เปลือกนาม

เปลือกนาม
[เปลือกหนาม] ๐ เผยเยื่อใยไมตรีดีต่อหน้า ลับหลังฆ่ากล้าแกล้งแทงข้างหลัง รอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งถมึงชัง มิตรภาพสาปขังหวังทำลาย ๐ เปลือกนอกงามทรามในจิตใจชั่ว หลงเกลือกกลั้วตัวต่ำขย้ำหมาย จ้องเขมือบเคลือบแฝงเสแสร้งกาย เหมือนสหายตายแทนกันทุกวันคืน ๐ ถ้อยคารมคมดาบสาบกลิ่นสาง ซ่อนอำพรางลางร้ายกลายเป็นอื่น เลิกลดละตระบัดสัตย์เคยหยัดยืน เสียงสะอื้นตื่นภวังค์ฉุดรั้งรอ ๐ วันผันผ่านกาลล่วงพ้นคนเปลี่ยนไป ทั้งหัวใจไม่มั่นคงและตรงต่อ คำว่ารักภักดีมิมีพอ หลงฉนฉ้อตอแหลแปรผิดความ ๐ กากกระพี้ที่เห็นเป็นความต่าง ทุกสิ่งอย่างห่างแก่นแท้แค่เปลือกหนาม เห็นภายนอกบอกในใสงดงาม เฝ้าหาบหามตามดอมดมอาจมมูล ๐ มิตรภาพกาพย์กลอนอักษรโคลง จิตจรรโลงโยงผูกปลูกจากศูนย์ ทอถักถ้อยสร้อยเสริมเพื่อเพิ่มพูน ลบอาดูรสูญสิ้นจากจินต์ตน ๐ เวิ้งน้ำกว้างขวางใหญ่แผ่ไพศาล จรดผืนฟ้าบาดาลตระการฉงน ธรรมชาติวาดแต้มแรกแย้มยล บ่มเพาะผลบนตรรกะธรรมดา ๐ อยู่ใต้หล้าฟ้าสรวงมีบ่วงครอบ ในกรงกรอบขอบขังประดังว่า เป็นนักโทษโฉดชั่วตีหัวตรา แผ่นหนังหมาจารึกบันทึกนาม ๐ แสวงหามานานมิพานพบ กระบวนรบครบเครื่องประเทืองถาม บ่าแบกหนักพักบ้างเป็นบางยาม หมายงดงามตามกวีผู้ดีเป็น ๐ เพียรเพาะบ่มจมจอมดมดอมกลิ่น ใคร่ถวิลยินยลปพนธ์เห็น หยดน้ำตาห่าหาบกระสาดกระเส็น น้ำคำเหม็นกระเด็นฟุ้งคลองคลุ้งนา ๐ พ้นกฎกรอบขอบกะลาของหมาครอบ นอกระบอบรอบวิถีระรี้หา รสเหล้ารั่วยั่วเย้าเคล้าน้ำตา รอโซดาฟ้าใสมาใส่เติม ๐ คำว่าคนจนยากลำบากเหมือน ดาวแลเดือนเพื่อนแกมมาแต้มเสริม เอาสัตย์ซื่อถือสัจจะมาประเดิม ก่อศรัทธามาเพิ่มและเติมธรรม ๐ มองตัวเองเพ่งพิจพินิจตรอง รู้ครรลองคลองหลอกไม่ชอกช้ำ ทั้งล้นเหลือเบื่อวางอำพรางคำ ต่างน้อมนำจำสอนตนบนศรัทธา ๐ มีมากมายหลายอย่างอำพรางซ่อน มันบั่นทอนกร่อนใจให้โหยหา ค้นคำตอบชอบธรรมจำนรรจา เผยอัตตาบ้าใบ้ในใจเรา ๐ ผ่านมุมมองของชีวิตลิขิตพรหม โลกโสมมถมซากกากเหม็นเน่า ทั้งตัวกูสูข้าอ้าเองเอา ถูกความเง่าเข้าครอบกรอบกบาล ๐ ต่างดิ้นรนทนฝืนยืนหยัดอยู่ เร่งเรียนรู้สู้ชะตากล้าหักหาญ เดินเดียวดายหมายฝ่าฟันวันร้าวราน ก่อผลงานสานรากแก่นบนแผ่นดิน ๐ หนึ่งชีวิตผิดถูกผูกรัดร้อย เหยียบย่ำรอยถอยรุกรับกับหยามหมิ่น คำนินทาว่าร้ายป้ายมลทิน สาบสางกลิ่นดินตมทับถมกาย ๐ มืดอำพรางทางเลือกกระเสือกกระสน วกเวียนวนทนทำสร้างต่างกระหาย อุปสรรคหนักทรวงบ่วงทำลาย เคล้นความหมายกายชีวาหามุมมอง ๐ รินน้ำเมาเกลากล่อมย้อมชีวิต อำมฤตพิษเมรัยอันใสผ่อง เดินถนนค้นหาฝ่าครรลอง ทุกห้วงห้องของใจไม่มืดมน ๐ ชีวิตเทพเสพสมอารมณ์หมาย มากเรื่องร้ายกรายกร้ำทุกค่ำหน สู้ลำบากถากถางอย่างลำบน ก้าวข้ามพ้นมนต์สาปตราบาปตัว ๐ เกิดหนึ่งครั้งหวังอะไรในชาตินี้ ก่อนเป็นผีมีสิ่งใดไหมทูนหัว ดีกับชั่วตัวต่ำดำมืดมัว อย่าหวั่นกลัวกลั้วเกลือกเลือกทำเอา ๐ ทางเบื้องหน้าหาโรยโปรยกุหลาบ แบกคอนหาบตราบสิ้นลมถมความเขลา ทุกสิ่งอย่างอ้างกำหนดกฎเกณฑ์เรา ทุกข์โศกเศร้าเหงาอ้างว้างต่างทำเอง ๐ ขับบทกลอนวอนไหว้หมายเสรี บนวิถีมีถอยรับขยับเร่ง ดวดเมรัยไม่ขยาด ฤ หวาดเกรง มนต์เสียงเพลงวังเวงเหงาเศร้ารักลวง ขอน้อมคารวะจากใจ ทรชนบ้านนอก
ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2015-06-06 07:23:38

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล