เนิ่นนานแท้คอยรอเฝ้าห่วงหา

เสน่ค่าถึงคุณสามต้องถามถึง

ต่อถ้อยสารอย่าชักช้าให้ตราตรึง

สุดคำนึงถึงวันเก่าเราและเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

เฝ้าติดตามผลงานสมานผล

ทรชนบ้านนอก มาเสมอ

ยังคิดถึงทุกครั้งที่พบเกลอ

ปิติเอ่อล้นทรวงห่วงอาทร

ขยันเขียนเพียรประสงค์ดำรงมั่น

สู้ฝ่าฟันวรรณศิลป์รินอักษร

โอ้ละเห่เอละช้าให้อาวรณ์

อยากอ่านกลอนชิ้นใหม่...ได้ไหมนะ

"ย้อนอ่านมารวมใจกันเถิดฯ"นะครับ"

       มัวด้นกลอนเพื่อบ้านเกิดตั้งเป็นหลัก

แต่ใจรักรอต่อถ้อยร้อยคุณสาม

แปดสิบกว่ากระทู้เราควรติดตาม

อย่ามองข้ามการต่อสู้ถิ่นเมืองเรา

       ถิ่นธรรมงามล้ำค่าแดนสยาม

โดนมารหยามไทสกลว่าขลาดเขลา

เกาะดอนสวรรค์บ้านเกิดเขาหวังเอา

เร่งรุกเร้าครองแผ่นดินแห่งถิ่นธรรม

       เจ็บยิ่งนักท่าน"ราชาวดี"

แจงสารชี้บอกท่านมาว่าเราช้ำ

ตีแผ่เผยความเป็นจริงทุกคำ

มารเหยียบย่ำรุำกเร้าเอาแผ่นดิน

       วงการสงฆ์กลิ่นเหม็นเน่าและฉาวโฉ่

สมภารโก้กินเงินทานจนหมดสิ้น

เงินหลวงช่วยแอบยักยอกเป็นอาจิณ

แดนงามถิ่นพุทธรรมต้องหมองใจ

       โอ้ล่ะหนอผิดแผดฝาตัวบุคคล

เกิดฉ้อฉันสมาคมท่านสงสัย

ตีเจตนาความเรานี้ผิดไป

แต่ยังไงใจเราซึ้ง "ถึงคุณ" เอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

"แก้ไขครับ"

"ย้อนอ่านมารวมใจกันเถิดฯ"นะครับ"

       มัวด้นกลอนเพื่อบ้านเกิดตั้งเป็นหลัก

แต่ใจรักรอต่อถ้อยร้อยคุณสาม

แปดสิบกว่ากระทู้เราควรติดตาม

อย่ามองข้ามการต่อสู้กู้เมืองเรา

       ถิ่นธรรมงามล้ำค่าแดนสยาม

โดนมารหยามไทสกลจนขลาดเขลา

เกาะดอนสวรรค์บ้านเกิดเขาหวังเอา

เร่งรุกเร้าครองแผ่นดินแห่งถิ่นธรรม

       เจ็บยิ่งนักท่าน"ราชาวดี"

แจงสารชี้บอกท่านมาว่าเราช้ำ

ตีแผ่เผยความเป็นจริงทุกถ้อยคำ

มารเหยียบย่ำรุำกเร้าเอาแผ่นดิน

       วงการสงฆ์กลิ่นเหม็นเน่าสุดฉาวโฉ่

สมภารโก้กินเงินทานจนหมดสิ้น

เงินหลวงช่วยแอบยักยอกเป็นอาจิณ

แดนงามถิ่นพุทธรรมต้องหมองใจ

       โอ้ล่ะหนอผิดแผดฝาตัวบุคคล

เกิดฉ้อฉลสมาคมท่านสงสัย

ตีเจตนาความเรานี้ผิดไป

แต่ยังไงใจเราซึ้ง "ถึงคุณ" เอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 อ้าว แล้วกัน!, คุณทรชน, เขาต่อกลอนกันยังไม่จบทำไมมาลง "เอย" แล้วล่ะ? (ฮา)

        ถึงทุกท่านทั่วถ้วน             แถวกวี

ข้าพเจ้ายังสุขี                         อยู่จ้า

แล้วทุกท่านยังมี                      สุขเช่น   ใดฤๅ

โปรดกล่าวเล่าแจ้งอ้า               อย่าได้อมพะนำ ฯ

(ฮา)

