ดินสีแดงแห้งผากอยากก่อผล

ประชาชนหน้าแห้งไร้แสงสี

เกิดขุกเข็นเป็นไปในธานี

พระฤดีของพระองค์ทรงเศร้าใจ

ประชาชนทุกข์ใจใครเล่าสุข

พระองค์ทุกข์ทุกข์ยิ่งกว่าหาไหนไหน

พระองค์คิดคิดตลอดทอดหทัย

ทำอย่างไรให้ชุ่มฉ่ำมีน้ำพอ

ในสมัยตอนนั้นฉันยังเด็ก

ทั้งไทยเจ๊กพูดกันใหญ่เรื่องไรหนอ

เสียงจอแจเจี๊ยวเจ๊านั่งเฝ้ารอ

เสียงเออออไม่เข้าใจเรื่องไรกัน

เมื่อสายฝนจากฟ้ามาแปลกแปลก

เป็นฝนแรกจากฟ้ามาดังฝัน

หลังเรือบินผ่านไปไม่นานครัน

ตั้งแต่นั้นฉันติดตามทุกยามมา

พระดำรัสตรัสทุกยามฉันตามติด

พระองค์คิดคิดเกินใครใดในหล้า

พระองค์ทำทำเพื่อปวงประชา

อยากจะหาสิ่งใดยิ่งใหญ่เกิน

วันฝนหลวงปวงประชามารำลึก

อยากจะนึกสรรหาคำพร่ำสรรเสริญ

ขอองค์เทพองค์เทวาข้าเชื้อเชิญ

ร่วมเจริญพรพระองค์ทรงพระเจริญ.....

---------------------------------------------

ร่วมรำลึก วันพระบิดาแห่งฝนหลวง ๑๔พฤศจิกายน

( กลอนเก่าเขียนเมื่อหลายปีที่แล้ว )