เพชรแท้มิทนร้อน  รุมเผา

เศษซากเทียบถ่านเดา     ห่อนได้

เฉกมนุษย์เมื่อชีพเนา    ดูต่าง กันนา

คราดับกายมอดไหม้    กระดูกเถ้าเสมอเหมือน

"เพชรแท้ทนต่อร้อน     รุมเผา"

ลวงแค่คำคาดเดา            หลอกท้า

เพชรน้ำเอกอวดเขลา       ลงแข่ง พลอยฤๅ

ธาตุถ่านทำขายหน้า         นั่นน้ำหนึ่งไฉน

ปล. ถึงคุณวรวัจน์ สมัยนี้เขามีการรับทำเพชรจากเถ้าของคนตายด้วยนะ คือเผาคนให้เหลือแต่คาร์บอนแล้วเอาไปอัดความดันออกมากลายเป็นเพชรให้ลูกหลานเก็บไว้ ได้ข่าวว่าแพงมาก

เป็นเพชรน้ำหนึ่งต้อง................เจียระไน

เป็นสุวรรณวิไล.................ผ่านร้อน
เป็นดาบกำราบไพ-............รีพินาศ
เป็นเป็ดเปลือยล่อนจ้อน ..ท่านให้ขึ้นเหลา

เพชรแท้ทนต่อร้อน ..........รุมเผา

เหลี่ยมประกายยังเงา.........วับย้อน

กรวดก้อนพลิกหงายเอา......เหลี่ยมอวด

เห็นแต่ลายหยาบซ้อน.........ยากสร้างเหลี่ยมแสง

เห็นคนเขาได้ดี..กระวีกระวาด

อวดฉลาดวางคำ..ถ้อยกำแหง

อันชายชาติริษยา...นั้น-อย่าแรง

มัน..!..สำแดง..จริตหญิง...จริงจริงนะ

เพชรแท้แต่บ่รู้.......................คุณเพชร
ข้าวเปลือกรู้ เอร็ด.................อร่อยล้ำ
ก้อนกรวด ที่ กึ๋นเป็ด..............กินปูด
เพชรตกตมจมน้ำ..................ยากสร้างเหลี่ยมแสง

ตอนนี้ทศกัณฑ์ (อากู๋) มันลักนางสีดา (กวีซีไรต์) ไป  ท่านนก สดายุ ไฉนมัวจิกตี หนุมาน อยู่เล่า ควรที่จะรีบรักษาคุณธรรม (ฉันทลักษณ์)
เอาไว้ รีบไปชิง นางสีดากลับคืนมา  ไปเร็วไป

เพชรแท้ทนต่อร้อน ..........รุมเผา

เพชรตัดเพชรทำเอา............เร่าร้อน

เพชรแสงซีกสลักเสลา...........ฤๅหม่น

เพชรพร่างพราวสะท้อน.........ถ่องแท้ยอมเผา

เพชรแท้ทนต่อร้อน ..........รุมเผา

เพชรตัดเพชรทำเอา............เร่าร้อน

เพชรแสงซีกสลักเสลา...........ฤๅหม่น

เพชรพร่างพราวสะท้อน.........ถ่องแท้ยอมเผา

เพชรแท้ทนต่อร้อน........รุมเผา

เพชรถูกเพชรธุมเทา........ถากท้อ       

เพชรเหนือเพชรสุขเขา.....เราร่วม

เพชรเพ่งผิดเพียงพ้อ........พ่ายแพ้โกรธมหันต์

๐   เพชรแท้ทนต่อร้อน          รุมเผา

ใจแกร่งละขลาดเขลา           เกลศร้อน

ธรรมะกล่อมกลัดเกลา           จิตว่าง  จริงเอย

แสงส่องสีสะท้อน                 เจิดจ้าวับวาวฯ

๐   เพรชแท้งามจากเนื้อ-       ด้านใน

ผุดผ่องประกายใส                 หม่นสิ้น

ดุจเฉกเช่นจิตใจ                   ธรรมส่อง ทางแล         

เกลศแตกดับดิ้น                   สว่างกมลฯ

๐   เพชรแท้คงค่าไร้               ลิงวอก

โยนเล่นพลิกกลับกลอก         เพ่งแล้ว

ใจมันบ่ซึมดอก                      ซาบซ่าน ทรวงเอย

เห็นแค่กรวดทรายแก้ว           เวี่ยไว้สูญเปล่าฯ

๐   เพรชแท้จักเจิดจ้า            เพียงใด

พึงผ่านเจียระไน                    ห่อนรู้

งดงามคู่จิตใจ                       กระจ่าง ธรรมเฮย

คุณค่าสมดังผู้                      ใฝ่รู้ธรรมมาฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

๐ทรชนบ้านนอก๐                                                             

      ๐   เพชรแท้ทนต่อร้อน    รุมเผา

ใจแกร่งละขลาดเขลา           เกลศร้อน
ธรรมะกล่อมกลัดเกลา           จิตว่าง  จริงเอย
แสงส่องสีสะท้อน              เจิดจ้าวับวาวฯ

     ๐   เพชรแท้งามจากเนื้อ-  -ด้านใน
ผุดผ่องประกายใส              หม่นสิ้น
ดุจเฉกเช่นจิตใจ               ธรรมส่อง ทางแล      
เกลศแตกดับดิ้น               สว่างกมลฯ

     ๐   เพชรแท้คงค่าไร้      ลิงวอก
โยนเล่นพลิกกลับกลอก          เพ่งแล้ว
ใจมันบ่ซึมดอก               ซาบซ่าน ทรวงเอย
เห็นแค่กรวดทรายแก้ว           เวี่ยไว้สูญเปล่าฯ

     ๐   เพชรแท้จักเจิดจ้า     เพียงใด
พึงผ่านเจียระไน               ห่อนรู้
งดงามคู่จิตใจ                กระจ่าง ธรรมเฮย
คุณค่าสมดังผู้                 ใฝ่รู้ธรรมมาฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ
“ทรชนบ้านนอก"