หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
สิ่งซึ่งค้นพบ | |
สิ่งซึ่งค้นพบ
สัมผัสความกันดารแห่งบ้านป่า
พิศใบหน้าหนูน้อยดูสร้อยเศร้า
ชุมชนที่มืดครึ้มปนซืมเซา
มีความเหงาครอบคลุมดุจหลุมพราง
รอคอยการแนะแนวแผ้วความรู้
พิเคราะห์ดูยากไร้ไปทุกอย่าง
แต่ก็ไม่อับจนสิ้นหนทาง
ในระหว่างปัญหาชวนน่าคิด
สังคมที่ยากไร้ไกลแสงสี
ดุจชีวีถูกบั่นทอนลิดรอนสิทธิ์
สุดจะหาน้ำใจในหมู่มิตร
จึงชีวิตไร้ค่ามาแสนนาน
บทเพลงเริ่มบรรเลงเพลงต้อนรับ
มีเราขับลำนำย้ำประสาน
และบทต่อไปนั้นยังกังวาน
พร้อมเขียนอ่านชี้เน้นความเป็นจริง
มนุษยธรรมร่ำร้องก้องสองหู
หน้าที่ครูมอบให้ไม่หยุดนิ่ง
ความอาทรคือห่วงคอยท้วงติง
นับเป็นสิ่งย้อมใจให้เมตตา
คำตอบที่แสนยากจากคำถาม
คือนิยามฝนฝึกการศึกษา
"ในกรุงแสงเรืองรองหรือท้องนา
ก็มีค่าเท่ากันทุกชั้นชน"
วิวัฒน์ บัตรเจริญ
| |
ผู้ตั้งกระทู้ วิวัฒน์ บัตรเจริญ :: วันที่ลงประกาศ 2012-03-14 20:23:20 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870537 |