         ด้วยรักและนับถือ  สื่อความหมาย

ท่าน  เงียบหายแต่คารมยังคมขำ

หนึ่งดาวเด่น  ผลงานขานลำนำ

ยังจดจำ ภูมิความรู้ เฉก ครูกลอน

       มากผลงานด้วยคารมสมศักดิ์ศรี

ท่านราศีพิจิก ฝากคำสอน

แต้มสีสันคมขำเกียรติกำจร

ถ้อยสุนทรยังตราตรึงซึ้งหทัย

แหม...ผมเขินนะเนี่ยขอรับ
สรรพศัพท์มันเดิ้ลเกินรับไหว
ภูมิความรู้ มิใช่ครู มิใช่ใคร
เป็นเพียงพวกมือไว ใจกุ๊กกิ๊ก

เป็นไก่อ่อนสอนขันแถมขันฝืด
พยางค์ยืดยาวระย้าจนน่าหยิก
เห็นกลอนอื่นตื่นต้อต่อยิกยิก
อย่าปล่อยคิกนะพ่อแค่ต่อกลอน

(สิบอกให่ อิอิ) 

         ยินดียิ่งจริงหนอ......ขอต้อนรับ

ด้วยสดับยลงานชาญอักษร 

ได้ความรู้เท่าทันทุกขั้นตอน

สิ่งสุนทรถึงผู้อ่านผสานไมตรี

       ทั้ง ชี้ แนะ ต่อ เติมเพิ่มความรู้

ช่วยเชิดชูภาษาศิลป์มีแสงสี

นั่น ออร่า งามหรูครูกวี

คือ ราศีพิจิก ขอชื่นชม

"รอการกลับมาของทุกท่าน"

       ม่วนชื่นมื่นรื่นภิรมย์ตามประสา

ภูมิปัญญาแค่หางอึ่งพึงสุขสม

ถ้อยพาทียังอ่อนหัดแตกหัวนม

เอ่ยคารมบ่ล้ำค่ามาต่อกานท์

       จาก"ถึงคุณ" คงหอมกรุ่นอุ่นไอรัก

ร้อยสลักอักขรามาแจงสาร

มิตรภาพสายสัมพันธ์ครั้งวันวาน

เอ่ยขับขานต่อ "คุณสอง" ลองประชัน

       "ทรชนบ้านนอก" นักกลอนใหม่

ผู้ยากไร้ภูมิความรู้มิหวาดหวั่น

ดวดเมรัยกอดไหรอทุกคืนวัน

นอนใต้จันทร์เพ็ญเดือนเสี้ยวเปล่าเปลี่ยวใจ

       "ราชาวดี" ศรีปราชญ์ฉลาดยิ่ง

ผู้แลนิ่งถ้อยบรรจงพิสมัย

ดาวกระพริบระยิบยับงามวิไล

"ถึงคุณ" สามคงสดใสไม่ต่างกัน

       "ราศีพิจิก" ครูเราก็มาแล้ว

เสียงเจื้อยแจ้วอาโออิต้องแลหัน

หายหลบลี้ซบอกเธออยู่นานวัน

ไก่หัดขันนกเขานั้นขันไหมครู

       "ปุณณมี" ผู้งดงามยังมิมา

ต่อสาราพาทีนี้คอยอยู่

นอนหลับใหล"ม้านั่งไม้"กายคุดคู้

เชิญรับรู้เถิดจ้าว่ารอยคอย

       "สุภาพชน คนในเมือง" มาเองไหม

หรือจะส่งน้องใหม่มาใช้สอย

สำนวนกานท์ฉะฉานหวานหยดย้อย

ชัดเจนถ้อยคงสอนดีนะพี่ยา

       หวัง "ถึงคุณ" สู่เวหาดารางาม

คอยไถ่ถามสารทุกข์สุขหรรษา

รอต่อถ้อยเรียงร้อยพจน์รจนา

เอ่ยวาจาตามประสาคนขี้เมา

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

  "สุภาพชน คนในเมือง" มาเองไหม

หรือจะส่งน้องใหม่มาใช้สอย

สำนวนกานท์ฉะฉานหวานหยดย้อย

ชัดเจนถ้อยคงสอนดีนะพี่ยา

       หวัง "ถึงคุณ" สู่เวหาดารางาม

คอยไถ่ถามสารทุกข์สุขหรรษา

รอต่อถ้อยเรียงร้อยพจน์รจนา

เอ่ยวาจาตามประสาคนขี้เมา

                                                                ทรชนบ้านนอก

       สุภาพชนมาเองบรรเลงได้

ส่วนน้องใหม่คู่ควงนั้นง่วงเหงา

เพื่อถนอมออมแรงช่วยแบ่งเบา

จึงปล่อยเขาพักก่อนได้ผ่อนคลาย

       ทรชนแบกไหเมาไม่หลับ

ยังขยับผงาดไม่ขาดหาย

"ถึงคุณสาม"คงงามตามบรรยาย

ตามมุ่งหมายของราชาวดี

     เสร็จธุระรู้สึกดึกไปหน่อย

ดาวเดือนคล้อยกระพริบแสงริบหรี่

เลยเที่ยงคืนผ่านมาหลายนาที

ขอแค่นี้...เหนื่อยอ่อน...ง่วงนอนแล้ว...

                                                                              สุภาพชน

        ปรารถนาพบกันฉันปิยมิตร

ประทับจิตมิลบเลือนแด่เพื่อนแก้ว

ทรชน มาเยือนเหมือนเด็กแนว

สำนวนแพรวพริ้งหมายได้ชื่นชม

        ระฆังเริ่มกังวานประสานศัพท์

ต่างรุกรับบรรเลงเพลงกานท์บ่ม

สุภาพชน หรือ น้องใหม่ ร้อยคารม

ถึงคุณ(สาม)สมจิตก่อ(ยัง)รออยู่นะ

จุ๊กกรู จุ๊กกรู๊ เขาคูขัน
ทุกวันทุกวี่มิมีแผ่ว
โลกกว้างทางไกลชมไพรแพร้ว
ยังแว่วลำนำหวานคำกลอน

ทรชนบ้านนอกยกจอกไห
สุภาพชนจิบไวน์ไหวอักษร
ราชาวดีตามมาสามตอน
ออดอ้อนรำพันฝันถึงคุณ

ราศีพิจิกกระดิกนิ้ว
พรมพริ้วคีย์บอร์ดคลายหัวหมุน
หายบ้างมาบ้างพอได้บุญ
สายใยไออุ่นแห่งนักกลอน

ด้วยรักอักษรนักกลอนเอ๋ย
อย่าเฉยอย่าช้ามาสลอน
แม้นมิใช่กวีศรีนคร
ก็มิใช่ต้องหย่อนในกลอนกานท์

         ถ้าหัวใจบินได้จักไปหา

มาร่วงวงอักษราพาสุขศรี

แค่ได้เพียงเยี่ยมยลมนต์กวี 

ก็ยินดีหมายมั่นจำนรรจา 

        ราศีพิจิก สุภาพชน คนสร้างฝัน

ปุณณมี ผูกสัมพันธ์อันมีค่า

ทรชนบ้านนอก บอกสารา

เพื่อนฝูงมาฮาเฮอย่าเซนะ

ดื่มเหล้าเข้าพรรษาท่านว่าบาป

ทรชนโปรดทราบแล้วรีบผละ

ไปดื่มนมอมฮอลส์หลับนอนซะ

เป็นห่วงจ้ะตื่นแล้วค่อยแซวกลอน

ท่านราศีพิจิกระริกระรี้

จุ๊กกรูถี่ร่าเริงคงเพิ่งถอน

ปุณณมีชมรุ้งมายังอาทร

ม้าหินอ่อนตัวเก่าหายเศร้าตรม

ราชาวดีเปิดกระทู้หรูอร่าม

"ถึงคุณสาม"โดยเฉพาะ ช่างเหมาะสม

เชิญเพื่อนพ้องขาประจำเขียนคำคม

ร้อยคารมให้ละมุนสุนทรีย์

สุภาพชนจิบไวน์ถวายวัด

คงมิขัดศีลห้าเพิ่มราศี

แค่หูแดง ตาแดง เรี่ยวแรงมี

พอได้ที่..เริ่มเม้าท์ อย่างเมามัน..

 สองสามวันก่อนหน้าไม่กล้าเข้า

โอ๊ย..ใครเขาทะเลาะ เฮ้อ..เยาะหยัน

ที่ตัวมี"หลวงพ่อหลบ" คงกระพัน

จะงานไหนงานนั้น..ฉันปลอดภัย

-นะจังงังอภิมหึมามหาคงกระพัน หลงพ่อหลบ วัดเขาตีกัน 

ร.ศ.

ช่วงนี้มีเหตุการณ์ร้ายๆ พระศุกร์เข้าพระเสาร์วันพรุ่งนี้ ด้วยความเป็นห่วงจึงเข้ามาแนะนำพระเบญจภาคีพุทธคุณครบถ้วนไว้เผื่อท่านใดจะหาไำว้บูชาเพื่อความสบายใจนะครับ

๑.หลวงพ่อโกย วัดหน้าตั้ง อ.ไม่เหลียวหลัง จ.ฝุ่นตลบ

๒.หลวงพ่อหลบ วัดเขาตีกัน (ผมมั่นใจว่าคงกระพันแน่นอน พิสูจน์มาแล้ว ฟันธง!!)

๓.หลวงพ่อเผ่น  วัดพันลี้ 

๔.หลวงพ่อดอย  วัดหนาวสั่น  -หายากแล้ว เฉพาะช่วงนี้ จะหาบูชาง่ายเมื่อเมษาเป็นต้นไป

๕.หลวงพ่ออยู่ วัดพอเพียง  รวยรวยรวยกันทุกคน

(บรรยากาศในเวบคงดีขึ้น ผมหวังว่างั้น)

ร.ศ.

