เพลินเพลงอักษรเกริ่นกล่าว

เอื้อมดาวเรียงร้อยอีกหน

หวังจุนเจิมขวัญอำพน

กมลยินดีปรีดา

     ขอให้อดีตผ่านผัน

คืนวันจากนี้มีค่า

ไข้ใจพักไว้สักครา 

สิ่งที่มีค่ายังรอ

     เคยผ่านทุกข์ตรมมามาก

สิ่งยากฟันฝ่าที่ก่อ

ละครชีวิตอย่าท้อ

เพียงพอกับที่มีเป็น

        เวิ้งว้างว่างไว้ว้าเหว่

เรี่ยมเร้เไรโรยหล่น

ลานรักวลีร้อนรน

ไหลล้นทะลักทะลวง

      รอนรอนละลายหายลับ

ระยิบระยับโรยร่วง

ประพิมประพายพุ่มพวง

พรูพร่างแพรวพราวนภา

       พิศเพ่งเพื่อนพ้องผองเพื่อน

เคยเคลื่อนเคลียคลอเคียงข้า

แคล้วคลาดครวญครางค้างคา

นิจจาจักขอรอคอย

          เด่นดาวพราวสรวงห้วงฝัน

จำมั่นมิลืมดื่มด่ำ

พริ้งพรายรายเรียงเคียงคำ

คมขำประจักษ์อักษรา

          เยือนเยี่ยมเปี่ยมล้ำน้ำใจ

วันใหม่อบอุ่นคุณค่า

แสงทองส่องทางชีวา

ศรัทธาขับขานดำรง

          ยิ้มสู้ชีวิตอีกครั้ง

น้ำใจพลังประสงค์

ยืนหยัดมุ่งมั่นจำนง

บอกบ่งแนวทางสร้างงาน

          ถึงเพื่อนดาว

ข่าวคราวเงียบไปไขขาน

เฝ้ารอเพื่อนรักร่วมจาร

เหมือนวารผ่านเลยเคยเคียง

         ท่ามกลางความเหงาเศร้าโศก

วิปโยคคล้ายคล้ายแว่วเสียง

เพื่อนรักทักทายสำเนียง

มีเพียงความว่างค้างใจ

          ฝากลมพัดพาสารเสนอ

หากเจอพบมิตรชิดใกล้

กระซิบนิยามความนัย

ห่วงใยพร้อมทั้งหวังดี

          ถึงเพื่อนดาว

เกริ่นกล่าวจากใจล้นปรี่

หวังวันก่อนเก่าที่มี

กลับคืนก่อนที่จากลา

      สงกรานต์ผ่านมาพาชื่น

เริงรื่นสุขสันต์หรรษา

ปีใหม่ไทยซึ้งตรึงตรา

ถึงคราอวยชัยให้พร

      ขอเพื่อนสมหวังดังวาด

เก่งกาจลายลักษณ์อักษร

ขยันหมั่นเพียรเขียนกลอน

 อาทรล้นทรวงห่วงใย

     โชคดีมีครบพบสุข

สนุกทั้งหมดสดใส

หายทุกข์หายโศกปลอดภัย

จากใจ เศษเสี้ยว ธุลีดิน

          ดุจจิบทิพย์ธารสารส่ง

จำนงชุ่มชื่นถวิล

เสน่ห์รสกานท์ตรึงจินต์

ยลยินเพื่อนดาวกล่าวกลอน

          บรรยากาศเก่าเล่าขาน

สราญโต้ตอบอักษร

กระพริบดาวพร่างอัมพร

สุนทรคุณค่าล้นใจ

          สงกรานต์สานสุขทุกข์ห่าง

หนทางที่หวังสดใส

ชีพรุ่งเรืองรองอำไพ

ขอให้แด่เพื่อนนิรันดร์

      ขอบคุณวจีที่มอบ

หลายรอบดื่มด่ำจำมั่น

อำนวยลำนำจำนรรจ์

เพื่อนขวัญประดิษฐ์คิดคำ

     ตราบใดท้องฟ้ามีดาว

สะกาวดึกดื่นคืนค่ำ

หิ่งห้อยบินส่ายร่ายรำ

เหมือนย้ำตรงนี้มีเธอ

     ไม่เงียบไม่เหงาไม่ง่วง

ยังห่วงสัมพันธ์เสมอ

คิดฝันสักวันอาจเจอ

เพื่อนเกลอ ราชาวดี...

        ยินดีต้อนรับผองเพื่อน

ติดเตือนปรีดาล้นปรี่

ถนนสู่ดวงดาวไมตรี

ทอดยาวเหลือที่พรรณนา

        นั่นคือความสุขแห่งใจ

ฝันใฝ่ดื่มด่ำล้ำค่า

เพราะด้วยมุ่งมั่นนานมา

ศรัทธาลุ่มหลงวงวรรณ

       ภพกว้างเพียงใดไปถึง

คะนึงสัญญาคงมั่น

พิศดาวเรียงรายผ่องพรรณ

จำนรรจ์รื่นรมย์สมปอง

     กาลเคลื่อนเดือนวันผันผ่าน

สงกรานต์ปีใหม่ใจผ่อง

คิดถึงเพื่อนดาวเฝ้ามอง

สอดส่องสายตามาเยือน

     สำนึกบอกใจให้หวัง

มิช้าพลังผองเพื่อน

จะกลับมาถิ่นย้ำเตือน

มิเลือนลานฝันชื่นชู

     ร่วมใจพิทักษ์ภาษา

คุณค่าร้อยกรองเคียงคู่

สมบัติชาติไทยใฝ่รู้

ดำรงคงอยู่นิรันตร์

     ภารกิจเสร็จสิ้นวันใด

วรรณศิลป์รวมใจแม่นมั่น

จะเฝ้าสดับนับวัน

รอรับเพื่อนขวัญรื่นรมย์

     ฝากข่าว

ถามดาวรายเรียงเคียงสม

รัตนโกสินทร์ ศก ชื่นชม

ราศีพิจิก สมครูกลอน

     กระบี่ใบไม้ อาจหาญ

เชี่ยวชาญสลักอักษร

สุภาพชน เลิศสุนทร

เว้าวอนหรู ภูสุภา

    ปุณณมี เด่นเห็นแจ้ง

พีรมิตร  แฝงคุณค่า

เศษเสี้ยว ธุลีดิน พา

ดาว เสริมศรัทธาก้าวไกล

    ทรชนบ้านนอก บอกกล่าว

เรื่องราวที่ทำยิ่งใหญ่

วรรณศิลป์เรืองรองอำไพ

ผองเพื่อนร่วมใจกรองคำ

     ฝากข่าว

เพื่อนดาวทุกดวงพจน์พร่ำ

เชิญร้อยลักษณ์เผยลำนำ

ช่วยย้ำคิดถึงตรึงหทัย

     อรุณรุ่งรังรองผ่องภพ

อวลอบมาลีสดใส

สองเท้าก้าวสู่เส้นชัย

ด้วยใจกล้าแกร่งทระนง

     อุปสรรคมากมายมิท้อ

เกิดก่อความหวังสูงส่ง

ศรัทธาหลอมรวมมั่นคง

บอกบ่งสำเร็จงดงาม

        ขอเพียงหน้าใสใจสู้
ยืนอยู่มิให้ใครหยาม
ทำดีสถิตติดตาม
ทุกยามคุ้มค่าน่ายล
     ไม่คบคนจรหมอนหมิ่น
ได้ยินแต่เสียงกุศล
ห่างไกลทุเพลเล่ห์กล
ย่อมพ้นสาเหตุเภทภัย
     ยกมือตั้งใจไหว้พระ
สัจจะความจริงยิ่งใหญ่
ผิวพรรณผุดผ่องยองไย
พิไลพิลาศยาตรา
     เกิดแล้วเมื่อมีชีวิต
ขบคิดฝ่าฟันปัญหา
กุศลเกื้อหนุนบุญพา
ชาติหน้าสุขแท้แน่นอน

     ซื่อสัตย์สุจริตคิดหมาย

ขวนขวายพากเพียรคำสอน

โบราณกล่าวเกริ่นสุนทร

คือพรปลอบใจให้คิด

     อย่าได้เอาเปรียบเพื่อนรัก

ตระหนักหน้าที่ถูกผิด

เส้นทางที่ชอบพินิจ

ชีวิตมีค่าคู่ตน

     ตราบลมหายใจยังมี 

ควรที่เสริมสร้างกุศล

ร่มธรรมนำมิ่งมงคล

ก้าวพ้นกิเลสมายา

     พบสิ่งที่ดีดังหวัง

พึงตั้งใจสู้ฟันฝ่า

หยาดเหงื่อรดกายทุกครา

คือตราแห่งความเป็นคน

     คิดถึงห่วงหวงคอยหา

ทุกคราราตรีสับสน

เปล่าเปลี่ยวเหลียวรอเยี่ยมยล

กมลว้าวุ่นอุ่นคลาย

     ลมร้อนปลิวคว้างร้างลิบ

กระซิบเคยแผ่วห่างหาย

เสียงหรีดหริ่งล้อมเคียงกาย

เหนื่อยหน่ายทดท้อรอมิตร

     หวังในวันพรุ่งรุ่งสาง

หนทางที่หวังฝังจิต

มิเคยแปรเปลี่ยนความคิด

ขั่วนิจนิรันดร์มั่นคง

     ศรีตรังฝังจิตคิดหมาย

ดอกรายม่วงพลิ้วประสงค์

แกมขาวพิสุทธ์ดำรง

บอกบ่งนิยามความนัย

     หลายปีผ่านเลยเคยหวัง

ทุกครั้งดวงจิดชิดใกล้

มิตรภาพซาบซึ้งตรึงหทัย

ยังไม่โรยรานิรันดร์

     ฝากลมพร้อมความคิดถึง

ตราตรึงด้วยจิตมุ่งมั่น

แม้ไกลเพียงใจผูกพัน

หวังวันหวานชื่นคืนคง