หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
ผู้หลับ | |
หลับนิ่่งดิ่งลึกในดึกหนาว ย่างก้าวข้ามฝันข้ามปัญหา ปล่อยวางว่างคล้ายไร้วิญญา เช้ามาตื่นไหม-ไม่สำคัญ | |
ผู้ตั้งกระทู้ นายเงา :: วันที่ลงประกาศ 2014-12-10 21:10:08 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (3750358) | |
........................ยามเช้า กลอนหก
...ยามเช้า เฝ้าดู สุรีย์รุ่ง............แสงพุ่ง พ่างฟ้า หล้าไสว
สิ่งสรรพ ขานขับ ประทับใจ........ตระหนักใน พระคุณ ธ หนุนนำ
โคลงสี่สุภาพ
....จึ่งข้าฯ ร่ำพร่ำร้อง..................ขับขาน
ถวายกาพย์โคลงกลอนกานท์.......แซ่ซ้อง
แทนคุณ ธ อภิบาล....................ทุกเมื่อ
พลาดผิดมิทรงจ้อง....................จับใช้โทษา
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
...ข้าฯ ตรอง ตระหนักซึ้ง..........จิต(ะ)จึง มุรับใช้
ผองผู้ ระทมไห้.....................ภยพาล ลุรอดเทอญ
พ่าง น. พื้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พ่างพื้น เช่น พ่างพื้นพสุธา.
ว. เพียง, เช่น เหมือน, แทบ, พาง หรือ ปาง ก็ว่า.
ภย [พะยะ–] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น share วันที่ตอบ 2014-12-20 10:43:04 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 867108 |