สารัตถะซ่อนไว้ตรงใหนหรือ

สารที่สื่อซุ่มไว้ตรงใหนหนอ

ยิ่งค้นหาเท่าไหร่ไม่รู้พอ

คงต้องขอคำตอบจะขอบคุณ

แปรงสีฟันขนแปรงตะแคงร่น
ปั้นชาคราบหม่นเหมือนรอยไหม้
พานรองทองลอกทั้งนอกใน
เต้าปูนเสียบไม้ติดตายแล้ว

ผู้คนล้นหลามเดินถามทัก
สิ่งของวางดักตลอดแถว
หยิบนั่นวางนี่ไร้วี่แวว
ซื้อหาแน่แน่วแล้ววันนี้

มือหนึ่งเอื้อมมาหยิบขาแว่น
กำแน่นถามไถ่เท่าไหร่นี่
ยื่นเงินส่งให้ไม่พาที
ปรายยิ้มก่อนที่เดินจากไป

อาไรน้อคำไขใคร่เฉลย

เอื้อนๆเอ่ยวาจาภาษานั่น

บอกโน่นนิดนี่หน่อยสาระพัน

แล้วๆฉันนั้นใยไม่รู้เลย

หนังสือเก่าเก่าเอามาขาย

วางรายวางเรียงเสี่ยงฝนไหล

ซื้อมาสามขายสิบเชิญหยิบไป

ร่ำรวยเท่าไรยังไม่พอ

.จะซ่อนเร้น เป็นไป ตามใจแต่ง

จะพลิกแพลง กันไป ก็ใช่ห้าม

จะแจ่มแจ้ง แดงแจ๋ แต่พองาม

ขออย่าข้าม คมคำ อันอำไพ

.ก็แล้วแต่ ต่างจิต ลิขิตเถิด

แลล้ำเลิศ สุนทร กลอนขานไข

สุดแต่มุม มองเห็น  เรื่องเป็นไป

แต่งฝากไว้ ให้คิด เพียงนิดน้อย.

อาไรน้อขานไขไม่เฉลย

เอื้อนๆเอ่ยบอกมาสาระนั่น

ให้ลองคิดลองตรองสาระพัน

อาไรนั้นคำคมสมคิดเอย

แต่จริง ๆกลอนไทยสมัยนี้

มีไม่มีสาระไม่สาหัส

ว่ากันว่ากลอนดีต้องชี้ชัด

เรื่องสกัดอารมณ์ผสมคำ

เน้นหนักเรื่องอารมณ์ความรู้สึก

อ่านแล้วฮึกเหิมจังหรือนั่งขำ

อ่านแล้วร้องไห้บ้าขอบตาดำ

เป็นช่วงช่วงจงจำไว้ให้ดี

ส่วนสาระคำคมนิยมน้อย

เลยไม่ค่อยออกงานที่นั่นที่นี่

สมองหรือหัวใจใครจะมี

ก็เลือกสีรสนิยมผสมเอง