“มหา’ลัย”

.................

แว่วเสียงเพลง “มหา’ลัย มหา’หลอก      เด็กชายบ้านนอกเด็กหญิงบ้านนา”

ช่างกระทบกระเทือนถึงขั้วอุรา             อนาถหนาบทเพลงเศร้าเคล้าความจริง

จากวันเก่าผ่านสิบปีพี่แอ๊ดร้อง              ยังกู่ก้องกระแทกใจในทุกสิ่ง

ตัวเหลือบริ้นไรทากมากฝูงปลิง             ซ่อนแอบอิงสูบเลือดเนื้อจิตวิญญาณ

สร้างตักศิลาพาเด็กสู่ความฝัน              ฤาแบ่งปันเค้กขนมชมของหวาน

สิ้นหมดแท้ความมุ่งมั่นปณิธาน             ก่อโรงทานหวังเรี่ยไรเบี้ยเงินตรา

สอนให้เห็นเพียงแค่รู้ซากสัณฐาน          หาพบพานทางมรรคผลที่คุณค่า

ฝังจารึกผนึกตรองท่องตำรา                สุดท้ายมาอย่างเพลงบรรเลงเอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

 อ่าน "สำนักตักศิลา" ของท่านทรชนบ้านนอกแล้วนึกถึงชาดกเรื่องนึงที่ชื่อว่า "ฤาษีกินเหี้ย" เลย (เกี่ยวยังไงก็ไม่รู้...แหะๆๆ)

เพราะเนื้อเหี้ยรสชาติอร่อย ทำให้ฤาษีพลอยหลงลิ้มลอง นะขอรับ

แต่บังเอิญว่าเหี้ยดันฉลาดและมีศีลธรรม กว่าฤาษี อาจจะเหมือนกับ

ทุกวันนี้ที่เด็กน้อยบ้านเราเริ่มมองเห็นอะไรบางอย่างในสำนักฯของตน

จึงกล้าที่ย้อนศรเจ้าสำนักฯให้รู้ถึงความชอบธรรม อิ อิ (เกี่ยวกันไหมหนอ)

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"