“คำตอบของกาขาว” 

 คำว่าแมวเหมาเจอตุ๋งท่านกล่าวว่า

หลากสีตาขาวดำด่างพรางลายขน

ขอเพียงมันจับหนูได้ก็ยินยล

เปี่ยมสุขล้นมีผลงานย่อมผ่านตา

แต่กาขาวกับหงส์ดำช่างล้ำลึก

ตรองผนึกจิตค่อยส่องถ่องปัญหา

ตัวกาขาวดังมารร้ายแฝงกายมา

อยู่ในคราบความศรัทธาซาตานใจ

            ผิวพรรณงาม ขาวล้วน นวลผุดผ่อง

แต่จิตหมองต้องราคีนี้ไฉน

ซ่อนเร้นร้ายแอบแฝงลึกถึงความนัย

นั่นธาตุแท้แห่งวิสัยใจคนพาล

                        ฝูงกาขาวนี้มันละโมบโกงกิน

ศีลสัตย์สิ้นคอรัปชั่นขั้นสังหาร

คำทำนายทายทักพ่อฤาษีจาร

ล่วงถึงปลายรัชกาลผ่านเข้ามา

อนาถแท้เจ้ากาขาวมันบินหลง

เฝ้าพะวงเหลิงอำนาจลาภยศฐา

นางเมรีขี่ม้าขาวกู้ศรัทธา

น้ำไหลบ่ากรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ

กล่าวถึงหงส์ขนดำดกปรกดำหนา

แต่สูงค่ากว่านกกาเป็นยิ่งไหน

ดังคนดีซ่อนธรรมะแต่เนื้อใน

ดำรงไว้เป็นศักดิ์ศรีเพื่อแผ่นดินฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                                             ชอบครับ

สุดยอดๆๆๆๆๆๆ    ครับท่าน

จิตฯ   คัมภีรภาพ      ท้องทุ่งนาแก     จ.นครพนม

 ภพนี้มิใช่หล้า  หงส์ทอง  เดียวเลย
กาก็เจ้าของครอง  ชีพด้วย
เมาสมมุติจองหอง  หินชาติ
น้ำมิตรแล้งโลกม้วย  หมดสิ้นสุขศานต์ ฯ

ขอขอบพระคุณ คุณกระบี่ใบไม้มากครับที่ได้นำเอาบทกวีของท่านอังคารมาร่วมแบ่งปันให้เห็นแง่มุมต่าง ๆ ของสมมติในโลกได้หลากหลายขึ้น  อันเป็นสิ่งที่เหล่ากวีสมควรมองเห็นให้ถ่องแท้ เพื่องานประพันธ์นั้น ๆ สามารถรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นการจรรโลงใจของผู้เขียน ผู้อ่าน และสังคม ให้สามารถยอมรับวิถีที่แตกต่าง แต่ก็สามารถอยู่ร่วมกันบนพื้นฐานของความดีได้เท่าเทียมกัน   จึงขอฝากบทสรุปของสมมติกากับหงส์บนความเมตตาต่อกันไว้ดังนี้

     ยามรุ่งแจ้งแสงสางสว่างทิศ
พระอาทิตย์ส่องหล้าทั่วพาสุขสันต์
ให้อบอุ่นเห็นแจ้งแสงตะวัน
ความมืดพลันก็มลายหายสิ้นลง
     อันสุรีย์ไม่มีเลือกส่องเทือกเขา
ไพรลำเนาเหล่ากาพญาหงส์
แม้ซอกถ้ำลำธารสถานพง
ล้วนแต่คงรับแสงแห่งทิวา
     เปรียบเมตตาหาใช่เลือกเพียงเทือกเถา
ว่ากอเหล่าเขาเป็นใครไร้ปัญหา
ด้วยว่าเราเขาต่างเป็นเช่นเพื่อนยา
ร่วมสังสารวัฏเชี่ยวดุจเดียวกัน

เยี่ยมครับ  

ขอขอบคุณอีกทีครับ

บรรจงร้อยอักษราภาษาวิจิตร

รู้ค้นคิดคมคำนำสร้างสรรค์

เปรียบเปรยได้สมจริงทุกสิ่งอัน

คือรางวัลผลงานประสานศรัทธา

สมญาหนุน ปุณณมี พจีพิสิฐ

รอยลิขิตน้อมนำลำเลอค่า

ช่วยสร้างเสริมวงวรรณพรรณนา

ผลงานพาประทับจินต์ถวิลปอง

ราชาวดี

อ่านราชาวดีกวีมิตร
ช่างลิขิตขีดเขียนเพียรสร้างสรร
สมเป็นผู้รู้รสบทประพันธ์
ร่วมแบ่งปันวรรณกรรมด้วยสำราญ
คำสรรเสริญเยินยอก่อสำนึก
ให้รู้สึกตนไว้ไม่อาจหาญ
ขอเพียงแต่แค่เป็นมิตรสถิตย์นาน
ปันผลงานผ่านอักษรกลอนกวี

ขอขอบคุณ คุณราชาวดี อีกครั้งครับ