ตอ    ไม้แก่ แลใช่ ดัดยากยิ่ง

แหล  แถจริง เอาสีข้าง เข้าเสียดสี

เสีย  เวลาเสีย มากน้อย  จรลี

จริง  แท้ฉะนี้  สันดาน ในใจคน

ปาก  พร่ำเพ้อ ห่วงใย สุดห่วงหา

บอก  รักมาก เวลา      ที่สับสน

ว่า    เฝ้าคอย คิดถึง สุดจะทน

รัก    เหลือล้นใจ  มีมอบ แด่เธอ

เบื่อ     แท้ใจคน สับสน ยิ่งนัก

หน่าย  รักที่ โดนลวงหลอก อยู่เสมอ

ความ   จริงใจ ไร้ผล สุดปรนเปรอ

รัก      เผลอรัก หลงรัก คนหลายใจ

จบ   วันวาน ที่เคย ผูกพัน

สิ้น   จบรัก เธอกับฉัน เคยมีให้

กัน   และกัน ยากยิ่ง ยอมห่างไกล

ที     ฉันใคร่ เคยรัก จักลืมเลือน
 

              ฯลฯ