ร ะ ห ว่ า ง ท า ง

ร ะ ห ว่ า ง ท า ง
... เท้าวางทางหวังประดังฝุ่น เหวี่ยงวุ่นหมุนวงในดงฝัน หมองมัวสลัวลีบถึงตีบตัน เงียบงันกับวันคืนอันตื่นตัว ตระหนกรกพงกลางดงหนาม เกี่ยวล่ามข้ามขยายตะกายทั่ว ลนลานพาลพาดซึ่งหวาดกลัว เกลือกกลั้วขุ่นเงาเถ้าชีวิต ดอกไม้ได้ดอมกี่หอมเล่า ร่มเงาเจ้าหลบพบสถิต อุ่นไอไหนรองประคองทิศ มวลมิตรพิศหายจากรายทาง ก้าวกู่ภูเหยียดสูงเสียดฟ้า เหนื่อยล้าท้าทายสุดท้ายว่าง เพลิงแดดแผดร้อนอ่อนลมจาง เลือนลางกลางภาพผุดของจุดหมาย เท้าวางทางหวังประดังฝุ่น จึ่งครุ่นหมุนทวนครวญแพ้พ่าย มวลสารธารละอองผ่องเรียงราย ร ะ ห ว่ า ง ท า ง ต่ า ง ฉ า น ฉ า ย ก ว่ า ป ล า ย ท า ง ...
ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-07-02 21:22:42

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3664253)

ไม่ไปแล้ว

งั้นฉันคงไม่ไปให้ถึงปลายทางแล้วหละ

ก็ระวี ตระการจันทร์ บอกว่า

ระหว่างทางฉานฉายกว่าปลายทางเสียแล้ว

แล้วจะไปให้ถึงทำไม

ก็เลย ขอหยุดพักตรงนี้ดีกว่า

ตรงที่มี ระวี ตระการจันทร์

ผู้ซึ่งทำให้ ที่นี่ และเวลานี้

เป็นนิรันดร์

ผู้แสดงความคิดเห็น มุ้งมิ้ง วันที่ตอบ 2014-07-02 22:49:41

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล