รำพึงจึงเรียนรู้...............นั้งดูจึงพึงสงสัย
ด้วยเหตุแห่งอันใด.........เรียนรู้กายหมายเพียรจม
สันโดษเป็นสัญฐาน........ประมาณพอรออารมณ์
สังเกตุให้ได้สม..............นิมิตรหมายกายสัญจร
หนักใจหรือไรนี่..............ชุปขีวีมิอัปศร
วางกายให้บันทอน...........ให้เบาจิตคิดคำนึง
ตัดเทอดจิตปรุงแต่ง..........ขอให้แกร่งอย่าคิดถึง
ผู้รู้ตื่นและตราตรึง...........จะเพียรเห็นเป็นทางธรรม