ยกหางตัวหยิ่งโอ้        อวดตน  

เป็นแค่เศษเดนคน          นั่นไซร้   

ใจมิผ่องกมล           สมสู่ สันดาน

ยากยิ่งหาพบได้         ซึ่งแท้ปราชญ์จริง

      ฯลฯ