ขี้เมาเขียนกลอน

ขี้เมาเขียนกลอน
[ขี้เมาเขียนกลอน] ๑] ๐ ก.กลอนกวนก่อเกื้อเอื้อเฟื้อจิต ข.ขอบคุณมิตรสหายประกายฝัน ค.คารวะครูรักผู้ผลักดัน ง.โง่งันประพันธ์ถ้อยเรียงร้อยกานท์ ๒] ๐ จ.จำนรรจาสารทุกข์สุขกาย ฉ.เฉิดฉายงามโฉมประโลมสาน ช.เชิดชูบูรพาคณาจารย์ ซ.ซาบซ่านกานต์อักษรสะท้อนใจ ๓] ๐ ฐ.ฐานรากด้อยต้อยต่ำจึงพร่ำเขียน ด.ดุ่มด้นเรียนเพียรหมั่นขยันไว้ ต.ตักตวงเอาเล่าเรื่องประเทืองใด ถ.ถ้อยขานไขไสขัดเลือกคัดความ ๔] ๐ ท.ท่องแผ่นดินสินทรัพย์ลับสมอง ธ.ธรรมครรลองครองไว้ไร้คนหยาม น.แน่วแน่มิแปรผันทุกวันยาม บ.บากบั่นมั่นติดตามงามความคำ ๕] ๐ ป.ประดิษฐ์ประดอยรุกรับปรับปรุง ผ.ผสานผดุงบำรุงค้ำ ฝ.ฝากแผ่นดินรินรดคนจดจำ พ.เพิ่มพูนคุณธรรมน้อมนำตน ๖] ๐ ฟ.ฟ้าบันดาลสาส์นสวรรค์ลิขิต ภ.ภารกิจลิลิตวิจิตผล ม.มุ่งมั่นสรรค์สร้างกระจ่างกมล ย.ยกยอคนบนวิถีอันดีงาม ๗] ๐ ร.รู้ระบอบกอปรการเพื่อสานก่อ ล.ลออถอถักร้อยรักถาม ว.วาดผนึกฝึกปรือระบือนาม ศ.ศิลป์สยามงามอักษรกระฉ่อนแดน ๘] ๐ ส.สุขสมหวังนั่งเศร้าเหงารักขม ห.ห่วงอาทรห่มห้อมสู่อ้อมแขน อ.เอื้ออารีย์โอบเอื้อเพื่อทดแทน ฮ.เฮฮากับแก่นสานที่ลานกลอน ๙] ๐ สานศรัทธาวาดศิลป์ระรินศาสตร์ อภิวาทวันทาครูบาสอน สุขสมมาดพิลาสรสทุกบทตอน ร้อยอักษรอ้อนจินต์จากวิญญาณ์ ๑๐] ๐ ก่ออักษรกลอนรักสลักจิต เกิดความคิดพิษรักริษยา กายฮำฮอนร้อนรุ่มสุมอุรา กว่ารู้ว่ารักข้านี้แค่หรี่มอง ๑๑] ๐ ขมขื่นนักรักนางผู้ห่างผัว ขอทำชั่วกลัวนางจะหมางหมอง ข่มใจตนทนช้ำน้ำตานอง ขืนรักต้องข้องเกี่ยวเดี๋ยวเจอดี ๑๒] ๐ เคยสบตาพาใจให้ไหวหวั่น คืนและวันผันผ่านดวงมานนี้ คอยแอบฝันขวัญชู้คู่ชีวี คำสัญญาทุกนาทีพี่ยังรอ ๑๓] ๐ งามดังเดือนเพื่อนฟ้ารัตติกาล งามจริตจะก้านหวานซึ้งจริงหรอ งามพิศพักตร์รักยิ้มนิ่มลออ งามคิ้วศอเอวระหงส์ทั้งองค์กาย ๑๔] ๐ จำต้องพรากจากนางอ้างว้างนัก จดจำรักวันวานที่ผ่านหาย จากวันนี้ลบสัญญาอย่าเสียดาย แจวรักพ่ายป่ายน้ำตาอำลาเธอ ๑๕] ๐ โฉมเฉลาเจ้าอย่าอาลัยพี่ โฉมฤดีอย่าชอกช้ำ ฤ พร่ำเพ้อ โฉมนงคราญวานเก่าสองเราเจอ โฉมเจ้าเอยเพียงภาพเบลอเผลอลวงตา ๑๖] ๐ ชาตินี้วาสนาแค่พาพบ ช่วยฝังกลบลบรักอันหนักหนา ชายเยี่ยงพี่หนีช้ำระกำอุรา ชนตราหน้ารักเมียเขามันเศร้าตรม ๑๗] ๐ เซซวนเซรักเพพังกี่ครั้งหนอ ซมซานต่อรอนางคู่สร้างคู่สม ซัดโซเซเร่ร่อนยิ่งร้อนตรม ซึมซาบซ่านรักขมหลงดมดอม ๑๘] ๐ เด็ดดอกฟ้ายาใจจึงได้เจ็บ ดอกรักเก็บเหน็บไว้ใคร่ถนอม ดวงยี่หวาพาภิรมย์แม้ตรมตรอม ดอกรักซ้อนถอนพิษรักยากนักเอย ๑๙] ๐ ตราตรึงจิตพิศวาทมิคลาดครา ติดต้องตารักยาใจใคร่เฉลย ตามหานางข้างกายมิหมายเกย แต่พี่เคยห่วงเจ้าจึงเฝ้าตาม ๒๐] ๐ ถึงรักนี้มิสมมาดปรารถนา ถวิลหารักนางคอยถ่างถาม ถอยตั้งหลักพักรักไว้สักยาม ถลำหลงดงหนามหยุดห้ามใจ ๒๑] ๐ ที่รักนางวางปล่อยกับรอยรัก ทางเหหักติดกับดักในรักใหม่ ทนทุ่มเทเซซมระทมใด ทิ้งรักไปในเลว้าเหว่ครวญ ๒๒] ๐ เธอคือรักครั้งแรกแทรกดวงจิต เธอหล่อเลี้ยงชีวิตจึงคิดหวน ธารไมตรีที่คบไหลอบอวล เธอเย้ายวนกวนเนาในเงาคืน ๒๓] ๐ หนึ่งชีวิตจิตภักดีศรีสมร น้องงามงอนย้อนรักเก่าเจ้าจำฝืน หนี้ปางใดให้เราช้ำสุดกล้ำกลืน นานเพียงไหนรักราบรื่นและยืนยง ๒๔] ๐ บ่าแบกรับซับน้ำตากี่ห่าหาบ บาปกลิ่นสาบสาปใจให้ใหลหลง บ้าแล้ว ฤ ถือสัจจาว่ามั่นคง บาดแผลรักปักตรงอกนรกตรม ๒๕] ๐ ปรารถนาฟ้าลิขิตชีวิตรัก โปรดฟูมฟักรักข้าอย่าขื่นขม ปลื้มสัญญาเอ่ยขานสราญรมย์ เปี่ยมสุขสมลมรักเก่าเจ้าหวนคืน ๒๖] ๐ ผ่านอดีตกรีดแทงแสลงร้าย ผกากรองหมองกายคลายสะอื้น ผิด ฤา ถูกผูกสัมพันธ์รักมั่นยืน ผู้หญิงอื่นหมื่นแสนยากแทนเธอ ๒๗] ๐ ใฝ่และฝันเคียงคู่เป็นชู้ชิด เฝ้าครุ่นคิดจิตรำพันจนฝันเพ้อ ฝังรักแท้แด่เจ้าคอยเฝ้าเจอ ฝากใจเก้อละเมอหาด้วยอาลัย ๒๘] ๐ พี่บุญน้อยด้อยค่าวาสนา เพียงสบตาพางวยงงลุ่มหลงใหล พบแล้วพรากจากนุชสุดฟ้าไกล พ้อกันใหม่ในชาติหน้า ฤ ฟ้าเอย ๒๙] ๐ ฟากฟ้าเอยเจ้าเคยรู้ผู้พ่ายไหม ฟ้าร่ำไห้ใจนวลควรเฉลย ฟากฟ้าไกลไยเจ้ามิเหงาเลย ฟ้าเจ้าเอ๋ยเธอเคยรักข้า ฤา ๓๐] ๐ ภุมรินทร์หอมกลิ่นบุปผชาติ ภาคทัณฑ์รักพิฆาตบังอาจถือ ภูมิใจเถิดเกิดมาตายด้วยน้ำมือ ภพภูมิหน้าจารึกชื่อคือรักนาง ๓๑] ๐ เมื่อชาตินี้บุญพี่ไม่มีเจ้า มอบรักเก่าเจ้าคืนไม่ฝืนสร้าง มาเพื่อเอ่ยเฉลยคำมิอำพราง มีรักใหม่เคียงข้างอย่างมั่นคง ๓๒] ๐ ยอมตัดใจไปจากไม่อยากฝืน ยุติรักกล้ำกลืนระรื่นหลง ยอมจำนนพ้นทางอย่างปลดปลง ยอมยกธงผืนขาวหนาวน้ำตา ๓๓] ๐ รักแล้วเลิกเพิกเฉยไม่เคยรัก รามือพักหนักเหลือน่าเบื่อหรา ราจำลาบ่ายหน้าเพื่อพร่ำรา รอยน้ำตาปร่าแก้มรักแย้มรอย ๓๔] ๐ ลืมรักเก่าเงารักร้ายพี่พ่ายรัก ลืมกลิ่นเนื้อล้างตักนางสะพร่างย้อย ลืมอดีตรักช้ำน้ำตาปรอย ลบเลือนรอยหงอยเหงาที่เฝ้ารอ ๓๕] ๐ วันวานเก่าเรามั่นสัญญาสอง ว่าวันหนึ่งครองคู่อยู่ห้องหอ วันแล้ววันเล่ารักเจ้าสอพลอ ไหว้วอนขอคุณพระช่วยลูกที ๓๖] ๐ สุดที่รักหนักใจใช่หรือเปล่า สาบกลิ่นเจ้าเฝ้าตามติดชีวิตนี้ สาปดวงจิตพิษรักด้วยภักดี สุดท้ายพี่หนีหน้าขอลาจร ๓๗] ๐ หอมกลิ่นกายน้องนางมิจางหาย หายจากเรื่องรักร้ายกายถ่ายถอน หมดพันธะสัญญาอย่าอ้อนวอน หนีงามงอนตอนผัวนางมาจ้างยิง ๓๘] ๐ อยู่ก็ยากจากก็แย่โอ้แม่เอย อุ้มชูเกยเชยชมน้องสมหญิง อย่าร้าวรอนตอนผัวมาช้าประวิง อยากจะทิ้งเพราะกลัวผัวแม่คุณ ๓๙] ๐ เฮฮาสุขม่วนชื่นกับคืนสุข เฮาสนุกสนานอย่าพาลฉุน ฮึกเหิมเติมประเด็นเป็นต้นทุน ฮักละมุ่นอุ่นเอื้อเพื่อมวลชน ๔๐] ๐ เขียนไปเรื่อยเหนื่อยเป็นซะที่ไหน ยัดเยียดใส่ไถยแถก็แปรผล ด้นหน้าหลังพังกรอบตามชอบตน มิเคยสนคนคำพร่ำน้ำลาย ๔๑] ๐ ร้อยตะวันพันดาวเดือนเปื้อนกระดาษ ระบายวาดสาดสีคลี่สยาย พรรณนาภาษาคำพร่ำบรรยาย สื่อความหมายภายนอกบอกตัวตน ๔๒] ๐ ชลมุนวุ่นวายถ่ายความคิด ถ้อยลิขิตจิตวิญญาณตระการผล หมุนสลับปรับเปลี่ยนและเวียนวน ยอกย้อนกลปนเปเรื่องเฮฮา ๔๓] ๐ เพียงบอกเล่าเนาคลองครรลองคิด เผยจริตปิดกั้นเพื่อหรรษา มธุรสปดขำจำนรรจา คงคุณค่าอัตลักษณ์ตระหนักความ ๔๔] ๐ กลบทรสกวีมิมีดอก แค่กลอนหลอกยอกเย้าคอยเฝ้าถาม ฝันนิมิตคิดประเด็นเป็นนิยาม บอกเล่าตามนามสมัยที่ใคร่เป็น ๔๕] ๐ อันอ้อยตาลหวานลิ้นหอมกลิ่นปาก ทิ้งเศษซากกากเน่าที่เราเห็น คำผู้ดีศรีชาติกระสาดกระเซ็น กลิ่นเน่าเหม็นกว่าเศษซากกากอ้อยตาล ๔๖] ๐ บทกวีสีสาดมิอาจเป็น งามดังเช่นเพ็ญแขแผ่ไพศาล ต่างกวีศรีปราชญ์ฉกาจกานท์ ถ้อยขับขานหวานหูมิรู้ลืม เทพสุรา ผู้ไร้รัก ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๘
ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2015-03-16 16:36:13

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล