ตั้งแต่แรกเกิด (การแพร่เชื้อจากปริกำเนิด) หรือผ่านการแพร่เชื้อในแนวนอน (การสัมผัสกับเลือดที่ติดเชื้อ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเด็กที่ติดเชื้อไปยังเด็กที่ไม่ติดเชื้อในช่วง 5 ปีแรกของชีวิต การพัฒนาของการติดเชื้อเรื้อรังเป็นเรื่องปกติในทารกที่ติดเชื้อจากมารดาหรือก่อนอายุ 5 ปีไวรัสตับอักเสบบียังแพร่กระจายได้จากการถูกเข็มแทง การสัก การเจาะ และการสัมผัสกับเลือดและของเหลวในร่างกายที่ติดเชื้อ เช่น น้ำลายและประจำเดือน ของเหลวในช่องคลอดและน้ำอสุจิ การแพร่กระจายของไวรัสอาจเกิดขึ้นจากการใช้เข็มและหลอดฉีดยาที่ปนเปื้อนหรือของมีคมที่ปนเปื้อนซ้ำ ทั้งในสถานพยาบาล ในชุมชน หรือในหมู่บุคคลที่ฉีดยา การแพร่เชื้อทางเพศสัมพันธ์พบได้บ่อยในผู้ที่ไม่ได้รับวัคซีนและมีคู่นอนหลายคนการติดเชื้อ ไวรัสตับอักเสบบี ที่ได้รับในวัยผู้ใหญ่ทำให้เกิดโรคตับอักเสบเรื้อรังน้อยกว่า 5% ของกรณี ในขณะที่การติดเชื้อในวัยเด็กและเด็กปฐมวัยทำให้เกิดโรคตับอักเสบเรื้อรังในประมาณ 95% ของกรณี นี่เป็นพื้นฐานสำหรับการเสริมสร้างและจัดลำดับความสำคัญของการฉีดวัคซีนสำหรับทารกและเด็กไวรัสตับอักเสบบีสามารถอยู่นอกร่างกายได้อย่างน้อย 7 วัน ในช่วงเวลานี้ ไวรัสยังคงสามารถทำให้เกิดการติดเชื้อได้หากเข้าสู่ร่างกายของบุคคลที่ไม่ได้รับการป้องกันโดยวัคซีน ระยะฟักตัวของไวรัสตับอักเสบบีมีตั้งแต่ 30 ถึง 180 วัน ไวรัสอาจตรวจพบภายใน 30 ถึง 60 วันหลังการติดเชื้อ และสามารถคงอยู่และพัฒนาเป็นไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแพร่เชื้อในวัยเด็กหรือวัยเด็ก