หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
อยู่ระหว่างการจากชั่วนิรันดร์ | |
ความรู้สึกตึกตรองถ่องแท้ พอรู้ว่าชีวิตนี้อยู่ระหว่างการจากทุกวินาที จึงลองร้อยคำให้ตรงกับ การจาก ที่ประสบเป็นประจำ ยังไม่ได้คิดต่อไปว่า จะตั้งชื่ออย่างไร หรือเขียนต่อ หรือ จบ
"คนที่ถูกเดินจาก...อยากร้องไห้ คนที่ไปก็ไช่ว่า...จะหน้าชื่น ความจำเป็นประกาศ...มิอาจยืน จำทนฝืนเหินห่าง...อย่างจำนน"
ปรัชญ์ วลีพร | |
ผู้ตั้งกระทู้ ปรัชญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th) :: วันที่ลงประกาศ 2013-01-14 11:37:13 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2327172) | |
๐ อย่าคิดมากเลยท่านพี่เอย ๐
๐ "คนที่ถูกเดินจาก...อยากร้องไห้ คนที่ไปก็ใช่ว่า...จะหน้าชื่น ความจำเป็นประกาศ...มิอาจยืน จำทนฝืนเหินห่าง...อย่างจำนน" ๐ ธรรมดามีพบย่อมมีจาก มันคงยากหากจะรั้งเพื่อหวังผล พบเห็นอยู่เป็นประจำทุกผู้คน หนีไม่พ้นวนเวียนว่ายตามกฎเกณฑ์ ๐ งานเลี้ยงย่อมมีวันต้องเลิกรา ฟ้าหลังฝนสร่างซาคราแลเห็น ใสสว่างสีครามงามร่มเย็น ทุกข์ลำเค็ญจำเป็นรับอย่างจำใจ ๐ มองทุกสิ่งที่เห็นเป็นธรรมดา พบจากลากันทุกคนอย่าหวั่นไหว มีใครบ้างอยู่ค้ำฟ้าตลอดไป อย่าหมองไหม้ใจระทมอันใดเลย ๐ อยู่ระหว่างการจากชั่วนิรันตร์ ทุกข์เพียงฝันตื่นมาจากลาเฉย สุขดังเงาลวงบังตาจนคุ้นเคย โอ้พี่เอ๋ยจงปล่อยวางย่อมว่างใจ ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก”
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2013-01-14 15:34:53 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2327207) | |
??? | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2013-01-14 20:45:44 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2327657) | |
-ไม่มีชื่อ- สสารไม่เคยสลายเพียงแต่เปลี่ยนรูป ไม่มีสิ่งใดจากไปไหนเพียงแต่จะอยู่ในลักษณะใด พลังงานที่ไร้รูปและเงา ยังทิ้งร่องรอยความมีไว้ให้ประจักษ์ ทั้งในสัมผัสและความทรงจำ ก่อนจะแปลงค่าไปสู่สถานะซึ่งผู้มีข้อจำกัดทางปัญญายากที่เข้าใจ แต่เชี่อว่ายังคงอยู่และมี แล้วใครระจากไปไหนได้ ใบไม้อิดโรยพลีร่างประท้วงลำต้น ท้ายสุดก็กลายเป็นปุ๋ย ให้รากดูดซับ หล่อเลี้ยงกิ่งก้าน และผลิตใบใหม่ขึ้นมา -------------------------- สรรพสิ่งจึงไม่ได้ดูหม่นเศร้า และสิ้นหวังจนเกินไป | |
ผู้แสดงความคิดเห็น นายเงา วันที่ตอบ 2013-01-16 14:20:45 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2328064) | |
คือ....อยากให้ เห็นภัย ในการจาก แล้วปิดปมทุกข์ยาก...ให้หมดจด ให้ผู้รู้ รู้ทัน ชั้นรันทด เกิดปรากฏ แล้วลับดับหายไป เศร้าก็ไม่คลุกสุขก็ไม่เคล้า วางว่างเปล่าน้อมนำธรรมดาสมัย วิจารณ์ทักวิจักษ์คิดวิจิตรใจ พูนผ่องใสในสติผลิปัญญา
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th)วันที่ตอบ 2013-01-18 09:43:23 |
ความคิดเห็นที่ 5 (2328108) | |
"วิจารณ์ทักวิจักษ์คิดวิจิตรใจ พูนผ่องใสในสติผลิปัญญา"
ยอดเยี่ยม เข้าใจแล้วครับ ราชาวดี | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2013-01-18 12:33:46 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870308 |