หมาป่ากับลูกแกะ

หมาป่ากับลูกแกะ
หมาป่ากับลูกแกะ เจ้าหมาป่าอยากนักจักกินแกะ ยินเสียงแบะแกะร้องก้องธารใส มันรีบวิ่งลิงโลดกระโดดไป แกะอยู่ไหนเมื่อตะกี้ที่ได้ยิน มันคิดว่าต้องหาเรื่องขุ่นเคืองโกรธ แล้วจึงโดดตะปบขบให้ดิ้น แต่มาคิดทำอย่างไรจักได้กิน โดยไม่มีใครติฉินทั้งนินทา ส่วนเจ้าแกะก้มกินนำ้แทบสำลัก เสียงร้องทักใครแกล้งแสร้งด่าข้า เมื่อสักครู่นำ้ยังใสไหลรินมา ตอนนี้หนากลับขุ่นกรุ่นใจนัก ต้องเป็นแกะเจ้าแน่ที่แกทำ นำ้สีคล้ำเมื่อตะกี้ที่ขุ่นคลั่ก สารภาพบอกมาอย่าช้าชัก โทษผิดนักถึงตายวายชีวี เจ้าแกะว่าพี่หมาฟังข้าก่อน พี่อยู่ตอนเหนือข้าใต้ใช่ไหมพี่ ฉันจะทำได้ไงเล่าไม่เข้าที อันวารีไหลชอนไม่ย้อนคืน หมาป่าว่าเรื่องนี้มีเหตุผล สัปดนแกมาด่าข้าหมาตื่น ชอบเห่าหอนยามนอนตอนค่ำคืน กระหายหื่นยามแทะแสยะกิน เจ้าแกะว่าพุทโธไม่โกหก คำสกปรกไม่เคยเลยทั้งสิ้น พ่อแม่ฉันสอนข้าเป็นอาจิณ ทั้งธานินรู้เห็นเป็นเช่นไร แต่เอาเถอะชาตินี้แกดีอยู่ แต่ไม่รู้ชาติก่อนตั้งตอนไหน แกชี้หน้าด่าข้าหมาจัญไร ยังเจ็บใจไม่หายอายผู้คน เจ้าแกะน้อยอ้าปากอยากจะพูด เพื่อพิสูจน์ให้หายคลายสับสน แต่ก็สายเกินไปในบัดดล ทรชนหมาป่ากัดฆ่ากิน ทวีสิทธิ์ พัฒนยินดี
ผู้ตั้งกระทู้ ทวีสิทธิ์ พัฒนยินดี (Tavisit-at-icloud-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2014-12-27 14:30:25

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล