๑.      ศีลธรรมค้ำดวงจิตชีวิตคน

เกิดก่อผลสุจริตวิจิตรล้ำ

ศีลห้าข้อเตือนย้ำใจสิ่งกระทำ

เกิดเป็นคนดำรงธรรมย่อมว่าดี

๒.     อัตตาตนแสวงหาอย่างบ้าคลั่ง

กิเลสยังลุกท่วมไหม้ในใจนี้

รักโกรธหลงกามสวาทคาวราคี

สู่ฉิบพลีบ่วงตัณหาพาฉิบหาย

๓.     เพลิงโลกีย์รักร้อนรุ่มสุมประดัง

ไม่ระวังพลาดพลั้งไปอาจจะสาย

เดินทางผิดติดมลทินจนวันตาย

คนข้างกายออาจสลายสิ้นความหวัง

๔.     ศีลธรรมค้ำดวงจิตชีวิตคน

อัตตาตนแสวงหาอย่างบ้าคลั่ง

เพลิงโลกีย์รักร้อนรุ่มสุมประดัง

ยากยับยั้งจนลืมตนหากสิ้นธรรม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"คนไม่เลือกเวลา"

ทาสตัณหาราคะ

ยากยิ่งจะหลีกเลี่ยงได้

ศีลข้อสามจงจำไว้

ห้ามประพฤติผิดในกาม

ข่าวคราวเห็นทุกวัน

ยิงฆ่ากันยากจะห้าม

ฆ่าเมียยิงตัวตาม

คือคำถามเพราะเหตุใด

สังคมเสื่อมศีลธรรม

อ้างเวรกรรมคงไม่ใช่

มักมากสนองใคร่

หญิงก็ร้ายชายก็เลว

ซ่อนชู้ชูเมียน้อย

แม้นด่างพร้อยจนแหลกเหลว

จิตใจดิ่งจมเหว

ห้วงโลกีย์เพลิงสวาท

สัตว์สมสู่ตามกาล

สืบวงศ์วานฝูงทายาท

แต่คนสุดอุบาทว์

สบโอกาสสมยอมกัน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"คุณนายนพนภา"

คุณนายหน้าโบท็อกซ์

กายกลิ้งกลอกหลอกสังขาร

เนื้อหนังเหนียงหย่อนยาน

ไม่ยอมแก่นะแม่คุณ

โง่งมหลงเรือนร่าง

แต่ไกลห่างคำว่าบุญ

ความดีเป็นต้นทุน

เธอเมินเฉยไม่เคยแล

ลอกเปลือกอันห่อเหี่ยว

ประเดี๋ยวเดียวกลับมาแก่

ต่างจากเหล่าดักแด้

ลอกคราบออกช่างงดงาม

บินโบยล่องลมไหว

ปีกบางใบพลิ้วบินข้าม

สายธาร นทียาม

เปลี่ยนแปรไปตามเวลา

ใต้ห้วงจิตสำนึก

ตกผลึกรู้คุณค่า

คนเรานี้เกิดมา

ย่อมดับสิ้นกันทุกคน

คุณนายหน้าโบท็อกซ์

เพียงหน้านอกสุกผ่องผล

หน้าในร้ายเหลือทน

จริงหรือเปล่านพนภา

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”