*ขอ

๑. เป็นกลอนแปดสุภาพ
๒. ขึ้นต้นด้วยวรรครับ(บทแรกมีเพียง ๓ วรรค)
๓. จบด้วยคำว่า"เอย"
๔. ลักษณะเหมือนการเขียนจดหมายถึงคนที่เรารัก คร่ำครวญ หวนหา
๕.ความยาว(นิยมเขียนตั้งแต่)๒๐ บทขึ้นไป แต่ไม่ควรเกิน ๔๐(เพราะผู้อ่านจะรู้สึกเฝือ เพ้อเจ้อ)

ประวัติความเป็นมา
โดยที่วัฒนธรรมไทยสมัยโบราณมีความเคร่งครัดในการพบปะไปมาหาสู่ระหว่างชายหนุ่ม หญิงสาว โอกาสจะพบกันได้ก็มักเป็นงานประเพณีบุญต่าง ๆ และจะอยู่ในสายตาผู้หลักผู้ใหญ่เสมอ ดังนั้น หนุ่ม ๆ ก็จะถือโอกาสนี้(โอกาสทอง)ส่งความในใจซึ่งเตรียมมาจากบ้าน ค่านิยมของยุคสมัยนั้นก็คือการยกย่องคนที่เป็นผู้"รู้หนังสือ"หมายความว่าเป็นคนลายมือสวย แต่งกลอนเป็น สำนวนโวหารคมคาย โน้มน้าวใจให้ผู้อ่านเคลิบเคลิ้มได้แม้อ่านเพียงวรรคแรก การส่ง"ความในใจ"ในรูปของเพลงยาว(จดหมาย)อาจมีมากกว่าหนึ่งช่องทาง เช่น ส่งโดยตรงด้วยตนเอง ฝากคนอื่นไปส่ง นัดแนะกันล่วงหน้าแล้วขว้างเข้าใปในบ้าน
    คนที่รู้หนังสือก็ได้อาศัยความรู้ของตนรับจ้างเขียนเพลงยาวให้กับคนที่มาใช้บริการ เช่นท่านสุนทรภู่ก็เคยยึดอาชีพนี้เลี้ยงตัวอยู่พักหนึ่ง
    เพลงยาว จะมีเพียง ๒ สำนวน
    ๑. เพลงยาวสำนวนชาย
    ๒. เพลงยาวสำนวนหญิง

กลอนเพลงยาว จัดอยู่ในประเภทกลอนเพลง เป็นการเขียนกลอนเกี้ยวพาราสีกันเหมือนกับจดหมายรักในปัจจุบัน ประเพณีไทยสมัยโบราณไม่ให้ชายหนุ่มหญิงสาวพบกันง่ายๆจึงต้องใช้วิธีเขียนกลอน ถ้าแต่งเองไม่ได้ก็จะให้ผู้อื่นแต่งให้ กลอนเพลงยาวตามประวัติกล่าวว่านิยมล่นกันมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา จนถึงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น หลังจากนั้นก็ค่อยๆคลายความนิยมไปเพราะมีการศึกษาตามแบบสมัยใหม่   ผู้คนจึงหันมาเขียนจดหมายติดต่อกัน                                               ลักษณะการแต่ง กลอนเพลงยาวเหมือนกับกลอนสุภาพแต่ขึ้นต้นด้วยวรรคที่ ๒ หรือ วรรครับ แล้วแต่งไปเรื่อยๆจนจบ ไม่มีการกำหนดว่าจะจบจำนวนกี่บท แต่จะต้องลงท้ายด้วยคำว่าเอย เนื่อหาสาระของกลอนเพลงยาวเป็นการรำพันรัก เช่น เปรียบเทียบว่าตนเองต่ำต้อยเหมือนกระต่ายหมายจันทร์ รำพันความรักที่มีต่อสาว ไม่ได้พบเห็นหน้าก็ทุกข์กายทุกข์ใจ กระวนกระวายใจที่จะต้อรอคำตอบจากหญิงสาว กว่าจะได้แต่งงานกันก็เขียนกลอนเป็นจำนวนมากจึงว่ากลอนเพลงยาว 

ตัวอย่างกลอนเพลงยาวสำนวนชาย                    

                                             ได้ยลพักตร์ลักลอบประโลมขวัญ

นวลละอองผ่องศรีฉวีวรรณ    ดังบุหลันลอยฟ้านภาลัย

งามองค์งามทรบรรจงจิต       เมื่อแย้มเยือนเตือนจิตให้สมัย

                                     ฯลฯ

แม้นหยั่งเห็นใจจริงอย่างนิ่งนาน จงพจมานให้ประจักษ์เรื่องรักเอย

(สำนวนหญิง)

                                                   ได้สดับรับรสบรรหารสาร

เสนาะพจน์มธุรสอาลัยลาญ       ดังเจือจานอมฤตมาโรยริน

                                  ฯลฯ

ก็นี่แลยากใจไว้จิต                    ถ้าฉวยผิดก็ผิดแต่คนสรวล

อันสตรียากที่ถนอมนวล           ควรมิควรจงแจ้งแถลงเอย

เพลงยาว คือ กลอน มีรากเหง้าเค้าเดิมมาจากคำคล้องจองในชีวิตประจำวันของกลุ่มชนตระกูลไทย-ลาว

กลอน มี ๒ แบบ คือ กลอนส่งสัมผัสร่าย เช่น กลอนทำขวัญ กลอนเทศน์ กลอนสวด กลอนเซิ้ง จนถึงคำเจรจาโขน กับกลอนส่งสัมผัสเพลง เรียกว่า “กลอนเพลง” เช่น กลอนเกี้ยวพาราศี กลอนโต้ตอบอย่างพ่อเพลงแม่เพลงร้องเล่นทั่วไปเรียก เพลงฉ่อย เพลงเรือ เพลงเทพทอง เพลงอีแซว เป็นต้น จนถึงเสภา มโหรี บทละคร ฯลฯ

กลอนเพลง เริ่มแรกๆ มักด้นปากเปล่า จึงเป็นกลอนสั้นๆ เมื่อเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรก็สั้นๆ อย่างเพลงร้องเล่นมโหรี เพลงกล่อมลูก เป็นต้น

เมื่อสังคมขยายตัวจากชุมชนหมู่บ้านเป็นชุมชนเมือง มีความซับซ้อนมากขึ้นกลอนเพลงที่เคยด้นเคยแต่งอย่างสั้นๆ ก็ค่อยๆ ยาวขึ้นเรื่อยๆ เพื่อสนองความต้องการของผู้ฟัง เช่น กลอนเสภา ใช้ขับเล่านิทานยาวๆ

ในที่สุดมีผู้เขียนลายลักษณ์อักษรเป็นกลอนเพลงยาวๆ บันทึกเรื่องราวอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยจัดขนบให้เริ่มด้วยวรรครับ หรือ วรรคที่สอง (ในจำนวน ๔ วรรค เป็น ๑ บท) เช่น กลอนเพลงยาวพยากรณ์ฯ ครั้งสมเด็จพระนารายณ์ แต่เรียกสั้นๆ เป็นที่เข้าใจทั่วไปว่า เพลงยาว เพราะแต่งยาวขึ้นกว่าแต่ก่อน

ด้วยเหตุที่เพลงยาวมีรากฐานมาจากกลอนเพลงเกี้ยวพาราศีระหว่างหญิงกับชาย จึงนิยมแต่งเพลงยาวอย่างจดหมายรักของหนุ่มสาว จนเข้าใจกันว่า เพลงยาวใช้แต่งแสดงความเสน่หากันเท่านั้น แต่แท้จริงแล้วใช้แต่งอย่างจดหมายแหตุด้วย เช่น เพลงยาวพยากรณ์ฯ ที่ควรเป็นเพลงยาวเก่าสุดที่มีต้นฉบับในขณะนี้

ประเพณีแต่งคำประพันธ์ด้วยฉันทลักษณ์ร้อยกรองอย่างจดหมายเหตุ มีมาแล้วตั้งแต่ยุคต้นกรุงศรีอยุธยา เช่น ยวนพ่าย ทวาทศมาส ที่แต่งเป็นบันทึกการเดินทางก็มี เช่น กำสรวลสมุทร กับโคลงหริภุญไชยของล้านนา แต่ที่เป็นต้นแบบบันทึกการเดินทางอย่างจดหมายเหตุ คลุกเคล้าด้วย จดหมายรัก คือ กำสรวลสมุทรที่รู้จักกันดีชื่อ กำสรวลศรีปราชญ์ นั่นแหละ

ที่ยกมาล้วนแต่งด้วยโคลงทั้งนั้น ยุคต่อมากวีอย่างพระศรีมโหสถ คิดพลิกแพลงเอากาพย์มาปนกับโคลง เรียกกาพย์ห่อโคลง มีขึ้นในแผ่นดินสมเด็จพระนายนายณฯ แล้วเป็นต้นแบบให้เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ หรือเจ้าฟ้ากุ้ง ทรงแต่งอีกหลายเรื่องในแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าบรมโกศ

โคลง-แต่งยาก อ่านยาก เข้าใจก็ยาก เป็น “ของเล่น” ของปวงปราชญ์ในวัดกับวังเท่านั้น นานเข้าก็เบื่อ เลยลด “พิธีกรรม” แล้วหันไปแต่งง่ายๆ อ่านง่ายๆ เข้าใจก็ง่ายๆ อย่างกลอนเพลงของชาวบ้านสามัญชนธรรมดาบ้าง

นายภิมเสน หรือ หม่อมภิมเสน (เรียกอย่างนางงวันทองเรียกขุนช้างว่า “หม่อม”) คงจะเป็นกวีหนึ่งในบรรดากวีกลุ่มแรกๆ ของยุคปลายกรุงศรีอยุธยาที่แหกขนบดั้งเดิม มาแต่งบันทึกการเดินทางอย่างจดหมายเหตุที่เคลือบไว้ด้วยจดหมายรัก ที่เรียกกันก่อนว่า เพลงยาว เมื่อคราวนั่งเรือจากพระนครศรีอยุธยา ไปตามแม่น้ำ (เจ้าพระยา) ผ่านเมืองธนบุรี (บางกอก) เพื่อไปเมืองเพชรบุรี

นายภิมเสนเป็นใคร?-ยังไม่รู้แน่ชัด แต่อ่านตรวจเนื้อความในเพลงยาวแล้วพอจะจับได้ว่าเป็น “คนราชการ” ของเจ้านายในพระนครศรีอยุธยา และจะต้องสันทัดจัดเจนได้ว่าเป็น “นักเลงเพลงกวี” คนสำคัญทีเดียว เพราะในกลอนเพลงยาวเรื่องนี้เขียนพาดพิงถึงความรู้สึกนึกคิดเกี่ยวกับบอกบทละครเล่นกลอนสักวา ว่า- “อันละครและกลอนเล่นนะพี่เอ๋ย พี่เคยร้องนั้นเคยร้องอยู่หรือไฉน” แล้วยังบอกไว้อีกตอนหนึ่งว่า- “ท่านบอกบทกำหนดสักวามา จะถึงท่าประทับที่บุรีธน”

แต่อะไรก็ไม่สำคัญเท่าที่ทีต้นฉบับเพลงยาวของนายภิมเสนตกทอดมาจนปัจจุบันมากถึง ๑๘ สำนวน ยืนยันมั่นคงว่านายภิมเสนเป็น “นักเลงเพลงยาว” คนสำคัญไม่น้อยหน้าใครในยุคเดียวกัน

ประเพณีแต่งเพลงยาวบันทึกการเดินทางอย่างจดหมายเหตุ แล้วคร่ำครวญหวนหาอย่างจดหมายรัก คงเป็นที่นิยมกว้างขวางตั้งแต่แผ่นดินสมเด็จพระเจ้าบรมโกศสืบมาจนถึงแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ ก่อนเสียกรุงเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๐ เจ้านายและขุนนางครั้งนั้นคงแต่งเพลงยาวกกันเป็นสามัญ เพราะมีต้นฉบับเพลงยาวตกทอดมาจำนวนไม่น้อย รวมเรียกว่าเพลงยาวความเก่า เมื่อครั้งสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี โปรดให้ทูตไปเจริญทางพระราชไมตรีกับเมืองจีน พระยามหานุภาพที่ได้ไปด้วย ก็แต่งบันทึกการเดินทางอย่างยืดยาว เรียกกันภายหลังว่า นิราศกวางตุ้ง

แต่ที่ยกย่องสืบมาถึงปัจจุบันคือ เพลงยาวนิราศรบพม่าท่าดินแดง พระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกฯ กับเพลงนิราศฯที่เป็นพระราชนิพนธ์ สมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท ซึ่งจะต้องทรงแต่งอย่างชำนาญมาแต่ครั้งรับราชการอยู่กรุงศรีอยุธยาแล้ว

ขนบของเพลงยาวที่แต่งอย่างนิราศ มีต้นฉบับเหลืออยู่ให้เห็นเป็นหลักฐานคือเพลงยาวของนายภิมเสน ถือเป็นเก่าสุด จากนั้นได้มีพัฒนาการสืบมาจนถึงนิราศแบบสุนทรภู่ ยุคต้นกรุงเทพฯ ที่บรรดากวียุคหลังถือเป็น “ครู” แล้วนิยมแต่งนิราศแบบสุนทรภู่กันอย่างแพร่หลาย รวมทั้งที่พิมพ์อยู่ในเล่มนี้

นายภิมเสนแต่งเพลงยาวนิราศจากพระนครศรีอยุธยาไปเมืองเพชรบุรี ด้วยความจริงเชิงประสบการณ์ คือได้เดินทางจริง ได้พบได้เห็นเรื่องราวและเหตุการณ์จริงๆ แล้วเก็บมาเขียนพรรณาแต่จะเป็นด้วยเชิงกวีโวหารของนายภิมเสนยังไม่ดีถึงขนาด ยังไม่เข้าขั้น หรือผู้เสพวรรณคดีครั้งนั้นยังไม่ใช่กระฎุมพีแท้ก็ไม่รู้ได้ เพลงยาวนิราศของนายภิมเสนถึงไม่มีใครอ่านมากนัก จะมีอ่านกันบ้างก็อยู่ในวงแคบๆ อ่านแล้วก็ลืม ไม่น่าสนใจ

การแต่งนิราศด้วยความจริงเชิงประสบการณ์ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในยุคต้นกรุงเทพฯ นี้เอง อาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ เขียนอธิบายบอกไว้ในบทความเรื่องสุนทรภู่ : มหากวีกระฎุมพี ว่า นิราศในต้นรัตนโกสินทร์ เริ่มให้ความสนใจต่อข้อเท็จจริงในเชิงประสบการณ์มากขึ้น แม้แต่ในนิราศที่ผู้แต่งพยายามยืดถือจารีตคลาสสิคแบบเก่า เช่นนิราศนรินทร์

ต้องยกให้ สุนทรภู่-มหากวีกระฎุมพี ท่านนี้เท่านั้น ที่เอาความจริงเชิงประสบการณ์มา “เล่น” อย่างโลดโผน มีผู้เสพกว้างขวาง กระทั่ง “เขมรลาวลือเลื่องถึงเมืองนคร” ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ดังที่อาจารย์นิธิชี้ให้เห็นชัดเจนว่า “ความสนใจต่อประสบการณ์ที่เป็นจริงการเดินทางนี้ สุนทรภู่เอามาขยายให้กลายเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งในนิราศของตน การรำพันถึงผู้หญิงอาจไม่มีเลยในนิราศบางเรื่อง เช่น นิราศภูเขาทอง แต่กลับแทรกชีวิต “จริง” (หรือดูเหมือนจริง) และความคิดความรู้สึก “จริง” ของผู้เขียนลงไว้ อันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถพบได้ในนิราศแบบอยุธยาเลย จารีตของนิราศแบบใหม่นี้จะยิ่งแพร่หลายขึ้นไปอีกหลังสมัยสุนทรภู่ นับเป็นความเปลี่ยนแปลงที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของกระฎุมพี ซึ่งเปลี่ยนแปลงไปด้วย กล่าวคือ เนื่องจากการค้าและการเดินทางทำให้ขอบข่ายชีวิตของคนกว้างขวางขึ้น คนอยากรู้เรื่องราวของสถานที่ซึ่งเข้ารู้แน่แล้วว่ามีจริง ไม่ว่าจะเป็นเพชรบุรี ภูเขาทอง สุพรรณบุรี เมืองแกลง หรือพระแท่นดงรัง และพระปฐมเจดีย์ อีกทั้งการเดินทางท่องเที่ยวยังเป็นการผจญภัยที่ไม่สู้อันตรายนัก แต่ก็ทำให้ชีวิตของกระฎุมพีตื่นเต้นสนุกสนานขึ้นด้วย ถึงไม่ได้ไปด้วยตัวเองก็ยังได้ลิ้มรสความสนุกจากการอ่าน”

นิราศทั้งหลายที่พิมพ์รวมอยู่ในหนังสือเล่มนี้ก็นับว่าตกอยู่ในเกณฑ์ที่กล่าวมาทั้งนั้น เพราะกวีผู้แต่งล้วนได้แบบจากสุนทรภู่ แล้วยังอยู่ในสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสังคมสืบเนื่องลักษณะกระฎุมพีจากยุคสุนทรภู่ด้วย

อย่างนี้หรือเปล่าคะ กรุณาแนะนำ...

(สำนวนหญิงปี 2550)

ยังไม่เคยได้พบประสบพักตร์      ก็นึกรักตั้งแต่เห็นอักษร

น้องเฝ้าติดตามอ่านทุกท่อนกลอน      เมื่อไหร่พี่จะใจอ่อนแล้วรับรัก  

สรุปว่าเพลงยาวและนิราศ...เหมือนกัน??? คล้ายกัน

เรียกต่างกัน???

ขอท่านผู้รู้เมตตาอีกนิด

เอ หรือนิราศ...ห้าสิบบท

เป็นการเป็นงาน...ไม่เกี่ยวกับเรื่องครวญคร่ำร่ำรัก....

ยิ่งถามยิ่งแสดงความไม่รู้

จึงถามไงคะ....ขอบคุณค่ะ

ไม่มีแผนผัง

อ่อนไป

นิราศจะพรรณนาเกี่ยวกับสถานที่ระหว่างเดินทางกับหญิงสาวที่ตนรัก

ส่วนเพลงยาว จะพรรณนาเกี่ยวกับความรัก ล้วนๆ ค่ะ

เนื้อหา  เพลงยาวมีได้ทั้งความรัก  เป็นลักษณะของจดหมายรักในสมัยก่อน และเป็นจดหมายเหตุก็ได้ 

 ส่วนนิราศเป็นการพรรณนาในการเดินทาง การชมสถานที่ ต้นไม้ คร่ำครวญถึงการจากนางที่ตนรัก

ลองไปอ่านนิราศดู  ของสุนทรภู่  จะเข้าใจยิ่งขึ้นค่ะ

ก็ดีค่ะ

อยากรู้ว่านิราศในปัจจุบันมีไหม

เพลงยาว

แต่งเมื่อไรอะ

กลอนนิราศกับกลอนสุภาพมีความเหมือนความต่างกันอย่างไรช่วยบอกหนูที

และขอแผนผังกลอนนิราศด้วยค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลน่ะค่ะ

ถ้าม่ายมีนู๋ต้องตายแน่ๆเลย

ไม่เห็นมีอะไรเลย

อ่อนจัง

อยากได้แผนผังกลอนนิราศ

ทำไมเราถึงเเต่งกลอยเพลงยาวไม่เป็นวะถือใครเเต่งเป็นช่วยแต่งให้ซัก 2 บทละ

แม่งงชิบหาย

งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก................

