ทีมงานได้รวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลภูมิอากาศและโบราณคดีในยุคไพลสโตซีน (ประมาณ 2.58 ล้านปีก่อนถึง 11,700 ปีที่แล้ว) ของเอเชียกลาง ซึ่งรวมถึงการสร้างชุดข้อมูลเครื่องมือหินยุคหินและวิเคราะห์แหล่งแร่ที่ก่อตัวขึ้นในถ้ำ ทางตอนใต้ของอุซเบกิสถาน การสร้างเครื่องมือและการปรับเปลี่ยนเครื่องมือเป็นกุญแจสำคัญต่อความสามารถของ มนุษย์ ในการโยกย้ายไปยังสภาพแวดล้อมใหม่และเพื่อเอาชนะความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อม โฮมินินโบราณย้ายเครื่องมือของพวกเขาไปด้วยในขณะที่พวกเขาแยกย้ายกันไป นักวิจัยได้ศึกษาตำแหน่งของเครื่องมือหินและสภาพแวดล้อมที่สะท้อนอยู่ในหินงอกเมื่อมันเติบโตที่ส่วนท้ายของไอโซโทปทะเลขั้นที่ 11 เมื่อประมาณ 400,000 ปีที่แล้ว ดร. มักซูดอฟ กล่าวว่า ไม่ค่อยมีใครรู้จักเกี่ยวกับผู้สร้างเครื่องมือในยุคแรกๆ ของภูมิภาค เนื่องจากส่วนใหญ่ของยุคหินยุคล่าง ที่เกิดขึ้นในเอเชียกลางขาดบริบทที่เชื่อถือได้สำหรับการสืบอายุและการฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม แม้ว่าเอเชียกลางจะมีความสำคัญต่อการแพร่กระจายในยุคต้นๆ แต่ความรู้ของเราเกี่ยวกับยุคหินยุคหินตอนล่างในภูมิประเทศที่กว้างใหญ่และหลากหลายนี้มีจำกัด เรารวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการค้นพบยุคหินจากทั่วเอเชียกลาง สร้างชุดข้อมูลของไซต์ยุคหิน 132 แห่ง ซึ่งเป็นชุดข้อมูลที่ใหญ่ที่สุดในประเภทนี้" ศาสตราจารย์เปตราเกลีย ผู้เขียนอาวุโสของการศึกษากล่าว "สิ่งนี้ทำให้เราสามารถพิจารณาการกระจายตัวของไซต์เหล่านี้ในบริบทของบันทึกการเปลี่ยนแปลงทางอุทกวิทยาทางตอนใต้ของอุซเบกิสถานจาก Middle Pleistocene ที่มีความละเอียดสูงแบบใหม่