"ผลลัพธ์ของเราแสดงให้เห็นว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะความแตกต่างในวิธีที่แต่ละบุคคลใช้การมองเห็นเพื่อควบคุมสมดุลของตน การปรับโมเดลการคาดการณ์ของเราให้ดีขึ้น เราจะสามารถประเมินความอดทนของแต่ละคนต่อความเป็นจริงเสมือนได้อย่างรวดเร็วและปรับแต่งประสบการณ์ของพวกเขาให้สอดคล้องกัน" ในการดำเนินการวิจัย นักวิจัยได้รวบรวมมาตรการเซนเซอร์มอเตอร์หลายอย่าง เช่น การควบคุมการทรงตัวและความไวในการเคลื่อนไหวตนเอง จากผู้เข้าร่วมที่มีสุขภาพดี 30 คน อายุระหว่าง 18-30 ปี จากนั้นนักวิจัยให้ผู้เข้าร่วมทดลองกับ VR โดยมีจุดประสงค์เพื่อทำนายความรุนแรงของอาการ เมารถ เมื่อใช้แบบจำลองการถดถอย พวกเขาคาดการณ์ได้อย่างมีนัยสำคัญว่าผู้เข้าร่วมมีอาการเมาไซเบอร์มากน้อยเพียงใดหลังจากสัมผัสกับเครื่องจำลองอวกาศไร้แรงโน้มถ่วงใน VR