เคยรู้ไหมแผ่นดินนี้มีเจ้าของ

ปิดสมองปิดหูตาอย่าสับสน

เกิดเป็นคนต้องคู่รู้คุณคน

มิอาจพ้น"ทาสแผ่นฟ้า-ข้าแผ่นดิน"

อ้างว่าไทยแค่คิดก็ผิดแล้ว

กรวดบอกแก้วกี่ศพต้องจบสิ้น

ร้องไปเถิดร้องไห้ใครได้ยิน

เดี๋ยวก็ชินทำใจว่าใช้กรรม

อย่ามาอ้าง  วางท่า  หมาข้างถนน

ทำสับสน  วนอยู่  ดูน่าขำ

บ้านของใคร  ใครอยู่  ต้องรู้นำ

ใช่จะพร่ำ  คำเพ้อ  ละเมอครวญ

ทำพูดดี  ตีฝีปาก  ก็อยากเห็น

สร้างประเด็น  เช่นว่า  พาให้สวน

รั้วประตู  ดูไป  ใช่ยียวน

ทุกสิ่งล้วน  ชวนให้  ได้รื้อทิ้ง

แต่ว่านี้  ที่เห็น  มิเช่นนั้น

สร้างกรีดกั้น  กันอยู่  ดูสูงยิ่ง

คนเดินแอบ  แทนฆ่า  ว่าความจริง

ทำพูดหยิ่ง  สิงสู่  ดูหน้าอาย

จะทาสฟ้า  ข้าแผ่นดิน  ไม่สิ้นคิด

มันเป็นสิทธิ์  ติดอยู่  มิรู้หาย

ทาสคนดี  มีอยู่  คู่เคียงกาย

ทาสคนร้าย  ตายแน่  แค่หลอกใช้

เขตเรือนเคียง  เพียงซื่อ  ยึดถือกฎ

ก็คงลด  หมดหมาง  ทางสดใส

ถ้าเพื่อนบ้าน  รานรุก  คงทุกข์ใจ

คงยากให้  ใครเขา  เฝ้ารุกราน

ทุกแห่งที่  มีเขต  ประเทศชาติ

ท่านนักปราชญ์  อาจเพ้อ  เจอของหวาน

เพียงตอบข้อ  ต่อไว้  ใช่ระราน

แม้แต่บ้าน  ของท่าน  นั้นมีแดน.....

ขอโทษทีคำว่า”หางแดง”เขาไม่ใช้กับคนนะครับท่าน