ของฝากของดีที่มอบให้

ขอบน้ำใจยิ่งนักสหายเอ๋ย

ทุกวันถึงห่างหายแต่คุ้นเคย

บ่ปล่อยปะละเลยของฝากของดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

      แม้ของขวัญอันเลิศประเสริฐยิ่ง          
กว่าทุกสิ่งจากเมืองแมนซึ่งแดนสรวง
ถึงสรรหามากำนัลด้วยจันทร์ดวง
แทนความห่วงอาลัยมิตรไมตรี
      ฤาแทนทดกำหนดค่าราคาของ
แม้แต่ทองกองเห็นเป็นสักขี
ย่อมด้อยค่ากว่าสัมพันธ์อันเคยมี
เพียงเท่าที่เคยเห็นและเป็นมา
      หนึ่งดอกหญ้าราคาด้อยค่อยค่อยเด็ด
แฝงหยาดเพชรจากน้ำค้างกลางเวหา
บรรจงยื่นคืนความฝันวันเวลา
แด่...ราชาวดี...กวีมิตร

     เสนาะล้ำคำกานท์ผสานเสนาะ

ซึ้งไพเราะลีลาภาษาวิจิตร

คือคุณค่าคู่ควรจากมวลมิตร

ได้ชื่นชิดผลงานสานศรัทธา

     บรรยากาศก่อนเก่าเคล้าผสม

เพลินคารมสิ่งที่มากมีค่า

จากส่วนลึกมุ่งหวังใจสั่งมา

อาบมนตราสาระประโยชน์ทวี

     สวนอักษรเปรียบผกานานาพันธุ์

มิตรปลูกปั้นเบ่งบานตระการสี

เฝ้าบำรุงรักษาคุณค่ามี

คือสิ่งดีร่วมกันก่อนวันโรย

     วรรณศิลป์สืบสานสมานมิตร

ได้ชื่นชิดยามไร้เพื่อนไห้โหย

ช่วยชุบจิตเปรียบเป็นเช่นฝนโปรย

สุขได้โดยซืมซาบแห่งกาพย์กลอน

     ชีพล้มลุกคลุกเคล้าเศร้าและสุข

บางครั้งทุกข์นึกย้ำในคำสอน

ชีวิตคนผันแปรไม่แน่นอน

สิ่งสุนทร คุณความดี มีติดตน

     แม้มั่งมีแผ่เผื่อเพื่อนมนุษย์

จิตพิสุทธ์ประเสริฐย่อมเกิดผล

เมตตาธรรมค้ำจุนโลกลบโศกดล

คุณค่าคนย่อมงดงามด้วยความดี

     อันความรู้คู่กายหมายศึกษา

มีวิชาดำรงคงศักดิ์ศรี

ช่วยชี้นำแนวทางสร้างชีวี

ผลย่อมมีตอบสนองสิ่งต้องการ

     ตัวอย่างเด่นเห็นอยู่ เรียน รู้ คิด

แม้ถูก ผิด ใช้เหตุผลดลสมาน

หมั่นฝึกฝนทักษะประสบการณ์

ความชำนาญเสริมส่งบ่งอำไพ

      มีวิชาประดับกายหมายหมายก้าวหน้า

แม้จะล้ายิ้มสู้ ดูสดใส

หากทดท้อเพียงหวังกำลังใจ   

นั่นหลักชัยรอท่ารีบคว้าครอง

  ๐ ของขวัญชิ้นหนึ่งวางอยู่ตรงหน้า

สีสันสวยแปลกตาลวดลายเต็มกล่อง

ประดับริบบิ้นงามชวนน่ามอง

กล่องของขวัญส่งจากเพื่อนรู้จักกัน

   ๐ รับของขวัญของฝากจากเพื่อน

หมายย้ำเตือนเพื่อนรักอักษรฉันท์

เลือนห่างหายลาลับต่างดวงวัน

กล่องของขวัญอันล้ำค่าดูสวยดี

   ๐ แกะของขวัญชิ้นใหม่เพื่อนให้มา

มากคุณค่าตราตรึงใจดวงนี้

มิตรภาพสานสัมพันธ์บทกวี

เชื่อมไมตรีคนห่างไกลให้ใกล้กัน

   ๐ เราไม่มีสิ่งใดตอบแทนเพื่อน

เพียงเอ่ยเอื้อนคำขอบคุณกับของขวัญ

ส่งอักษรกลอนนี้เป็นของกำนัล

ทุกคืนวันยังรอคอยที่จุดรวม

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

     เสมอมิตรสมานถ้อยร้อยเรียงขาน

ดุจทิพย์ธารเปรมปรีดิ์มีส่วนร่วม

ด้วยศรัทธาจากใจได้หลั่งรวม 

จนทบท่วมความฝันสู่วันนี้

     สมาคมนักกลอนฯ สุนทรประสาน

คือตำนานงามเด่นเป็นสักขี

คือแหล่งกลางสร้างสรรค์วรรณวจี

ตือสิ่งที่เปี่ยมค่าน่าเชิดชู

     ทรชนบ้านนอก เสมอมิตร

ไมตรีจิตต่อกันนั้นเลิศหรู

ขอชื่นชมงานฝันอันพรั่งพรู

ยั่งยืนคู่อาณาจักรแห่งนักกลอน

     ๐ เหนื่อยกับงานขานกลอนยามอ่อนล้า

ตามประสานักร่ายกลอนรักอักษร

ทุกเช้าสายบ่ายเที่ยงก่อนหลับนอน

วนเวียนยอกย้อนแวะเยี่ยมทักทาย

      ๐ สังคมเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

มากมายเรื่องเล่ามาบอกสหาย

เพ้อพร่ำพรรณนามิอับอาย

ดูเดียวดายไม่ดายเดียวไม่เปลี่ยวใจ

     ๐ เปิดใจรับตาบอดไขโลกกว้า่ง

ทุกท่วงท่าหลากลีลาพลิ้วไหว

ขับกล่อมโลกอันรันทดคนหมดไฟ

ก้าวต่อไปตามฉบับทรชน

 ขอน้อมคารวะจากใจ

 "ทรชนบ้านนอก"

     ทำสิ่งดีด้วยใจไม่ลดละ

เหมือน ปิดทองหลังพระ ประสบผล

สมกับที่ชี้เช่นความเป็นคน

ดีช่วยดลพ้นทุกข์เพราะสุขใจ

     หากคิดร้ายหมายย้ำกระทำผิด

บาปย่อมติดตามตนเกินทนไหว

เกิดมาแล้วชาติหนึ่งพึงมองไกล

พร้อมตรองไตร่วิเคราะห์ให้เหมาะควร

     ใช้ปัญญาส่องทางสร้างสำนึก

จิตผนึกคุณธรรมย้ำถี่ถ้วน

สมาธิตั้งมั่นหมั่นทบทวน

พร้อมประมวลสรุปความตามเป็นจริง

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังปิดทองหลังพระอยู่นะครับ

อันของฝากมากมายหลายมิติ

ที่ต่างผลิปรุงแต่งแข่งความผ่อง

ล้วนน้ำใจไมตรีเป็นพี่น้อง

เปรียบมิ่งมิตรปรองดองครรลองธรรม

อะไรเล่าจะประเสริฐเลิศกว่าจิต

ที่สัมฤทธิ์ด้วยผลกุศลฉ่ำ

อะไรกันจะปดกฎแห่งกรรม

เว้นแต่คำพระพุทธวิสุทธิ์วลี

ปรัชญ์  วลีพร

     ธรรมประเทืองเรืองรองทุกห้องจิต

นำชีวิตห่างทุกข์พบสุขศรี

ละกิเลสมัวเมาเคล้าโลกีย์

สร้างความดีด้วยกายใจให้โสภา 

     สืบพระศาสน์เกื้อหนุนเป็นทุนเสริม

ช่วยจุนเจิมลูกหลานเหลนเห็นคุณค่า

อันทรัพย์สินอย่าหลงเพลินนับเงินตรา

มีศรัทธาทำบุญเป็นทุนทาน

     เพื่อตัวอย่างวงศ์ตระกูลพูนเพิ่มผล

ชีพอำพนด้วยทำดีที่กล่าวขาน

ธรรมห่มใจไร้ทุกข์สุขยืนนาน

จวบถึงวารจากกันวันสิ้นลม

     ร่มอารามร่มบุญอบอุ่นจิต

ได้ชื่นชิดธรรมเรืองประเทืองสม

แสงเทียนฉายเจิดจ้าพิศน่าชม

สีขาวห่มกายใจใฝ่สิ่งดี

     เดินตามรอยพุทธองค์ทรงบัญญัติ

ปฏิบัติศีลห้าส่งราศี

ประพฤติชอบประกอบการสมานไมตรี

อยู่อย่างมีคุณค่าน่าภูมิใจ

๐ รสพระธรรมกำซาบสู่ดวงจิต

น้อมอุทิศจิตศรัทธาเลื่อมใส

ก้มกราบไหว้พระศรีรัตนตรัย

บันดาลให้ชีวิตสุขร่มเย็น

๐ ปล่อยวางว่างเปล่าไม่ยึดติด

ผ่อนชีวิตคลายอารมณ์อันยากเข็ญ

พักสักนิดกับการงานที่ลำเค็ญ

มองทุกสิ่งเป็นอนิจจังไม่ยั่งยืน

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

     ไม่ยึดติดสินทรัพย์รู้จับจ่าย

ตั้งจุดหมายอนาคตสุขสดชื่น

ทางสายกลางคือหวังที่ยั่งยืน

ยามหลับตื่นตรองตริพิจารณา

     สุจริตคิดชอบประกอบกิจ

อย่าหลงผิดยึดธรรมสิ่งลำค่า

สำนึกคอยเตือนตนผลนำพา

ชีพก้าวหน้าดังคิดสมจิตปอง

ขอแก้ไข  จาก

อย่าหลงผิดยึดธรรมสิ่งลำค่า

เป็น

อย่าหลงผิดยึดธรรมสิ่งล้ำค่า

     รำลึกถึงเพื่อนรักตระหนักจิต

เคยชื่นชิดผลงานขานสนอง

ใต้ผืนฟ้าสีครามงามเรืองรอง

กล่าววรรคทองต่อกันนิรันดร์รมย์

     หวานรอยยิ้มพริ้มพรายสื่อทายทัก

ได้ประจักษ์มิตรภาพฉาบรักบ่ม

หวังวันชื่นหวนหามาคืนคง

สมประสงค์คือสุขยิ่งกว่าสิ่งใด

        ฝากความฝันสืบสานงานอักษร

จงสุนทรยืนยงดำรงสมัย

อันสมบัติคู่ถิ่นแผ่นดินไทย

ความภูมิใจวรรณศิลป์ระบิลเรือง

        หากละเลยแล้วไซร้ไม่เข้าท่า

เพราะภาษานำไทยให้ฟูเฟื่อง

สื่อสัมพันธ์วิถีชนดลประเทือง

ผลลัพธ์เนื่องหนุนส่งธำรงคุณ

      ฝากความคิดสู่ทางสร้างสิ่งหวัง

ดุจพลังเข้มแข็งเป็นแรงหนุน

ความถูกต้องนั้นหรือคือต้นทุน

น้ำใจจุนเจิมต่อก่อผลงาน

      คุณคือคลื่นลูกใหม่ที่ใหญ่ยิ่ง

นับเป็นสิ่งมีค่ามหาศาล

รับช่วงต่อภารกิจประสิทธิ์การ

ร่วมสืบสานวรรณศิลป์ถวิลปอง

     วารเลยล่วงห่วงหาอาวรณ์หวาม

รำลึกยามเยี่ยมยลให้หม่นหมอง

เมื่อลานฝันร้างเลือนเพื่อนเคยครอง

ร่วมรำร้องเพลงรักอักษรา

     ไยลืมกันฝันคว้างกลางความคิด

ยังจำมิตรแม่นมั่นร่วมฟันฝ่า

หรือถึงคราวจำพรากต้องจากลา

ผนึกค่าไมตรีนี้ไม่ลืม