ทศกัณฐ์ ในสำนวนกลอนพระเจ้าตา...

ทศกัณฐ์ ในสำนวนกลอนพระเจ้าตาก
ทศกัณฐ์ ในสำนวนกลอนพระเจ้าตาก พระเจ้ากรุงธนบุรีมหาราช ทรงพระราชนิพนธ์ปรับปรุงบทละครรมเกียรติครั้งกรุงเก่าไว้สี่ตอน คือตอนพระมงกุฎ ตอนหนุมานเกี้ยวนางวานริน จนถึงท้าวมาลีวราชมา ตอนท้าวมาลีวราชพิพากษาความ จนทศกรรฐ์เข้าเมือง ตอนทศกรรฐ์ (พระราชนิพนธ์พระเจ้าตากใช้ว่า “ทศกรรฐ์”)ตั้งพิธีทรายกรด พระลักษณืต้องหอกกบิลพัสดุ์ จนผูกผมทศกรรฐ์กับนางมนโท ( พระราชนิพนธ์พระเจ้าตาก ใช้ว่า “มนโท”) ทั้งสอนหลังนี้ต่อเนื่องกัน ในบทละครเรื่องรามเกียรติ์ สำนวนต่าง ๆ นั้น มีฉากที่ทศกัณฐ์กลายเป็นตัวตลกอยู่หลายฉาก สำหรับสำนวนพระเจ้าตาก ฉากที่ล้อทศกัณฐ์เป็นตัวตลกนั้น ค่อนข้างกระชับ เหาะสมกับเรื่องในฉาก คือหนุมานลอบเข้าไปในห้องบรรทมของทศกัณฐ์ ลักเอาหินบดยา ที่ทศกัณฐ์เอามาหนุนนอนป้องกันไม่ให้ใครมาขโมยไปได้ หนุมานได้หินบดยามาช่วยชีวิตพระลักษมณ์แล้ว ยังไม่สะใจ ยังแกล้งเอาผมของทศกัณฐ์ผูกกับผมของนางมณโฑ แถมสาบว่า ต้องให้นางมณโฑชกหน้าทศกัณฐ์เสียก่อน ผมจึงแยกออกจากกันได้ ฉากเมื่อทศกัณฑ์ตื่นขึ้นมาพบว่าผมของตนติดหนึบหนับกับผมนางมณโฑ เอามีดตัดผมก็ไม่ขดจากกัน มันจึงน่าเฮฮา ทำให้ผู้รายกลายเป็นตัวตลกกลางเวทีไป ขอเชิญท่านอ่านสำนวนของพระเจ้าตากสินมหาราชเองเองเถิดครับว่า ท่านทรงพระรราชนิพนธ์กลอนได้ “มัน” ขนาดไหน เมื่อพระรามได้หินบดยามาแล้ว บดยาทาพระลักษมณ์ หอกกบิลพัศดุ์ก้หลุดออก พระลักษมณ์ทรงฟื้น พระรามยกทัพกลับพลับพลา มโหธรรูข่าวจึงรีบเข้าเฝ้าทศกัณฐ์ พอทศกัณฐ์ต่นนอนขึ้นมาก็ยุ่งละสิครับ..... (ตัวสะกดการันต์ตามต้นฉบับเดิม) ร่าย ๐ ทศพักตร์กับอัครมเหษี ตื่นตระหนกจากที่สหัสา ผวาคร่าดึงไปมา เกศาไม่หลุดจากกัน ดิ้นเดือดกระชากยิ่งขึง รังรึงเหนียวติดแม่นมั่น โกรธหัวผัวเมียเทลาะกัน เชือดฟันด้วยมีดเป็นโกลี ฯ คุกพาทย์ ระบำเทศ 2 ที ฯ ๐ เถือเท่าใด ๆ ไม่ขาด ประหลาดเส้นเกศเกศี อัศจรรย์พลันดูทันที ศิลาเขนยหายไป อีกนพศูลพรหมพักตร์ เหินหักโปร่งฟ้าแขไข โอ้ร่าย ๐ เจ้าพี่จะคิดประการใด มิภัยแล้วหรือกัลยา ฯ ครวญ 8 คำ ฯ ครวญ ๐มนโทว่าแม่นแท้ ข้าศึกมาแต่พระเวหา สองกษัตริย์กำหนัดโศกา โอ้ว่าจะคิดไฉนดี ญาณี ๐ ทศกรรฐ์จึงสั่งสาวใช้ มึงเร่งไปบอกยักษี พลันให้นิมนต์มุนี โคบุตรฤษีเข้ามา ........................... ๐ เชือดเอยเชือดผม คมมีดไม่กินเส้นเกศา อัศจรรย์ฤษีมีบัญชา สุดปัญญากูอสุรี ฯ 6 คำ ฯ ร่าย ๐ทศกรรฐ์จึงสั่งเมียไป ทำไมเจ้าไม่ชกพี่ ร่าย ๐ มนโท ษมา สามี ชกศีรษะหลุดโศกา ฯ 2คำ ฯ โอ้บูชากุณฑ์ ๐ พระทูลกระหม่อมจอมโลก เมียแสนโศกอายสาหัสา ทำไมกับอีษีดา มิส่งมิฆ่ามันไป ให้สินทิลโทษที่เหม็น ล้างจิตต์ซึ่งเป็นปัถมัย ระงับราคินกินใจ อับภัยพิลึกโลกา แม้นมีผู้พาลโภยภัย จะอวยให้พระพรทุกทิศา จะเข้าด้วยรวยไปทั้งท้องฟ้า สัตยาเที่ยงธรรม์ไม่พรั่นใจ นี่สิก่อกรรมทำเภท มานำเหตุทิลโทษใส่ เออนี่ทำนี่อย่างไร ค้อนพลางทางไห้โศกา ๐ ในรามเกียรติ์สำนวนอื่น นางมณโฑยังต้องช้ำใจอีกหลายตอน เช่น ถึงขนาดต้องเสียตัวกับทศกัณฐ์ตัวปลอมด้วยเป็นต้น โชติช่วง นาดอน
ผู้ตั้งกระทู้ ผู้สื่อข่าวบ้านไพร :: วันที่ลงประกาศ 2007-08-20 10:06:25

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล