๐ นั่งทอดกาย ชายคา หัวไดบ้าน              กายสังขาร โรยชรา ล้าอ่อนไหว

สายตาหวัง รักโหยหา เฝ้าคอยใคร                 รอลูกหลาน ผู้จากไป กลับมาเยือน

     ๐ อยู่เดียวดาย ใต้หลังคา สังกะสี             ฝากชีวี เรือนร่างไว้ แม้นไร้เพื่อน

ความทรงจำ วันก่อนเก่า คอยย้ำเตือน              เจ้าลูกหลาน กลับลืมเลือน หญิงชรา

     ๐ โอ้อาลัย ใจหาย มิวายห่วง                 น้ำตาร่วง รินหลั่ง นั่งโหยหา

รอโอบกอด ลูกหลาน ตอนกลับมา                  ก่อนจักสิ้น ชีวา ลาลับไป

     ๐ เรือนไม้น้อย เลี้ยงกลอยใจ ในวันก่อน       ฟากฝาเสา ผุกร่อน คอนแคลนไหว

สายตาจ้อง มองหญิงแก่ ชราวัย                    ถอดถอนใจ สิ้นหวัง นั่งเดียวดาย

     ๐ ลูกเอยลูกน้อย กลอยใจแม่ อยู่ไหน          ก่อนแม่ สิ้นลมหายใจ คืนที่หมาย

กลับมาให้ แม่กอด ก่อนแม่ตาย                     กลับคืนถิ่น เจ้าเกิดกาย แม่ยังรอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     ๐  ลูกอยู่ดี กินดี มีผัวรวย                    แม่กินกล้วย กินผัก น้ำฟักต้ม

ลูกกินข้าว ร้านใหญ่โต คนนิยม                     แม่เดินย่ำ โคลนตม หาปูปลา

     ๐  ลูกมีหน้า มีตา มากสินทรัพย์              แม่นั่งพับ ถุงกระดาษ เป็นปึกหนา

ลูกร่ำรวย เพียบพร้อม เงินตรา                     แม่ขายถุง แลกเงินมา พอเลี้ยงกาย

     ๐  ลูกนอน คฤหาสน์ สถาน                  แม่นอน บ้านไม้หลังเก่า เช้าค่ำสาย

ลูกมีเพื่อน เดินร่วมทาง มากมาย                   แม่กลับอยู่ เดียวดาย ไร้เพื่อนเดิน

     ๐  ลูกบอกรัก ทุกคนได้ ไม่อายปาก           แม่รักมาก ปากไม่ออก บอกผิวเผิน

ลูกยกย่อง คนเก่งกว่า ว่าดีเกิน                     แม่สรรเสริญ ลูกยา ดีกว่าใคร

     ๐  ลูกคือลูก ของแม่ จนวันตาย              แต่ลูกทิ้ง แม่เดียวดาย ได้ใช่ไหม

ลูกคือลูก ของแม่  ไม่แปรไป                       แต่ไฉน ไยลูกไร้ ลืมรักแม่

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก” 

 ๐ ลิลิต ทรชนบ้านนอก ๐

๐โคลงสองสุภาพ ๐

     ๐ ตัวข้าเทพสุรา     ชีวิตกูเกิดมา     ค่าเท่าหมาน้อย  

๐ โคลงสามสุภาพ ๐

     ๐ เกิดเป็นลูกชาวนา         ขี้ข้าพวกนายทุน
ชีวิตเศษสถุล                     เท่าเทียมทาสไพร่

๐ ร่ายสุภาพ ๐

     ๐ ศักดิ์ศรีลูกชาวนา         ค่าเท่าหมาข้างทาง
มันช่างอ้างว้างยิ่ง                 คือความจริงคนไทย
     ๐ไพร่หากินเช้าค่ำ           ฝังตอกย้ำชนชั้น
กูกับมันต่างกัน                   อำมาตย์ชั้นสูงศักดิ์
    ๐ ชีวิตหลักทำนา             หลังชี้ฟ้าหน้าสู้-
-ดิน แห้งกรอบนาล่ม              ทุกข์ถมกับหนี้สิน
     ๐ ทิ้งถิ่นพำนักกาย          แสนเหนื่อยหน่ายชีวิต
ลิขิตกรรมอันใด                   จึงยากไร้จนตาย
     ๐ ลำบากกายทนสู้          ยืนยงกู้ศักดิ์ศรี
นี่ตัวกูลูก...ชาวนาฯ

๐ โคลงสี่สุภาพ ๐

       ๐  เกิดมาจนต่ำต้อย       สกุล
เพียงไพร่ทาสสถุล                ชั่วช้า
ชาวนาบ่าวนายทุน                ตราบชั่ว ชีพนา
เปรียบดั่งชีวิตข้า                  ด่างพร้อยราคี

     ๐ ศักดิ์ศรีมีค่าน้อย          ใครมอง  หนอพ่อ
เพียงไพร่ทาสลำพอง              ด่างพร้อย
คนดีด่าตีจอง                    ใบสั่ง พี่เอย
พานั่งยางวงน้อย                 เล่นล้อกองไฟ           

๐ โคลงสองสุภาพ๐

ชีวิตมีแค่นี้  แม้ตัวตายเป็นผี  รู้ดีชั่วเทอญ...ฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

๐๐ขอแก้หน่อยนะครับ๐๐

                            ๐ ลิลิต เทพสุรา ๐

๐โคลงสองสุภาพ ๐

     ๐ ตัวข้าเทพสุรา     ชีวิตกูเกิดมา     ค่าเท่าหมาน้อย  

๐ โคลงสามสุภาพ ๐

     ๐ เกิดเป็นลูกชาวนา         ขี้ข้าพวกนายทุน
ชีวิตเศษสถุล                     เท่าเทียมทาสไพร่

๐ ร่ายสุภาพ ๐

     ๐ ศักดิ์ศรีลูกชาวนา         ค่าเท่าหมาข้างทาง
มันช่างอ้างว้างยิ่ง                 คือความจริงคนไทย
     ๐ไพร่หากินเช้าค่ำ           ฝังตอกย้ำชนชั้น
กูกับมันต่างกัน                   อำมาตย์ชั้นสูงศักดิ์
    ๐ ชีวิตหลักทำนา             หลังชี้ฟ้าหน้าสู้-
-ดิน แดนกูนาล่ม                 ทุกข์จมกับหนี้สิน
     ๐ ทิ้งถิ่นพำนักกาย          แสนเหนื่อยหน่ายชีวิต
ลิขิตกรรมอันใด                   จึงยากไร้จนตาย
     ๐ ลำบากกายทนสู้          ยืนยงกู้ศักดิ์ศรี
นี่ตัวกูลูก...ชาวนาฯ

๐ โคลงสี่สุภาพ ๐

       ๐  เกิดมาจนต่ำต้อย       สกุล
เพียงไพร่ทาสสถุล                ชั่วช้า
ชาวนาบ่าวนายทุน                ตราบชั่ว ชีพนา
เปรียบดั่งชีวิตข้า                  ด่างพร้อยราคี

     ๐ ศักดิ์ศรีมีค่าน้อย          ใครมอง  หนอพ่อ
เพียงไพร่ทาสลำพอง              ด่างพร้อย
คนดีด่าตีจอง                    ใบสั่ง พี่เอย
พานั่งยางวงน้อย                 เล่นล้อกองไฟ           

๐ โคลงสองสุภาพ๐

ชีวิตมีแค่นี้  แม้ตัวตายเป็นผี  รู้ดีชั่วเทอญ...ฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

๐ ทรชนบ้านนอก ๐