ปัญหาของประเทศชาติยามนี้

ตามที่มีมวลชนอย่างล้นหลาม

ออกมาขับไล่ “ทรราช” ทราม

ออกกฎหยามย่ำสิทธิของปวงชน

    จำนำข้าวก็เจ๊งเป็นแสนล้าน

ล้วนแต่ผลาญงบชาติ มันไม่สน

ยังจะกู้สองล้านล้านมีเล่ห์กล

ปรับปรุงการขนส่งสร้างรถไฟ

     ให้ประชาชนเป็นหนี้ไปทั้งชาติ

มันบังอาจแก้ที่มา สว.ขอกฎหมาย

เป็นเลือกตั้งทั้งหมดเข้าคอกใคร

ล้วนทำลาย นิติธรรมตามครรลอง

     ประชาชนเป็นล้านออกมาทวงสิทธิ

หวังปลดปลิดขับไล่ ทรราชทั้งผอง

ให้นายกปูลาออกลอกกระดอง

อย่างเนืองนองร่วมใจขับไล่กัน

      เจตนาประชาชน นั้นแน่วแน่

เพื่อหวังแก้ปฏิรูปเสียก่อนนั่น

จึงชุมนุมกันมากมายมาหลายวัน

โดยไม่พรั่นไม่ชนะไม่เลิกรา

      ฝ่ายนายกปูก็สู้อย่างด้านด้าน

เนื่องจากมันไม่มองประชาว่า

เป็นประชาของชาติไม่นำพา

มันมองว่า ฝ่ายตรงข้าม จึงทำเมิน

     มันมองมวลชนว่าเป็นแค่นายสุเทพ

จึงสั่งเก็บแกนนำหวังให้แยกแตกกระเพิ่น

ส่งมือระเบิดมาก่อนกวนมวลชนเดิน

อำมหิตเกินเรียกว่าคน อีกต่อไป

     ทหารท่านจะใจเย็นอยู่อีกหรือ

ทำไขสือว่าวินัยกำกับไว้

หรือท่านจะรอให้สุเทพตาย

บ้านเมืองลุกเป็นไฟจึงออกมา

     ถึงตอนนั้นก็สายไปเสียแล้ว

เสียดายแถวทหารของชาติหนา

เกียรติวินัยใต้ คำสั่งนางมารยา

กว่าจะออกมาต้องได้ล้มตายกัน

      เจตนาของมวลชนนั้นสำคัญยิ่ง

สำคัญจริงยิ่งกฎหมายทั้งหลายนั่น

สำคัญกว่าวินัยที่ได้ปฏิบัติกัน

จะรอให้ท่านมวลชนทุกข์ยากต่อไปไย

      ผบ.หลายท่านที่ผ่านมาในอดีต

ท่านรู้คิด องอาจ เด็ดเดี่ยว และผึ่งผาย

รับผิดชอบสถานการณ์ครั้นเมื่อใด

ติดสินใจเร็วพลันทันเหตุการณ์

      ท่านอย่ารออะไรอีก เลยนะครับ

มาช่วยรับสถานการณ์อันคับขัน

อย่าให้คนต้องล้มตายไปตามกัน

เพียงบอกมันลาออก ก็จบเอย