-๑-

๏ จันทร์เอ๋ยจันทรา...

สุริยาสาดแสงแรงหรือเปล่า ?

อยากดูแลแม่จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า

มีแต่คนคอยเฝ้าขอข้าวแกง

ในหนึ่งปีมีเพียงสิบสองเพ็ญ

และเธอเร้นสิบสองมืดชืดอับแสง

ยี่สิบสี่อัฒจันทร์นั่นแรมแปลง

อธิกมาสอาจแกล้งมากกว่านั้น

แหละที่เหลือคือเสี้ยวเรียวเอมอิ่ม

เปลือกแตงโมหรือรอยยิ้มพิมพ์สุขสันต์

บางราตรีมีสลดเมฆบดพลัน

เพียงรอยร่องของจันทร์ --- นั่นน้ำลง

สุริยาสาดแสงแรงหรือเปล่า ?

แม่จันทร์เจ้าเฝ้าเวียนพบสบประสงค์

คือกำนัลรัตติกาลงานบรรจง

คือดวงวงตรงหน้าตัวข้าเอย ฯ

-๒-

๏ ถุย ! โลกเอ๋ยโลกมนุษย์...

ใช่ว่าฉัน, จันทร์จะหยุดผุดผ่องเผย

ราหูคราสมิอาจกั้นตัวฉันเลย

สิ่งที่เห็นเช่นคุ้นเคยด้านเดียวยล

ที่ท่านเห็นเป็นฉันอย่างนั้นนี้

ผลพวงที่ท่านสะท้อนร้อนแผ่ผล

เหลี่ยมองศาพาเงาเราตามกล

อย่าไปบ่นถึงอาทิตย์ผิดถูกชะตา

หมุนไปเถิดหมุนรอบขอบตะวัน

ส่วนตัวฉันนั้นหน้าที่มีรักษา

หมุนไปตามโคจรก้อนโลกา

เพื่อโน้มเหนี่ยวเกี่ยวค่ากันและกัน

ที่ท่านเห็นเป็นยิ้ม, เป็นรอยยิ้ม

ฝานแตงโมกัดชิมอิ่มตัวฉัน

แหละตัวเธอเงาเธอเถอะทั้งนั้น

“บริวาร” คำสรรนั่นจริงเอย ฯ

-๓-

๏ “จันทร์เอ๋ยนะจันทร์เพ็ญ                         รติเด่นประภาเผย

บอกหน่อยสิทรามเชย                              ศศเคยเป็นอื่นใด ?”

๏ โลกเอ๋ยนะโลกหล้า                                      อธิปายไป่ไหว

อีกด้านจะเป็นใคร                                           ก็มิใช่อุบาทว์เมือง

ตัวท่านเถอะห่วงไป                                          เพราะจัญไรประดังเคือง

หาเหตุบ่แน่นเนือง                                           ปะทะเรื่องกระไรฤๅ ฯ

๏ “ท่านตอบบ่ตรงถ้อย                             ดนุพล่อยกระไรหรือ

ขอข้าวฤสักมื้อ                                       มนถือทะนงตน !?”

๏ ตัดบทเพราะรำคาญ                                     บริวารมิทานทน

โคจรสุรียน                                                       กิจล้นนะตนมี

อีกด้านจะเป็นสิงห์                                          ดุจลิงพยัคฆี

ปักษาฤพาชี                                                     มยุรีก็แล้วไง

ตัวต่ายจะหน่ายเต้น                                        ศศิเพ็ญจะเข็ญใจ

โลกเวียนเฉวียนไป                                          มลภัยกระบวนครวญ

ราหูจะอมเจ้า                                                   ภิทเถ้าชนวนมวล

เร่งรุดประยุทธ์ทวน                                          ชนล้วนจะไร้เรือน

อีกด้าน ณ จันทร์ฉาย                                       ชนย้ายมิหวงเดือน

เสือสิงห์กระทิงเถื่อน                                        จะสะเทือนมิต้องทาย !