ครั้นก้าวผ่านวิหารสู่อุโบสถ

ขอบคุณมากครับ

                             เข้ามาชื่นชมครับ

                     "สาธุ"

              สักวาปูนปั้นอันวิจิตร

ท่านธนัฐเนรมิตงานช่างศิลป์

จารึกไว้ให้คงอยู่คู่แผ่นดิน

ผ่องโสภิณงามฝีมือเลื่องลือไกล

      ปั้นสลักแกะเซาะเจาะตัดแต่ง

เพียรด้วยแรงแห่งศรัทธาอันสดใส

นาคครุฑอัปสรเทพ หิมพานต์ไพร

มอบถวายไว้เป็นพุทธบารมีเอย ฯ

ขอน้อมคาราวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ทรชนบ้านนอกท่านออกปาก
ชื่นชมจากหัวใจไทยสยาม
ดุจนายช่างรังสรรค์ศิลป์อันงาม
ผิดจากนามปากกาทรชน
ด้วยภาษาท่านจารึกรู้สึกได้
จรรโลงใจใฝ่ธรรมนำสถล
จึงเรียงร้อยถ้อยสุนทรกลอนให้ยล
ขอย่อตน..คารวะ..มิตรกวี

          "ขอบน้ำใจยิ่งนัก"

   น้อมคำนับรับคารวะจากดวงจิต

เหล่าเพื่อนผองมิตรกวีศรีสยาม

ทุกท่านล้วนเอกดำรงอักษรงาม

ข้าน้อยนามทรชนบ้านนอกนา

   ยกเมรัยจรอกน้อยให้ผองเพื่อน

ดังเสมือนตัวแทนใจอย่าถือสา

ขอบคุณท่านเหลือเกินที่ตอบสารา

น้อมศรัทธาคารวะอีกสักที ฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

มิตรภาพ  ซาบซึ้ง  ซึ่งประจักษ์
ฉันทลักษณ์  แฝงความ  นิยามศิลป์
ผ่านร้อยรส  พจนา  ภาษาจินต์
ไม่จบสิ้น  น้ำใจ  อันใสงาม
ฤาจะเทียบ  เปรียบเมรัย  เพียงในจอก
ที่ท่านออก  ปากชวน  มิควรหยาม
จึงรับเหล้า  เข้าปาก  จากในนาม
ว่าธนัฐ  รักงาม  ตามสุนทร

                       "ชนจอก"

         ขอบน้ำใจ ท่านยิ่งนัก รับจอกเหล้า

ปรุงคลุกเคล้า เหล้ากานต์กลอน ในวันนี้

ซึ้งความรัก มิตรภาพ แห่งไมตรี

ซดเหล้าดี เชื่อมสัมพันธ์ นิรันดร์กาลฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 ปั้นจากปูนส่งจากใจให้แง่คิด

งามวิจิตรเที่ยงดำรงคงสถาน

ก่อด้วยใจด้วยชีวิตจิตวิญญาณ

งามตระการจารึกมั่น...นิรันดร

กระบี่ใดไหนว่าคมคนชมชื่น
คงดาษดื่นหมื่นพันยันสิงขร
แต่กระบี่ใบไม้ใช้กาพย์กลอน
คมในฝักจักสะท้อนซ่อนความนัย

                                                                                   งามเอยงามวิจิตรศิลป์ระบิลก้อง

                                                                       งามถิ่นทองรองเรืองเมืองสยาม

                                                                       ร่มพระศาสน์เสริมสุขทุกเขตคาม

                                                                       ร่มอารามสืบสานงานศิลป์ไทย

     อันร่มไม้  ชายคา  พาพ้นร้อน
ให้ได้นอน  หลบแดด  ที่แผดเผา
ร่มพระพุทธ  สุดเลิศ  กำเนิดเงา
ให้บรรเทา  คลายทุกข์  รุกเร้าตน
     ร่มกวีชี้  ทางพลาง  บอกเหตุ
ด้วยสังเกต  สมมติ  ปรากฏผล
ร่มภาษา  ราชา  วดีดล
พากมล  ยกระดับ  กับกาพย์กลอน

                                              สมบัติศิลป์สืบสายหมายอนุรักษ์

                                    แจ้งประจักษ์ศิลปกรรมน้อมนำผล

                                   สุขทุกคราเย็นหทัยคราได้ยล

                                   อิ่มกมล ธนัฐ ร้อยสร้อยอักษรา

                                           ประดับวงวรรณศิลป์ระบิลชื่อ

                                   ให้เลื่องลือ ปูนปั้น อันสูงค่า

                                    พร้อมข้อคิดบ่งชัดแห่งศรัทธา

                                    คือคุณค่าร่วมสืบสานงานร้อยกรอง

     เพียงผูกมิตรจิตน้อมย่อมโอนอ่อน
ผ่านอักษรซ่อนความนิยามแฝง
มิตรภาพซาบซึ้งซึ่งสำแดง
มิคลางแคลงด้วยเป็นเช่นเพื่อนยา
     จรดปากกามาเขียนด้วยเพียรคิด
หวังผูกมิตรต่างสถานผ่านภาษา
อาศัยหมึกสำนึกรู้คู่วิญญา
ดังราชาวดีมิตรมิผิดกัน....


 

                     กลางอ้อมสรวงแลเห็นดาวเด่นฟ้า

ส่องแสงมากระพริบพราวราวดื่มฝัน

ในห้วงจินตนาการสานสัมพันธ์

เราแอบฝันร้อยรสบทกวี

                   คือความสุขทางใจทีได้รับ

ชื่นประทับในกมลดลสุขศรี

ต่างร่ายมนต์ศรัทธารำพาที

ด้วยไมตรีต่อกันจำนรรจา

         เห็นปูนปั้นชั้นนำให้สำนึก

จะฉาบตึกยืนยงก็คงค่า

จะปั้นแบบล้มลุกตุ๊กตา

ในวัดวาปรากฎยิ่งงดงาม

       บ้านโรงเรียนดูเด่นไม่เว้นว่าง

แลสล้างสุดคุ้มไม่รุ่มร่าม

หรืออาคารรอบประเทศทั่วเขตคาม

ขนานนามสิ่งสดสวยปั้นด้วยปูน

       ขอน้อมรับนับถือฝีมือช่าง

ช่วยสรรค์สร้างให้ทราบไม่สาบสูญ

สืบทายาทยืนยงวงศ์ตระกูล

ช่วยเกื้อกูล งานปั้น อย่างมั่นคง

ขออภัย...เผลอไปหน่อย...เพื่อหลีกเลี่ยงสัมผัสซ้ำ....ครับ

ขอแก้ไข วรรคสุดท้าย เป็น ที่เทิดทูน งานปั้น อย่างมั่นคง

ยินดีที่รู้จัก คุณสุภาพชน คนในเมือง ครับ