        ยินดีครับ คุณ ศ.ก.รออยู่นาน

ร่วมขับขานกลกลอนซ่อนมุขใหม่

หลวงพ่อหลบ เข้าท่ายิ่งกว่าใคร

ขอยืมใช้บ้างนะจะขอบคุณ

        คุณ ราศีพิจิก ดูคึกคัก

มาทายทักขันคูดูอบอุ่น

คุณปุณณมี กล่าวชมร่มใบบุญ

ช่วยการุณ สุภาพชน คนแสนดี

       ทรชน อยู่ไหนใครถามหา

อย่าชักช้ามาพบครูอยู่ที่นี่

ฝึกบรรเลงเพลงกลอนซ่อนพาที

ครูมากมีช่วยแนะทางสร้างฝีมือ

       ทรชน สังกะลี อยู่นี่ครับ

น้อมตอบรับกานท์อาจารย์ ณ ที่นี้

นกเขาครู”ราศีพิจิก”ขันดี

หลวงพ่อหลบขลังดีนะ ร.ศ. ศก

       ข้าน้อยอยู่กับวัดรับใช้พระ

ผู้ลดละเลิกตัณหาสกปรก

ผู้มิหวังเงินตรา ฤา หน้างก

ผู้ที่คนยอยกว่ามีธรรม

       หลวงพ่อหลบรับใช้มาหลายครั้ง

หลวงพ่อเผ่นเคยยับยั้งไร้รอยช้ำ

หลวงพ่ออยู่อย่างพอเพียงยังจดจำ

หลวงพ่อโกยเทศน์เตือนย้ำรอดปลอดภัย

       หลวงพ่อดอยข้าผู้น้อยมิเคยเห็น

กายหนาวเย็นตัวไม่สั่นอย่าสงสัย

หลวงพ่อปืนนับถือท่านสุดหัวใจ

อันหลวงพ่อจัญไรนั้นมากมี

       ดวดเมรัยสู่นิพานบ่ย้านบาป

เหม็นกลิ่นสาบยากสาปสิ้นกลิ่นเหล้านี้

“ถึงคุณ” สาม งดงาม “ราชาวดี”

ถ้อยพาทีคนขี้เมาอย่าเฉาเลย

       คนขี้เหล้ามากลอนต่อร้อยสาน

ร้อยขับขานตอบรับมิวางเฉย

กอดไหน้อยเคลียคลออย่างคุ้นเคย

ห่างไกลเอยคนกวีแค่ขี้เมา

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

  ทรชน สังกะลี อยู่นี่ครับ

น้อมตอบรับกานท์อาจารย์ ณ ที่นี้

นกเขาครู”ราศีพิจิก”ขันชี้

หลวงพ่อหลบขลังดีนะ ร.ศ. ศก

       ข้าน้อยอยู่กับวัดรับใช้พระ

ผู้ลดละเลิกตัณหาสกปรก

ผู้มิหวังเงินตรา ฤา หน้างก

ผู้ที่คนยอยกว่ามีธรรม

       หลวงพ่อหลบรับใช้มาหลายครั้ง

หลวงพ่อเผ่นเคยยับยั้งไร้รอยช้ำ

หลวงพ่ออยู่อย่างพอเพียงยังจดจำ

หลวงพ่อโกยเทศน์เตือนย้ำรอดปลอดภัย

       หลวงพ่อดอยข้าผู้น้อยมิเคยเห็น

กายหนาวเย็นตัวไม่สั่นอย่าสงสัย

หลวงพ่อปืนนับถือท่านสุดหัวใจ

อันหลวงพ่อจัญไรนั้นมากมี

       ดวดเมรัยสู่นิพานบ่ย้านบาป

เหม็นกลิ่นสาบยากสาปสิ้นกลิ่นเหล้านี้

“ถึงคุณ” สาม งดงาม “ราชาวดี”

ถ้อยพาทีคนขี้เมาอย่าเฉาเลย

       คนขี้เหล้ามากลอนต่อร้อยสาน

ร้อยขับขานตอบรับมิวางเฉย

กอดไหน้อยเคลียคลออย่างคุ้นเคย

ห่างไกลเอยคนกวีแค่ขี้เมา

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

       โยงหัวใจข้ามฟ้ามาทางลัด

ถึง คุณปรัศ วลีพร ครั้งก่อนเก่า

ถิ่นอุบลฯ เคยเยือนเตือนจิตเนา

หาใดเท่าพิมพ์ภาพซาบซึ้งจินต์

     ขอเชิญชวนร่วมคิดลิขิตพจน์

ชื่นฉ่ำรสภาษาพาถวิล

แพรวพิรุณ โรยสายหมายหลั่งริน

พร่างพรม จินตนาการ ประสานนิยม

            ดาวหลบลี้ห่างหายหลายเพลา

แหงนมองฟ้าเปลี่ยวใจไร้คู่สม

หรือใครพรากดาวหายกับสายลม

สุดขื่นขมถึงคุณ(สาม)อุ่นไมตรี

           สุภาพชน คนเคร่งฉันทลักษณ์

แจ้งประจักษ์ กระบี่ใบไม้ ก่อศักดิ์ศรี

ภูสุภา หวานละมุนสุนทรี

ปุณณมี ร้อยรัดมัดหทัย

           ดาวหลบลี้ห่างหายมิคลายคิดถึง

ยังตราตรึงคงสักวันที่ฝันใฝ่

มาเยี่ยมเหย้าขับขานประสานใจ

เราคงไม่คอยเก้อเพ้อถึงคุณ

  โยงหัวใจข้ามฟ้ามาทางลัด

ถึง คุณปรัศ วลีพร ครั้งก่อนเก่า

ถิ่นอุบลฯ เคยเยือนเตือนจิตเนา

หาใดเท่าพิมพ์ภาพซาบซึ้งจินต์

     ขอเชิญชวนร่วมคิดลิขิตพจน์

ชื่นฉ่ำรสภาษาพาถวิล

แพรวพิรุณ โรยสายหมายหลั่งริน

พร่างพรม จินตนาการ ประสานนิยม

เสียงโทรศัพท์เช้าเช้าเปิดเทอมใหม่

เสียงคุ้นคุ้นขออภัย...ครับผม

ที่ห่างเหินใช่ห่างหายกลายสายลม

ค้นหาคมรูปน้ำลมไฟดิน

ด้วยปิดเทอมจึงเพิ่มสิทธิ์ปิดทวาร

เกรงกิเลสสะท้านสถานถวิล

รักทั้งรักในเพื่อนกลอน...ฝึกสอนบิน

แต่การรินพระธรรม...ก็จำเป็น

จึงปิดหู ปิดตา และปิดใจ

ดูภายในลึกลึก...ฝึกการเห็น

เสียงหนึ่งเตือนให้สะเิดิดเปิดประเด็น

ออกจากเย็นใหม่ใหม่ให้ยินดี

ยังเป็นผูู้กระหายในสายศิลป์

โดยทั้งสิ้นใจสนิทไม่คิดหนี

ยังคิดถึงคุณ ราชาวดี

และเพื่อนพร้องน้องพี่ทุกทุกคน

       พุทธพจน์เอื้อดลมงคลชีวิต

กระจ่างจิตด้วยธรรมล้ำเหตุผล

เหมือนเกราะหุ้มคุ้มชีวาศรัทธาดล

คุณค่าคนคู่ตวรประมวลอำไพ

      ประกายดาวเจิดแสงแฝงคุณค่า

งามจับตาที่อุบลฯ มงคลสมัย

คือคุณค่าประทับอยู่กับใจ

ยลเยี่ยมใฝ่อำพนจากผลงาน

         ขออภัย...ไม่ว่าง ใช่ห่างหาย

ยังเยี่ยงกราย แม้จะช้า ก็มาอ่าน

ยังระลึก ถึงกัน เหมือนวันวาน

ยังขับขาน เยี่ยมเยือน อยู่เหมือนเดิม

         ทั้งมิตรเก่า มิตรใหม่ ยังใต่ถาม

"ถึงคุณ"สาม หมุนเวียน ช่วยเขียนเสริม

มีทั้งหยอก ทั้งล้อ แต่งต่อเติม

ต่างมาเพิ่ม ให้คึกคัก...น่ารักจัง...

        แด่ สุภาพชน คนในเมือง ครับ

        ภารกิจแต่ละคนทนฟันฝ่า

เพื่อชีวามุ่งนิยามแห่งความหวัง

มีมานะสุจริตคิดเด่นดัง

พึงต้องตั้งจุดประสงค์ดำรงตน

        แต่มิลืมงานรักในอักษร

สื่อสุนทรงามงดปรากฏผล

ยินดีได้พบเพื่อนเตือนกมล

อักษรดลคือสื่อรักหมายทักทาย

        ปิดทวาร อบอุ่น แน่ คุณ"ปรัชญ์"

ลงทุนตัด กังวล ดุจมนต์ขลัง

จงแช่มชื่น ตื่นละ จากภวังค์

ที่ปิดบัง เมื่อเปิดดู ย่อมรู้จริง

      เปิด จิต ใจ ไร้ปัญหา เปิด ตา หู

พบกระทู้ แบ่งปัน สำคัญยิ่ง

ถึงคุณสาม แล้วนะ อย่าประวิง

จะติติง หรือจะต่อ... เราขอเชิญ

แด่ สุภาพชน คนในเมือง ครับ

        ภารกิจแต่ละคนทนฟันฝ่า

เพื่อชีวามุ่งนิยามแห่งความหวัง

มีมานะสุจริตคิดเด่นดัง

พึงต้องตั้งจุดประสงค์ดำรงตน

        แต่มิลืมงานรักในอักษร

สื่อสุนทรงามงดปรากฏผล

ยินดีได้พบเพื่อนเตือนกมล

อักษรดลคือสื่อรักหมายทักทาย

                                               ราชาวดี

           เพื่อนราชาวดีสุดที่รัก

มาร้องทัก ขอบคุณ อบอุ่นหลาย

ฝีมือกลอน เก๋ไก๋ ยังไว้ลาย

เราสิอาย อย่างว่า..เพราะช้าเกิน

         เผลอนิดเดียว ว่องไว แซงไปแล้ว

ยอมกินแห้ว ไร้ข้ออ้าง เพราะห่างเหิน

มัวแต่ง่วง งุ่นงาน ทำงานเพลิน

เลยต้องเดิน ตามหลัง...ราชาวดี

ขออภัย /...ขอแก้ไข ... เขียน งุ่นง่าน ผิดครับ

      เพื่อนราชาวดีสุดที่รัก

มาร้องทัก ขอบคุณ อบอุ่นหลาย

ฝีมือกลอน เก๋ไก๋ ยังไว้ลาย

เราสิอาย อย่างว่า..เพราะช้าเกิน

         เผลอนิดเดียว ว่องไว แซงไปแล้ว

ยอมกินแห้ว ไร้ข้ออ้าง เพราะห่างเหิน

มัวแต่ง่วง งุ่นง่าน ทำงานเพลิน

เลยต้องเดิน ตามหลัง...ราชาวดี

                                                     สุภาพชน

       เกือบพร้อมมิตรเคยชิดใกล้เสน่หา

สารนำพา”ราชาวดี”ศรีสยาม

“ทรชนบ้านนอก” คอยติดตาม

“ปรัชญ์ วลีพร” สุดครั่นคร้ามตามมา

       “สุภาพชน คนในเมือง”ประเทืองถิ่น

งามผ่องพิณอักขราศิลป์ภาษา

“กระบี่ใบไม้”กอระทมล้ำค่า

เพียงหวังว่าสักวันต้องพบเจอ

       “ถึงคุณ” สามงามเด่นดาราฉาย

เปล่งประกายรัศมีอยู่เสมอ

บุญพาวาสนาเพื่อนผองเกลอ

“ถึงคุณ” เธอมิตรสนิทใจ

       เพียงต้องพบสบกานท์สานสัมพันธ์

มิตรภาพโคลงกานต์ฉันท์อันสดใส

เรียงถักถ้อยร้อยรักประดับไว้

สืบแต่นี้ต่อไปนิจนิรันตร์

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     ตวามซื่อสัตย์คิดชอบประกอบกิจ 

