การเริ่มต้นของกลิ่นปัสสาวะของหน่อไม้ฝรั่งนั้นรวดเร็วอย่างน่าทึ่งในขณะที่การลดลงนั้นช้าลง มีรายงานว่าสามารถตรวจพบกลิ่นได้ภายใน 15 ถึง 30 นาทีหลังการกลืนกินและจะลดลงด้วยครึ่งชีวิตประมาณสี่ชั่วโมง A. officinalisเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในชื่อ "หน่อไม้ฝรั่ง" และอาจสับสนกับพันธุ์พืชที่ไม่เกี่ยวข้องกันหรือที่เรียกว่า "หน่อไม้ฝรั่ง" เช่นOrnithogalum pyrenaicumที่รู้จักกันในชื่อ หน่อไม้ฝรั่ง ปรัสเซียน" สำหรับหน่อที่กินได้ คำว่าหน่อไม้ฝรั่ง ในภาษาอังกฤษ มาจากภาษาละติน คลาสสิก แต่พืชชนิดนี้เคยรู้จักในภาษาอังกฤษว่าsperageจากภาษาละตินในยุคกลาง ว่าsparagus คำนี้มีรากศัพท์มาจากภาษากรีกaspharagosหรือasparagosแต่คำศัพท์ภาษากรีกมีที่มาไม่แน่นอน: รูปแบบหลังยอมรับความเป็นไปได้ของรากศัพท์ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิมที่แปลว่า "กระตุก กระจาย" โดยตรงหรือผ่านทาง ลูกหลานชาวเปอร์เซียแปลว่า "กิ่งก้านสาขา"; แต่คำภาษากรีกโบราณเอง ซึ่งแปลว่า "ร่องน้ำ เหว" ดูเหมือนจะมีต้นกำเนิดมาจากภาษากรีกโบราณแทน หน่อไม้ฝรั่งเสียหายในบางแห่งเป็น "หญ้านกกระจอก"; อันที่จริงจอห์น วอล์กเกอร์เขียนในปี พ.ศ. 2334 ว่า " Sparrowgrassมีลักษณะทั่วไปเสียจนหน่อไม้ฝรั่งมีอากาศที่แข็งกระด้างและอวดรู้" ชื่อ "หญ้านกกระจอก" ยังคงใช้กันทั่วไปในชนบทอีสต์แองเกลีย ประเทศอังกฤษ จนถึงศตวรรษที่ 20 ในภาษาตุรกี หน่อไม้ฝรั่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อ คุช คอนมาซ (kuşkonmaz) , ตามตัวอักษร นกจะไม่ลงจอด " โดยอ้างอิงจากรูปร่างของพืช