โรคสะใจ

โรคสะใจ
ขวานทองร้องทุกข์ บทที่ ๑๕ โรคสะใจ โรคระบาดวาดลีลาคนแดนขวาน เป็นโรคกาฬทำใจมืดมิดสลัว เป็นโรคจากเชื้อร้ายในตนตัว เป็นโรคชั่วกว่าไวรัสจัดถึงตาย โรคสะใจสะสมจากเก็บกด ถูกสะกดสะกิดใจให้มุ่งหมาย สะเปะปะสะพรั่งพร้อมยอมวางวาย หลงอุบายปลุกระดมอารมณ์คน ทุกกำเนิดเกิดมาล้วนทุกข์เข็ญ แต่ใช่เป็นข้ออ้างเป็นเหตุผล ทำสะใจถือทิฐิทำพิกล จลาจลป่นบ้านเมืองเคืองสังคม เกิดมาจนใช่จนสิ้นทุกโอกาส เกิดมาขาดใช่ไม่อาจเติมเต็มสม เกิดมาต่ำใช่ต้องต่ำราวโคลนตม เกิดมาจมใช่ดักดานนานชีวี ลูกชาวไร่ได้เป็นหนึ่งในสภา ลูกชาวนาบ่าติดยศติดศักดิ์ศรี ลูกชาวสวนเป็นอำมาตย์มุขมนตรี ประชาชีล้วนเป็นลูกของพระองค์ ประเทศนี้มีช่องทางให้เติบใหญ่ อย่าให้โรคสะใจทำลุ่มหลง อย่าคิดได้เมื่อสายไปเข้ารกพง ในป่าดงมีเสือบ้าเสือพลัดเมือง ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์
ผู้ตั้งกระทู้ เดชา เวชชพิพัฒน์ (boodoo44-at-yahoo-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-08-05 12:44:20

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2291847)

"ยารักษาโรคสะใจ"

โรคสะใจใครบางคนป่นบ้านเมือง

คล้ายแค้นเคืองเรื่องวันวานผ่านเหตุผล

เห็นความต่างทุกข์ยากไร้ของปวงชน

จราจลซ่อนกลลวงพ่วงประชา

ทุกข์นายนาบ่าแบกหามย่ามหนี้สิน

หมดแผ่นดินเพียงเพราะเขลายิ่งหนักหนา

ซื่อทำกินแต่ยากไร้ในเงินตรา

พอเขามาปลูกต้นเงินเพลินหลงทาง

เมื่อท้องอิ่มหนี้สินหมดรันทดหาย

อยู่สบายต่างวันเก่าเขาสะสาง

จากความหวังเคยมืดมนจนเลือนราง

พบสว่างเพียงน้อยก็สุขใจ

โรคสะใจเขาปลูกฝังจนเป็นเชื้อ

ย่อมหลงเหลือความโหยหาอย่าสงสัย

ทุกหย่อมหญ้าโรคร้ายนี้ระบาดไป

เกิดก่อไฟให้ลุกโชติพิโรธพลัน

รู้หน้าที่ฉีดยานี้เข้ารักษา

รักศรัทธาชาติบ้านเมืองอย่าเพื่องฝัน

สามัคคีฟังความคิดดำริกัน

ชาติสุขสันต์โรคสะใจหายไปเอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-08-06 11:50:43

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล