น้ำท่วมพลิกนักเขียนสู่พ่อค้าเร่ชั่วคราว

          ทั้งนี้ มี "นักเขียน" จำนวนไม่น้อย ที่ต้องประสบกับสภาพปัญหาน้ำท่วม อาทิ "สุชาติ สวัสดิ์ศรี" หรือ "สิงห์ สนามหลวง" ที่บ้านพักอาศัยและหนังสือขุมความรู้จำนวนมาก ต้องจมน้ำไปต่อหน้าต่อตา จนต้องอพยพออกจากพื้นที่โดยไม่สามารถทำอะไรได้มากนักกับหนังสือที่จมน้ำไปต่อหน้า หรือ "ทัศนีย์ คล้ายกัน" นักเขียนนวนิยาย เจ้าของนามปากกา "อาริตา-กันยามาส" ที่ทั้งบ้านและคลังสต๊อกหนังสือจมน้ำไปทั้งสิ้น โดยยังไม่สามารถตรวจสอบความเสียหายได้

          นอกจากนี้ ก็ยังมีอีกหลายท่าน ที่ต้องอพยพออกจากพื้นที่ เช่น "ทองแถม นาถจำนง" หรือ "โชติช่วง นาดอน" บรรณาธิการสยามรัฐสุดสัปดาห์ และนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย ที่ต้องอพยพครอบครัวไปอยู่ จ.ราชบุรี ขณะที่อีกหลายคนก็ยังยืนยันไม่ออกจากพื้นที่ อาทิ "พินิจ นิลรัตน์" นักวิจารณ์ฝีปากคมกล้า ที่ยังปักหลักอยู่กับน้ำที่ทะลักเข้ามาในบ้านพักย่านคู้บอน และยังมีน้ำใจลุยน้ำ ไปดูแลบ้านพักของ "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" กวีรัตนโกสินทร์ ที่อยู่ย่านเดียวกัน และถูกน้ำท่วมเหมือนกันด้วย

          ผู้สื่อข่าวรายงานว่า อีกหนึ่งนักเขียน ที่ยังปักหลักอยู่กับภาวะน้ำท่วม โดยยังไม่อพยพออกจากพื้นที่คือ "ธารา ศรีอนุรักษ์" นักเขียนหนุ่มร่วมสมัย เจ้าของนามปากกา "ธาร ธรรมโฆษณ์" ที่เวลานี้ ยังพักอาศัยใน ชั้น 6 ของคอนโดมีเนียม ย่านรามอินทรา ซ.5 โดยจนถึงวันนี้ เขาและครอบครัวต้องติดอยู่กับน้ำท่วมในย่านนั้นนานนับสัปดาห์ เช่นเดียวกับบริษัทชนนิยม ที่เขาทำงานอยู่ ก็ต้องผจญกับสภาพน้ำท่วมเช่นกัน

          "ธารา" เลือกที่จะอาศัยอยู่ในที่พักต่อไป โดยไม่อพยพออกจากพื้นที่ ทั้งที่หลายครอบครัวในคอนโดมีเนียมที่เขาอาศัยอยู่ ต่างทยอยอพยพออกจากพื้นที่ แต่เขาและครอบครัวก็ยังอยู่ต่อไป พร้อมกับพลิกวิกฤติจากภาวะน้ำท่วม เป็นโอกาสในการอยู่ในรอดในภาวะน้ำท่วมขัง ที่มีแนวดน้มว่า จะยังคงอยู่อีกยาวนาน

          "ธารา" ได้เผยแพร่ข้อความและภาพการดำรงชีวิตในภาวะวิกฤติของเขา ผ่านเฟซบุ๊คส่วนตัว "thara.num" โดยลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่น้ำเริ่มท่วม จนถึงภาวะปัจจุบัน ที่ครอบครัวของเรา พ่อ-แม่-ลูก แปรสภาพจากครอบครัวนักเขียน ไปเป็นพ่อค้าเร่ลากจูงเรือขายของในย่านนั้น

          "ครับ ตอนนี้ที่คอนโด(เก่าๆ)ที่ผมอาศัยอยู่ ปกติอยู่กันกว่า 20 ห้อง ตอนนี้อพยพกันเหลือเพียง 3 ห้อง วังเวงพอสมควร แต่ก็ได้เห็นน้ำใจกันและกัน(ในสามห้องนี้) และพี่คนที่ออกไปก่อน ก็อุตส่าห์ซื้อของเข้ามาฝาก กลัวว่าคนอยู่จะลำบาก"

          "ต้องออกไปซื้อเสบียงมายืดอายุ ออกไปเจอรถ+เรือ คนนี้ ขออาศัยไปด้วย ซึ่งน่ารักและร่วมสมัยมาก ทึ่งจริงๆ ขอบคุณครับ"

          "ผมซึ้งน้ำใจ เพราะหากมีรถแล่นผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นของทหาร หรือของใคร สามารถโบกโดยสารไปด้วยได้ คนไทยหากไม่มีเรื่อง "สี" เข้ามาทำให้แตกแยก เรารักและสามัคคีกัน ผมเชื่อว่า หากไม่มี "สี" เสียอย่างเดียว คนไทยสามารถสู้ทุกสถานการณ์ได้ ครับ"

          "จะไปไหนชีวิต...จะไปไหน

          อยู่ก็เศร้าหัวใจ...เอาไม่อยู่

          ที่ผ่านมาน้ำตาไหลพรั่งพรู

          ที่จะไปก็ไม่รู้...ชะตากรรม

          ...จึงแสร้งยิ้มทั้งที่ไม่อยากยิ้ม

          ความอ่อนแอปริ่มๆเอ่อรินร่ำ

          ชะแง้เง้อแลหาย อยู่ประจำ

          ตีนมือว่ายทวนน้ำ...ถุยชีวิต"

          "ไ่้ม่เคยนึกว่าชาตินี้ต้องซื้อเรือใช้ในราคา 5999 บาท แม้แพงแต่จำเป็น กะว่าพรุ่งนี้จะไปซื้อผักมาลากขายตามซอยต่างๆ เพื่อขับเคลื่อนชีวิตไปข้างหน้า"

          "ยังสู้ไหวครับ แต่หากพรุ่งนี้ไม่ออกไปขายของอะไร เดือนนี้คงลำบาก ยอมรับว่า ยังพายไม่เป็น พายแล้วหมุนอยู่ที่เดิม"

          "ผมต้องจูงครับ เอาผักปลา ของแห้ง ตั้งบนเรือ ให้แม่ไข่นุ้ยกับไข่นุ้ยนั่ง แลกไปตามซอยขายเอากำไรแค่เล็กน้อย ผมจะไปซื้อผักที่ตลาดบางกะปิ (เขเรือทหารไป) มาขายในซอย เพราะคิดว่าน้ำต้องท่วมเป็นเดือนแน่ๆ"

          "ครับ ทุกคนก็อยากให้จบ ผมเห็นมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เปลี่ยนจากขับมอไซค์มาลากเรือรับจ้าง พวกเขาต้องยังคงอยู่ ส่วนผมเมื่อก่อนอาศัยบริษัท เมื่อบริษัทชะงัก ก็ต้องดำรงให้อยู่รอดเช่นกัน"

          "ขายแล้วครับวันนี้ เล่นเอาเท้าเปื่อยเลย น้ำดุมาก"

          "ตลาดไหนก็ได้ครับที่มีของขาย ตั้งต้นตั้งแต่ตลาด กม.สี่ ก่อน แล้วไล่ไปเรื่อยๆ เพราะไปสำรวจมาแล้วรถเมล์สาย 150 ยังวิ่งจาก ม.ราม มาสิ้นสุดที่ กม.2"

          "ลากเรือตะลอนขายผัก สามชีวิตฝ่าวิกฤติ หลังสู้ฟ้าหน้ามองน้ำ ไข่นุ้ยตะโกนขาย แม่ไข่นุ้ยคัดท้าย พ่อไข่นุ้ยลาก ..."

          "วิธีขาย ชักลอกขึ้นไปครับ"

          "ที่ขายดี เพราะชาวบ้านไม่สามารถออกไปไหนได้ และหลายคนไม่กล้าที่จะลุยน้ำ เพราะน้ำมันดำ/เน่า มาก แหละกว่าจะไปได้ของมาขายมาก็ต้องลำบากไปซื้อไกล นั่งรถทหารไป แบกกันหลักเคล็ด แต่พยายามขายไม่แพง เอากำไรแค่ 5-10 บาท ครับ"

          ด้าน "ดอกแดด ศรีอนุรักษ์" ภริยาคู่ชีวิต ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขโดยไม่ปริปากบ่น ได้โพสต์ข้อความบอกเล่าความรู้สึกของตัวเองเช่นกัน

          "คนเรา ไม่มีอะไรมาก แค่ปรับตัวไปตามสถานการและยอมรับต่อความลำบากให้ได้ไม่ยึดติดกับความสุขสบายมากเกินไปนัก อยู่ตรงไหนอยู่อย่างไร ก็สามารถดำรงชีพอยู่ได้อย่างมีความสุขคะ :)"

          "วันนี้ลงทุนซื้อของไป 1450 บาท ขายได้ 2400 บาท ได้กำไร 950 บาทคะ คนซื้อแต่ละบ้านติดอยู่ชั้นสองของตัวบ้าน ใช้วิธีการหย่อนตะกร้าโยงเชือกส่งของ ไข่นุ้ยได้น้ำเย็นชื่นใจและขนมเยอะแยะ คนซื้อดีใจที่มีคนมาขายของ คนขายก็ดีใจเป็นสองเท่า พรุ่งนี้มีออเดอร์อีกเยอะ"

          และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งชีวิตกับครอบครัวของเขา ที่จำเป็นต้องเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาส และเผชิญหน้าต่อสภาพปัญหาตรงหน้า อย่างไม่ยอมจำนน

          ขณะที่เรา ๆ ท่าน ๆ ซึ่งร่วมชะตากรรมเดียวกัน ในมหานครเมืองหลวงของประเทศไทย ก็คงได้แต่ร่วมส่งกำลังใจให้กันและกัน เพื่อฝ่าก้าวข้ามปัญหาตรงหน้าไปด้วยกัน อย่างไม่ยอมจำนนเช่นกัน 

............

(หมายเหตุ : ที่มาเรื่อง : http://www.facebook.com/#!/thara.num)

............

(ที่มาข่าว : http://www.komchadluek.net/detail/20111110/114564/น้ำท่วมพลิกนักเขียนสู่พ่อค้าเร่ชั่วคราว.html)