อยากรุ้ว่ามานมีความหมาอยว่าะไร กันอะใครรุ้ช่วยบอกทีอะนะ

ต้องการเนื้อหาเพลงยาวมากกว่านี้ครับผม

ต้องการความรู้ค่ะ

In our wow power leveling world of instant everything you have wow powerleveling to learn that the universe works slowly, but surely. aion power leveling Take your time and soon you will start feeling the connection to the God aion gold Consciousness.

ไรกันค่ะงงมากกกกกกกกกกกก คะ

คิดถึงนุชสุดอนาตโอ้เราเอ๋ย

ก่อนแต่เคยร่วมสร้างทางสวรรค์

เราต้องจากพรากร้างไกลห่างกัน

ด้วยเหตูการศึกใต้มิวายวาง

จึงเขียนมาหาเจ้าเยาวมาศ

ให้องอาจจิตเจ้าราวกับผัว

พี่อยู่ไต้ถึงใจไม่นึกกลัว

แต่ที่กลัวชั่วน้องผยองเดิน

ถึงยามศึกผัวมิกลัวตัวขอรบ

ใจพี่ยังนอบนบถึงเจ้าอยู่หัว

แผ่นดินนี้ของไทยทั่วทุกครัว

แผ่นดินน้องเปนของผัวไม่ใช่ใคร

จงธรรนุบำรุงกายของเจ้า

โปรดจงเฝ้าคอยรอวันพี่รบกลับ

ขอองค์พระปติมากรคอยกำชับ

องค์เทวาจงซัดไพรีเอย

(อย่างนี้ใช่ไหมขอรับ ขอความกรุณา ช่วยติด้วยครับ)

 ช่วยด้วยค่ะ

ครูเค้าหั้ยแต่งกลอนนิราศ

จากที่บ้านมาถึงโรงเรียน

อะค่ะ ช่วยทีค่ะแต่งไม่เปนอะ

เอาแบบคร่าวๆก้ ได้ด่ะ

       ช่วยหน่อยค่ะ

ใครรู้เรื่องเพลงยาวกับภาษา

มันเกี่ยวและสะท้อนกันยังไง

fake gucci bags gucci sized to fit a laptop with enough louis vuitton one piece of extra accessory which replica gucci handbags gucci replica.

มีเเค่นี้เอง อย่ามีเลยดีกว่าเสียเวลา

thank you

thank you

อยากได้ผังที่มันเป็นกลม ๆ อ่ะค่ะ เข้าจ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

when you need WoW Power Leveling to spend a lot on your epic mount. One of the WoW CD Key ways to help you with this is to get a bank buy Rift Gamecard toon.

ช่วยแต่งกลอนเพลงยาวเกี่ยวกับฤดูหนาวหั้ยหน่อยได้ไม๊คะ

โอ้ โห้  กลอน น่ารัก จัง เลย อ่ะ อิอิอิอิอิ

ขายสุนัข เว็บขายสุนัข http://www.thaidogs.net

ตรวจสลากฟรี เว็บตรวจสลาก http://www.lottoasian.com

 thanks for an awesome post about  cctv

 กลอนเพลงยาวกับกลอนสุภาพแตกต่างกันยังไงคะ ?

กระเป๋าถือแบบจำลองขายส่ ง   replica handbags http://www.bagsky.ru


ปลอมกุชชี่ชาแนล, กระเป๋าโค้ ช   http://www.replicahandbag.ru