เพลง น้ำตาร่วงหลังพวงมาลัย

ทุกวันฉันนั่งหลังพวงมาลัย ขับขี่รถไปอยู่กลางถนน หัวอกสั่นหวิวๆ พะวักพะวน

เหมื่อลอยสับสน เหมือนคนไม่มีหัวใจ เหลียวมองดูเบาะข้างเคียงว่างเปล่า ว้าเหว่เงียบเหงาสุดจะทนไหว นึกถึงแต่ครั้งสดชื่นหัวใจ จะไปแห่งใดฉันมีเธอไกล้ไม่ห่าง

(ซ้ำ) แต่บัดนี้ทุกสิ่งทุกอย่างผันแปร ความไม่แน่แท้เข้ามาแทรกอยู่ตรงกลาง เธอกับฉัน ต้องเดินกันคนละทาง เหลือเพียงเศษเสี้ยวความหลัง ฝังใจจำพร่ำเพ้อ รถคันใดแซงหรือแล่นสวนมา ฉันสอดสายตาแอบมองเสมอ แสนสุดจะคิดถึงอยากเห็นหน้าเธอ แต่พอได้เจอ น้ำตาฉันเอ่อใหลร่วง