หนังสือต้องห้าม : สังคมไทยควรร...

หนังสือต้องห้าม : สังคมไทยควรรู้หรือลืม?
ป๋วยเสวนาคาร ขอเชิญคนรุ่นใหม่และคนร่วมสมัยมาร่วมกันแลกเปลี่ยนเสวนาความคิด ในประเด็นการค้นหาความจริง เกี่ยวกับความรู้ในแผ่นกระดาษที่ถูกจองจำ ห้ามอ่าน ห้ามแตะต้องของสังคมไทย วิเคราะห์ความจริงของ หนังสือต้องห้าม : สังคมไทยควรรู้หรือลืม? ร่วมวิเคราะห์โดย สุลักษณ์ ศิวรักษ์ สุชาติ สวัสดิ์ศรี ธนาพล อิ๋วสกุล ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา ดำเนินรายการ วันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม 2550 เวลา 14.00-17.00 น. ณ ป๋วยเสวนาคาร ศูนย์เผยแผ่พุทธมามกะชั้น 2 โรงเรียนวัดปทุมคงคา ถนนทรงวาด กรุงเทพฯ สนใจสอบถามรายละเอียดได้ที่ ป๋วยเสวนาคาร โทร. 02-639-1311-2 / 086-608-1018 / 084-163-6833 / 084-113-8686
ผู้ตั้งกระทู้ ผู้สื่อข่าวบ้านไพร :: วันที่ลงประกาศ 2007-10-15 00:27:09

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (937976)

หนังสือต้องห้าม ความรู้ที่หายไป ในประวัติศาสตร์

โดย สิริวรรณ ศรีเพ็ญจันทร์

เดือนตุลาคมนี้ จะมีการรำลึกถึงเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 และ 6 ตุลาคม 2519 อีกครั้ง สิ่งที่จะทำให้คนหนุ่มสาวในรุ่นปัจจุบันได้เรียนรู้ความจริงของตลอดช่วงเวลาประวัติศาสตร์นั้น

นอกจากการบอกเล่า การรำลึกถึงบุคคล และเหตุการณ์ในอดีตของผู้ที่เกี่ยวข้องและอยู่ใน เหตุการณ์แล้ว หนังสือ เอกสาร หรือบทความต่างๆ ที่เกี่ยวข้องก็เป็นส่วนสำคัญอย่างยิ่ง

ที่จะทำให้คนรุ่นใหม่ในปัจจุบันได้เข้าใจและเห็นคุณค่าของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยได้อย่างถูกต้อง และเป็นจริงมากขึ้น

เราคงจำกันได้ว่า หลังเหตุการณ์การทำลายชีวิตนักศึกษาอย่างเหี้ยมโหด ในวันที่ 6 ตุลาคม 2519 รัฐบาลเผด็จการในสมัยนั้น ยังได้มีการติดตามทำลายหนังสืออีกมากมาย

ซึ่งจะเห็นได้จากประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2520 ได้กำหนดชื่อ เอกสารและสิ่งพิมพ์ที่ห้ามผู้ใดมีไว้ครอบครอง ด้วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาแล้วเห็นว่า เอกสารสิ่งพิมพ์ต่อไปนี้ เป็นเอกสารสิ่งพิมพ์ซึ่งเสนอข่าวสาร บทความ และข้อเขียนแสดงความคิดเห็นอันส่อไปในทางก่อให้เกิดความแตกแยกความสามัคคีในชาติ

หรือชี้นำผู้อ่านให้เกิดความนิยมเลื่อมใสในลัทธิคอมมิวนิสต์ หรือให้เกิดความปั่นป่วนหรือกระด้าง จึงมีการประกาศรายชื่อหนังสือต้องห้าม 204 รายชื่อ (ปัจจุบันยังไม่มีการยกเลิก) ผู้ใดที่มีหนังสือเหล่านี้ไว้ในครอบครอง ต้องเผาและทำลายหนังสือทิ้งทุกเล่ม

เพื่อความปลอดภัยของชีวิตตนเองและครอบ ครัว มีผลให้หนังสือนับล้านเล่มถูกเผา เล่มแล้วเล่มเล่า ถูกฝัง ถูกทำลาย กลายเป็นหนังสือหายากในปัจจุบัน

หากจะมองย้อนประวัติศาสตร์ของการห้ามหนังสือ จะเห็นได้ว่ามีความเป็นมาพร้อมๆ กับการกำเนิดขึ้นของหนังสือ

การเผาหนังสือโดย จักรพรรดิจิ๋น ซี

ดังภาพบันทึกเหตุการณ์เมื่อ 2,200 ปีที่แล้ว ที่จักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ บัญชาให้เผาหนังสือทุกเล่มในราชอาณาจักรของพระองค์ ถือเป็นปฏิบัติการเผาหนังสือที่เก่าแก่ที่สุด

จนถึงปัจจุบันการห้ามหนังสือยังมีอยู่ โดยข้ออ้างสำคัญคือ เรื่องความสงบเรียบร้อย และศีลธรรมอันดีงามของประชาชน

แม้กระทั่งหนังสือที่ขายดีที่สุดในโลกเรื่องหนึ่งอย่าง แฮร์รี่ พอตเตอร์ ก็ถูกห้ามจากโบสถ์คริสต์บางแห่ง เนื่องจากขัดกับหลักศาสนา

สำหรับหนังสือที่ถูกห้ามอ่านในสังคมไทย ยังมีคนหนุ่มสาวที่แสวงหาความรู้ ความจริง ในสังคมอีกหลายคนที่ใฝ่ฝันอยากอ่านหนังสือต้องห้ามเหล่านี้

ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้เลยว่ามีหนังสือ เหล่านี้อยู่ แม้ว่ารู้จักก็คงไม่ต้องการอ่านอะไรมากนัก ถ้าหากรัฐไม่ออกคำสั่งให้เป็นหนังสือที่ ห้ามอ่าน

จึงทำให้ต้องอยากลองอ่านกันสักครั้งว่าเป็นอย่างไร ทำไมถึงต้องห้าม ห้ามเพราะอะไร แม้ว่าเวลาต่อมาหลายเล่มในหนังสือต้องห้าม ได้ถูกแนะนำให้เป็นหนังสือดีที่คนไทยควรอ่าน

โดยหลักเกณฑ์หนึ่งในการคัดเลือก คือจะต้องเป็นหนังสือที่โดดเด่น มีอิทธิพลต่อความคิด อารมณ์ความรู้สึก ของผู้อ่านจำนวนมากในยุค หนึ่งๆ และมีผลสืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งในจำนวน 100 เล่มหนังสือดีที่คนไทยควรอ่าน ที่เลือกมานี้ มีถึง 7 เล่มที่เคยเป็นหนังสือต้องห้ามในวาระต่างๆ กัน อาทิ

"นิราศหนองคาย" โดย นายทิม สุขยางค์ ที่นอกจากถูกห้ามโดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในปี 2412 แล้ว เมื่อ จิตร ภูมิศักดิ์ ในนามปากกา สิทธิ ศรีสยาม นำมาเขียนเป็น นิราศหนองคาย วรรณคดีที่ถูกสั่งเผา ก็ถูกห้ามอีกครั้งในปี 2523

สังคมศาสตร์ปริทัศน์ยุคสุชาติ สวัสดิ์ศรี

"ทรัพย์ศาสตร์" โดย พระยาสุริยานุวัตร ถูกห้ามโดย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้า อยู่หัว ในปี 2454

"แลไปข้างหน้า" โดย กุหลาบ สายประดิษฐ์ ถูกห้ามในปี 2501 และในปี 2523 "กบฏ ร.ศ.130" โดย เหรียญ ศรีจันทร์ และ เนตร พูนวิวัฒน์ ถูกห้ามในปี 2520 "โฉมหน้าศักดินาไทย" และ "กวีการเมือง" ของ จิตร ภูมิศักดิ์ ถูกห้ามในปี 2520 "พิราบแดง" ของ สุวัฒน์ วรดิลก ถูกห้ามในปี 2523

บทเรียนทางประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาได้ชี้ให้เห็นว่า หนังสือที่ "ถูกห้าม" ของผู้มีอำนาจในยุคสมัยหนึ่ง อาจจะเป็นหนังสือ "ดีที่ควรอ่าน" ใน อีกยุคหนึ่งก็ได้

จึงเป็นเหตุสำคัญที่ทำให้ไม่เคยมีใครเผาหนังสือต้องห้ามได้หมดสักที

ในวาระนี้ ป๋วยเสวนาคาร จึงได้จัดพื้นที่ทางเลือกทางปัญญาสำหรับคนรุ่นใหม่ ให้มีการร่วมแลกเปลี่ยนความคิด เพื่อค้นหาคำตอบจากความรู้ที่ขาดหายไปในประวัติศาสตร์ ในประเด็น "หนังสือต้องห้าม : สังคมไทยควรรู้หรือลืม?" ในวันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม 2550 เวลา 14.00-17.00 น. ณ ป๋วย เสวนาคาร วัดปทุมคงคา (เยาวราช) ถนนทรงาด เขตสัมพันธวงศ์ กทม.