รู้ถูกผิดแนวทางวางไว้มั่น

รู้เผื่อแผ่เสียสละประกอบกัน

รู้สัมพันธ์ผูกไมตรีมีเมตตา

     ทำสิ่งใดย่อมอำพนผลก่อเกิด

สิ่งประเสริฐเนื่องหนุนมากคุณค่า

เริ่มต้นดีย่อมส่งผลดลศรัทธา

ยิ่งก้าวหน้าเพราะซื่อตรงดำรงคุณ

     ตือของฝากให้คุณเป็นทุนเริ่ม

ช่วยส่งเสริมความคิดชิดชื่นหนุน

ความซื่อสัตย์ติดตนเหมือนต้นทุน

ช่วยค้ำจุนอนาคตที่งดงาม

งดงามครับ ราชาวดี อ่านยามเช้าแล้วสดชื่น โลกสวยงาม

ขอขอบคุณ สมาชิกนักกลอน ที่มาเยี่ยมเยือนครับ

ขอผลงาน ถึงคุณ(สาม) ด้วยนะครับ

             ถึงคุณไม่ หันมอง แบบจ้องหน้า

รู้นะว่า อยากให้ ฉันไต่ถาม

เห็นประจำ ทำเมิน แต่เดินตาม

เคยวู่วาม กลับข่ม อารมณ์ไว้

        สงสารคน ขี้งอน ชอบค้อนควัก

ดูดูแล้ว น่ารัก จะบอกให้

เพียงพบเธอ สุขสดชื่น เหนืออื่นใด

ฉันดีใจ...ใช่ประจบ เมื่อพบคุณ

      ความปิติยินดีที่รับสาร

กรองคำกานท์สวยหรูดูอบอุ่น

สำนวนพลิ้วซาบซ่านหวานละมุน

คือต้นทุนฝากชื่อให้ลือชา

      เฝ้าเมียงมองหน้าจอเกือบท้อแล้ว 

พาใจแป้วเหงาหงอยเพียรคอยหา

สุภาพชน คนขยัน(มา)ทันเวลา

บทกลอนพายิ้มชื่นกลับคืนคง

            นั่นก็เพื่อน โน่นก็พี่ นี่ก็น้อง

ช่วยกลั่นกรอง ขยับ และรับส่ง

ถึงคุณสาม ไหลรวม มาร่วมวง

หมอลักษณ์ บอกฟันธง...คงเป็นร้อย

           สามสิบหก ความเห็น ขึันเด่นชัด

เราต่างผลัด ต่อกระทู้ อยู่มิถอย

เริ่มเข้าแถว หน้าจอ มารอคอย

เพิ่มทะยอย ดูแล้ว เป็นแถวยาว

           สามสิบเจ็ด กำลังตาม ให้ความเห็น

ใครจะเป็น ผู้ดำเนิน ขอเชิญกล่าว

สุภาพชน มาบ้าง เพียงบางคราว

หวังกระทู้ ติดดาว อีกสักดวง...(นะ...ราชาวดี)

       สวัสดีปิยมิตรลิขิตสาร

สื่อสมานสนิทมั่นเหมือนวันก่อน

อบอุ่นในน้ำใจใช่ตัดรอน

ถึงจำจรร้างลาไม่ว่ากัน

        เพราะเหตุผลภารกิจยังคิดถึง

ครุ่นคำนึงเพื่อนรักตระหนักมั่น

สุภาพชน เปี่ยมน้ำใจได้จำนรรจ์

ในโลกฝันงดงามภูมิความรู้

       ใฝ่ถวิลจินตนาการประสานถ้อย

ช่างเรียงร้อยภาพฝันอันสวยหรู

ปุณณี ชี้เช่นความเป็นครู

ประทับอยู่ห้องหทัยไม่ลืมเลือน

       พิรุณโรยโปรยสายทั่วปลายฟ้า

ฝนสั่งลาเงียบหงอยแล้วคล้อยเคลื่อน  

วสันต์ ไป เหมันต์ เตรียมมาเยี่ยมเยือน

ทุกอย่างเหมือนวันวานประสานชีวี

      ธรรมชาติหมุนเวียนเปลี่ยนปรับกาล

คิมหันต์ ผ่านร้อนเผชิญเกินหลบหนี

หากที่หนึ่งซึ่งเปี่ยมในมิตรไมตรี

มุมกวี ช่างร่มเย็นเป็นแน่แท้

      ประกายดาวพราวพร่างกลางฟ้าใส

ผ่องอำไพทอแสงคล้ายแข่งแข

รำลึกถึงอดีตครองสองตาแล

ก็เพียงแต่คิดฝันแห่งวันวาน

     เคยร่วมเรียงเคียงคำลำนำก่อ

ต่างขับคลอจากใจมาไขขาน

ได้ข้อคิดคมคำล้ำตระการ

คือสายธารศรัทธามาฝากคุณ

           ตะวันรอนใกล้ค่ำชื่นฉ่ำจิต

กระชับมิตรมิรู้จบแสนอบอุ่น

เพื่อนสื่อถ้อยอาทรอ่อนละมุน

แม้พิรุณเลหลังตกสั่งลา

          โชยลมหนาวเยี่ยมเยือนเตือนอีกหน

ช่วงปลายฝนสุขสันต์ออกพรรษา

ถึงคุณสามก็ผ่านคืบคลานมา

สี่สิบกว่าความเห็น ณ เย็นนี้...

      ห้าสามเก้าคลิกถึงคุณอบอุ่นแสน

คำตอบแทนขอบคุณแด่เพื่อนพี่

สามสิบเก้ารวมน้ำใจเปี่ยมไมตรี

ศรัทธาที่เยี่ยมเยือนเตือนความจำ

      สุภาพชน คนเก่งนักเลงกานท์

ร่วมขับขานคารมที่คมขำ

ชวนเพื่อนพ้องน้องพี่ขาประจำ

ร่ายลำนำลีลาภาษาวิไล

      แม้เพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า เพื่อนเราหมด

เชิญจารพจน์ไว้ลายหมายฝันใฝ่      

สำนึกรู้คุณค่าภาษาไทย

เสริมส่งให้เรืองรุ่งผดุงครอง

          ถึงคุณสามเร็วรี่เริ่มถี่ยิบ

ดาวกระพริบวับแววดูแคล่วคล่อง

จากขอบฟ้าฝากฝันตามครรลอง

ก่อนเพื่อนพ้องพักจิตแนบนิทรา

        ช่วงค่ำคืนรำพันไร้จันทร์แจ่ม

เป็นข้างแรมเพียงดาวพราวเวหา

เชิญผองเพื่อนร้อยพจน์รจนา

ตามอย่างราชาวดีได้ชี้ชวน....

      เพียงน้ำทิพย์หยิบยื่นชุ่มชื่นจิต

ปิยมิตรน้ำหมึกผนึกส่วน

ฝากคำคมเรียนรู้สมคู่ควร

เมื่อประมวลตุณค่าน่าสนใจ

     ได้ศึกษาฝึกฝนจนแตกฉาน

สื่อประสานภาษาสมัยใหม่

โลกวิวัฒน์พัฒนาความเป็นไป

จึงควรใฝ่รู้รอบประกอบกัน

      เพียงน้ำทิพย์หยดหนึ่งซึ่งเปี่ยมค่า

ชื่นอุราใดเทียบเปรียบของขวัญ

ถึงวันนี้วันหน้าจำลาพลัน

เนานิรันดร์ไมตรีจิตยังติดตรึง

     การนินทาว่าร้ายหมายเหยียบย่ำ

พาตนต่ำไตร่ตรองมองให้ถึง

กิเลสเกาะใจกายหมายคำนึง

จุดบอดซึ่งตีตราค่าแห่งคน

     สลัดสิ้นสิ่งทรามน่าหยามหยัน

แบ่งชนชั้นควรที่มีเหตุผล

ปรับความคิดศึกษาคุณค่าดล

ตนเตือนตนย่อมเลิศประเสริฐแท้

     หลายวันที่มิได้พบประสบสาร

คิดถึงกานท์ปิยมิตรจิตย่ำแย่

แต่ก็หวังใจมั่นมิผันแปร

ขอเพียงแต่ยังไม่ลืมสุดปลื้มจินต์  

    ถึงคุณ(สาม)ยังมุ่งหมายมาทายทัก

แด่เพื่อนรักครวญหาอาวรณ์ถวิล

เพียงน้ำใจหยิบยื่นชื่นชีวิน

รักมิสิ้นเสื่อมคลายสายสัมพันธ์

     มรดกแผ่นดินศิลป์ภาษา

คงคุณค่าความเป็นไทยจำไว้มั่น

ใช้ติดต่อผสานสื่อสารกัน 

แม้คืนวันพ้นผ่านจารคงไว้

    ภาษาไทยคือหัวใจไทยทั้งชาติ

รวมรัฐราษฎร์ร่วมปกปักรักษาใฝ่

ให้ยั่งยืนสืบลูกหลานเหลนของไทย

พร้อมร่วมใจรักษามั่นกันทุกคน

      เราจุดเทียนโชติตระการที่บ้านป่า

หลอมปัญญาหวังไว้จักได้ผล

ความสำเร็จผองเหล่าเยาวชน

ให้เป็นคนคิดดีมีคุณธรรม

     อุปสรรคหลากหลายด้วยหมายมุ่ง

ความเรืองรุ่งพัฒนาพาชื่นฉ่ำ 

เป็นแบบอย่างให้ลูกศิษย์คิดจดจำ

กลับมานำพัฒนาบ้านป่าเรา

        ถึง ปิยมิตร

ขอทวงสิทธิ์หาฝันวันก่อนเก่า

นานแล้วหนอห่างหายให้ซบเซา

เหงา เหงา เหงา คิดถึงตรึงอุรา

      ขอส่งสารสื่อไปให้ผองเพื่อน

เป็นสิ่งเตือนร่วมฝันมั่นปรารถนา

มาร่วมวงร้อยลักษณ์อักษรา

จากมิตรเก่า ราชาวดี มีถึงคุณ (ทุกคน)

               ถึง ปิยมิตร

        ขอทวงสิทธิ์หาฝันวันก่อนเก่า

นานแล้วหนอห่างหายให้ซบเซา

เหงา เหงา เหงา คิดถึงตรึงอุรา

        ขอส่งสารสื่อไปให้ผองเพื่อน

เป็นสิ่งเตือนร่วมฝันมั่นปรารถนา

มาร่วมวงร้อยลักษณ์อักษรา

จากมิตรเก่า ราชาวดี มีถึงคุณ (ทุกคน)

                                                                     ราชาวดี

       ขอใช้สิทธฺิ์ อันชอบ ตอบมิตรรัก

ช่วงหยุดพัก เคลียร์ปัญหา เรื่องว้าวุ่น

ยังคิดถึง...ที่ห่วงหา อย่างการุณย์

หายหัวหมุน....รับรองว่า...มาเหมือนเดิม....