[รอยน้ำตา]

๐ น้ำตาหล่นปนเศร้าสุดเหงาจิต
เมื่อชีวิตผิดพลาดมิอาจฝืน
เดินหลงทางอ้างว้างระหว่างคืน
เสียงสะอื้นกลืนน้ำตาสุดอาลัย

๐ รักเฉลยเอ่ยคำลาหนีหน้าจาก
เหลือเพียงซากกากรักสลักไว้
รอยแผลหม่นทนช้ำระกำใจ
ฟ้ากว้างใหญ่ไร้ทางเดินสุดเกินทน

๐ ลบรอยแผลแดดวงจากห้วงจิต
แต่ว่าฤทธิ์พิษร้ายมิคลายผล
ไหลแผ่ซ่านผ่านทรวงทะลวงตน
ย้อนวกวนรนรานใจด้านชา

๐ รอยจุมพิตปลิดฆ่าแทบอาสัญ
ขวัญชีวันผันแปรมิแลหา
อ้อมกอดนางข้างกายสุดท้ายลา
รักเหว่ว้าฟ้าหม่นระคนทรวง

๐ จากวันวานผ่านผันรำพันเศร้า
รอยแผลเก่าเงาหลอกทุกซอกห้วง-
-จิต ลุ่มหลงคงมั่นสัญญาลวง
ติดกับบ่วงหน่วงรั้งกี่ครั้งเอย

๐ มิเข็ดหลาบสาบกลิ่นมลทินรัก
ยอมจมปลักดักดานหน้าด้านเฉย
โดนประณามหยามหมิ่นชาชินเคย
คำเยาะเย้ยเอ่ยถากถางไม่สร่างซา

๐ เจ็บแค่ไหนใจทนจำนนรัก
ล้มเสียหลักสักกี่ครั้งเฝ้าหวังว่า
ลบแผลเก่าเจ้าทำด้วยน้ำตา
ดาวเดือนเพื่อนบนฟ้าช่วยข้า เทอญ

เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๑๕ มีนาคม ๒๕๕๘