ผู้ใดสนใจเข้าร่วมสอบถามรายละเอียดได้ ที่หมายเลข โทรศัพท์ 0-2639-1311-2 / 08-6608-1018/08-4163-6833 www.puey.org

วรรณรัฐ อุนสวัสดิ์อาภา ผู้จัดกิจกรรมเสวนาบอกถึง รายละเอียดของกิจกรรมในครั้งนี้ว่า "จะมีบุคคลที่เกี่ยว ข้องกับประวัติศาสตร์การถูกห้าม ทั้งในส่วนหนังสือและหน่วยงานที่ก่อตั้ง ได้แก่ สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ปัญญาชนสยาม ผู้มีบทบาทสำคัญในการก่อตั้งวารสาร สังคมศาสตร์ปริทัศน์ สื่อสิ่งพิมพ์ที่ขบวนนักศึกษาให้การยอมรับ และส่วนหนึ่งของพลังขับเคลื่อนวิถีทางประชาธิปไตย ที่นำไปสู่เหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 และ สุชาติ สวัสดิ์ศรี อดีตบรรณาธิการสังคมศาสตร์ปริทัศน์ ยุคก่อนเหตุการณ์เดือนตุลา

"หนังสือหลายเล่มที่เขาเขียนถูกประกาศให้เป็นหนังสือต้องห้าม เช่น ขบวนการคอมมิวนิสต์ในประเทศไทย, ใครละเมิดอำนาจอธิปไตย และคำประกาศของความรู้สึกใหม่"

นอกจากนี้ ยังมี ธนาพล อิ๋วสกุล บรรณา ธิการนิตยสาร "ฟ้าเดียวกัน" ผู้เขียนบทความ "หนังสือต้องห้าม : ความรู้ที่ถูกจองจำ" ภิญโญ ไตร สุริยธรรมา จากสำนักพิมพ์โอเพ่น จะเป็น ผู้ดำเนินรายการ ร่วมเชื่อมโยงบุคคลและความรู้ ที่ถูกจองจำในประวัติศาสตร์ ให้ถูกปลดปล่อยเสรีภาพได้อย่างแท้จริง

วรรณรัฐ ได้พูดถึงเป้าหมายหลักของการจัดงานว่า "ต้องการให้คนหนุ่มสาวที่มีเสรีภาพในความคิด มาร่วมเดินบนเส้นทางที่จะช่วยกันดูแลสังคมให้เท่าเทียมและเป็นธรรม ช่วยกันเปิดหู เปิดปาก เปิดตา ให้ผู้คนในสังคมตาสว่าง พร้อมจะเปิดสมองและใช้หัวใจอ่านเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ ผ่านหนังสือต้องห้าม เพื่อเติมเต็มความรู้ที่ขาดหายไปในประวัติศาสตร์ได้มากขึ้น"

แม้ว่าปรากฏการณ์ทางประวัติศาสตร์ จะเป็นตัวบ่งชี้ว่าสังคมใดที่ขาดความหลากหลาย สังคมนั้นก็จะขาดโอกาสและภูมิคุ้มกันเมื่อประสบกับภัยที่คาดไม่ถึง

เฉกเช่นเดียวกับการ "ห้ามหนังสือ" จำนวนมาก มิให้ออกมาเป็นทางเลือกของสังคม และถ้าปรากฏการณ์ดังกล่าวยังเป็นไปในทิศทางนี้ ก็น่าเป็นห่วงว่า...

หนังสือจะเป็นเพียงสถาบันที่ผลิตซ้ำความคิด ความเชื่อเดิมของสังคม และเมื่อนั้น สังคมก็พร้อมจะอ่าน "หนังสือต้องห้าม" มากขึ้นเช่นกัน

ผู้แสดงความคิดเห็น ผู้สื่อข่าวบ้านไพร วันที่ตอบ 2007-10-16 00:41:56

ความคิดเห็นที่ 2 (937977)

ห้ามอ่านใช่ห้ามคิด จิตตรง

ห้ามยิ่งแซะใหลหลง สิ่งห้าม

ห้ามไปเท่ายุยง อยากใคร่ ชมนอ

ห้ามไป่ไยต้องห้าม ปิดกั้นปัญญา

ผู้แสดงความคิดเห็น หมวนอู้ วันที่ตอบ 2007-10-16 09:55:33

ความคิดเห็นที่ 3 (2109319)

อ่าน บทกวี ความเห็นที่สอง แล้ว

สะท้อนให้เห็นการปิดกั้น ปิดหู ปิดตาประชาชน

ผมก็ชอบความเป็นอิสระ ปกติก็ใช้ชีวิตแบบไม่สนใจการปกครองของรัฐอยู่แล้ว

ตอนนี้ยิ่งห้ามยิ่งอยากอ่าน

แต่ไม่มีเงินนะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้กับพี่น้องนักต่อสู้ เพื่อประชาธิปไตยทุกท่าน

และขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองจากภัยอันตรายทั้งหลาย

ผู้แสดงความคิดเห็น คนไท หัวใจสีแดง (kasem_chu-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 15:10:20

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล