รักหล่อเลี้ยงโลกไว้ให้เป็นสุข
ที่มีทุกข์นั้นคงเพราะหลงผิด
ความหลงทำให้รักนี้กลับมีพิษ
หลงยึดติดตัวตนจนงมงาย
รักเหมือนกับแสงทองส่องจากฟ้า
สว่างกว่าคืนวันพระจันทร์ฉาย
ขับไล่ความซึมเซาให้เหงาคลาย
ความขี้ริ้วก็หายกลายเป็นงาม
ความรักเป็นยาสมานขนานเอก
รักปลุกเสกให้กล้าฝ่าพงหนาม
กล้าฟันฝ่าผองภัยไม่ครั่นคร้าม
รักพาข้ามขอบฟ้าไปหากัน
ความรักสร้างกำลังใจให้แช่มชื่น
ทุกค่ำคืนมีความหวังสร้างความฝัน
รักทำให้ใจเป็นสุขทุกคืนวัน
รักนิรันดร์คือฉันนั้นรักเธอ