ศาสตร์แลศิลป์ อักขระ วรรณกรรม
อรรถรส  ถ้อยความคำ  เรื่องภาษา
เล่ห์เหลี่ยมกล ลึกล้ำ ร้อยมารยา
อย่าตีค่า คำความใคร เพียงตัวตน

   หากท่านคือ บรมครู ผู้กระจ่างแจ้ง
จักสำแดง  ชี้สั่งสอน  หายสับสน
ร้อยบทกลอน  เป็นกวี  ที่บันดล
ถึงมรรคผล สรรพศิลป์ สรรพภัญญู

   ทรชน บ้านนอก นอกคอกการ
ในสันดาน  ไร้จริต  ไม่อดสู
แค่เขียนกลอน เล่นประจำ ที่ทำอยู่
อยากใฝ่รู้  คนสั่งสอน  ด้วยเมตตา

   ใครรังเกียจ  เดียดฉันท์  เย้ยหยามหมิ่น
เรื่องศาสตร์ศิลป์ ความไพเราะ ด้านภาษา
น้อมรำลึก ขอบพระคุณ  กรุณา
ที่นำพา  แสงสว่าง  ทางกวี

   คนเป็นครู ช่วยสั่งสอน เฝ้าอบรม
คอยเพาะบ่ม ให้รู้เกียรติ รู้ศักดิ์ศรี
ผิดและถูก  ครูเมตตา  ด้วยปราณี
หาได้มี  เย้ยหยามศิษย์ ให้อับจน

   ศิษย์รู้น้อย ด้อยปัญญา แค่หางอึ่ง

หวังที่พึ่ง  ครูอาจารย์  ทุกแห่งหน

ประสิทธิ์ ประสาท วิทยา ให้หลุดพ้น

กับเมฆหมอก  ที่มืดมน  ในบทความ
ฯลฯ