บทหนึ่งแห่งวิถีคนพื้นบ้าน องก์...

บทหนึ่งแห่งวิถีคนพื้นบ้าน องก์๒
ก่อนอ่าน ขมองเป็นภาษาชาวบ้านหมายถึงสมอง/ขี้คร้าน หมายถึง ขี้เกียจ/จกหยิบ ตักขึ้น * คนทำตาลปึก * ภักษาหารทานเช้าเอาแต่อิ่ม นั่งอมยิ้มอิ่มเอมเปรมขมอง เก็บสำรับจับร่วมรวมเป็นกอง ไม่ทิ้งดองกองร้างขวางลูกตา จับใยบวบรวบยีที่ขี้เถ้า ถูหนักเบาเอาความตามปัญหา เสร็จงานล้างสร่างเปื้อนเยือนกายา เตรียมจัดหาประดาเรื่องเครื่องทำงาน กองไม้ฟืนยืนรั้งตั้งสามเส้า ตั้งในเตาเผาไต้ให้เชื้อสาน เสียงเปรี๊ยะเปรี๊ยะเปรี๊ยะที่ไม้เริ่มได้งาน ไม่ขี้คร้านงานนิตย์กิจของวัน กระทะวางกลางเตาเริ่มเร่าร้อน น้ำตาลอ่อนหย่อนปะกระทะฉัน ไม้พายกวนกวนเวียนเจียนเที่ยงวัน น้ำตาลนั้นมันหนืดยืดตังเม พายกระดกจกใส่ในกะลา แม้นอ่อนล้าขาสั่นไม่หันเห วันผ่านคืนคืนผ่านไปไม่เกเร งานจำเจเทย้ำไม่จำใจ น้ำตาลร้อนผ่อนวางร้างไว้ก่อน จวบหายร้อนก้อนเกาะเคาะไถล เป็นตาลปึกนึกอมชมชื่นใจ ส่วนมากใช้ในขนมนิยมกัน งานบ้านบ้านสานต่อก่อแต่หลัง เลี้ยงชีพยังโบราณชาญรังสรรค์ เป็นวิถีมีมาช้านานวัน สาธุพลันบรรพชนคนทำตาล ลำนำโดย นวอาวุธวิถีชาวบ้านแฝงด้วยสัจจะธรรมและภูมิปัญญาน่าภูมิใจอย่างยิ่ง ขอขอบคุณที่เป็นปัจเหตุลำนำนี้ *
ผู้ตั้งกระทู้ รักเกียรติ นวอาวุธ (nava-awoot-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2008-08-19 01:15:13

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล