นิราศภาณุรังษี

นิราศภาณุรังษี
นิราศภาณุรังษี หนาวน้ำค้างข้างแม่กลองสีทองกล่ำ ภาณุมาศสาดแสงสำแดงนำ พิณพาทย์น้ำพร่ำพร้อมย้อมหทัย มโหรีมีวิหกเหล่านกร้อง ซึ้งทำนองซ้องเสียงสำเนียงใส ผู้กองหนุ่มชุ่มจิตสะกิดใจ วิเวกไหวฤทัยหวานวิญญาณกวี เพียงเอนอิงพิงสนบนพรมหญ้า ทั่วธาราปรากฎบทวิถี ภาพตำนานทหารช่างกลางวารี ชลธีลีลามาหมดมวล จับปากกาจาระไนไขลิขิต กลอนประดิษฐ์วิจิตรคมสมสงวน เป็นจารึกศึกษามีค่าควร ผู้ใคร่หวนครวญหาอดีตไกล แต่โบราณกาลก่อนตอนเชียงแสน คือดินแดน*โยนกดิลกมไห เม็งรายเจ้าจอมกษัตริย์องค์ฉัตรชัย ลิขิตไว้ มังรายศาสตร์* แห่งราชครู เป็นตำราปกครองเพื่อป้องชาติ แบ่งอำนาจราชสงครามไว้งามหรู แสนยานุภาพราบม้าล่าริปู พลช้างคู่เคียงกษัตริย์ยุทธหัตถี จนล่วงยุคสุโขทัยที่ไร้ทุกข์ เข้าสู่ยุคทองจรุงนามกรุงศรี อยุธยายิ่งมหายอดธานี แบ่งโยธี *จาตุรงคเสนา* ทหารราบเรียกว่า *พลานึก* แต่ผนึกปืนใหญ่ไว้แน่นหนา ทหารช้าง *คชานึก* คึกฤทธา ทหารม้า *หัยนึก* คึกฉกรรจ์ ทหารช่าง เรียกว่า *รถานึก* คุมรถศึกล้อเกวียนดูเปลี่ยนผัน ไม่เหมือนงานทหารช่างปัจจุบัน ทั้งรบสรรพ์ก่อสร้างทางสะพาน ลุสมัยวิไลวัฒน์รัตน์โกสินทร์ ยุคแผ่นดินแดนทองของทหาร อาณานิคมข่มขู่ริปูราน รุกสู่ฐานถิ่นไทยไม่ย่ำเกรง ปางสมเด็จพระปิยมหาราช มหาอำนาจขู่ถล่มจะข่มเหง ทั้งขวาซ้ายใต้เดือดเลือดละเลง ธ โอดเปล่งเปลื้องประชวรครวญกวี “ตะปูดอกใหญ่ตรึ้ง *บาทา อยู่เฮย* *จึงบ่อาจลีลา* *คล่องได้* *เชิญผู้ที่เมตตา* *แก่สัตว์ ปวงเฮย* *ชักตะปูนี้ให้* *ส่งข้าอัญขยม” “เจ็บนานนึกหน่ายนิตย์* *มนะเรื่องบำรุงกาย* *ส่วนจิตบ่มีสบาย* *ศิระกลุ้มอุราตรึง* *แม้หายก็พลันยาก* *จะลำบากฤทัยพึง* *ตริแต่จะถูกรึง* *อุระรัดและอัตรา* *กลัวเป็นทวิราช* *บ่ตริป้องอยุธยา* *เสียเมืองจึงนินทา* *บ่ละเว้นฤวางวาย* *คิดใดจะเกี่ยงแก้* *ก็บ่พบซึ่งเงื่อนสาย* *สบหน้ามนุษย์อาย* *จึงจะอุดแลเลยสูญ” (พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว)* พระจุลจอมฯตรอมในพระทัยยิ่ง สยามมิ่งเมืองแมนแดนศักดิ์ศรี บรรพบุรุษสุดพิทักษ์รักปฐพี หากเสียทีสิ้นไทยคงไร้นาม เคยเสด็จเห็นอินเดียสิงคปุระ ธ มานะจะวิวัฒน์รัฐสยาม ให้เจริญรุดหน้าพยายาม ปรับเปลี่ยนตามตะวันตกยกเครื่องไทย จัดกรมกองผองพหลรณฤทธิ์ ตามอังกฤษเฉียบฉกรรจ์ทันสมัย วิชาการทหารช่างล้าหลังไกล กงสุลใหญ่อังกฤษประสิทธ์วิชา โดย *มร.เฮนรี่ อาลบาสเตอร์* ผู้เลิศเลอเกียรติศักดิ์เป็นหนักหนา ต้นสกุลพระราชทาน *เศวตศิลา* ท่านเมตตาหาช่างร่วมสร้างเมือง ได้ตัว*นาย เจมส์ เอฟ แมคคาธี* ช่างแผนที่มีชื่ออันลือเลื่อง การแผนที่ทหารไทยได้รุ่งเรือง รังวัดเมืองหลักแคว้นทั่วแดนไทย ชาวอังกฤษคิดของานก่อสร้าง สัมปทานงานทางวางเงื่อนไข พระจุลจอมฯมิยอมตามด้วยความนัย ทรงหมายใจตั้งทหารอินยิเนีย ให้ฝึกช่างทางสะพานงานถนน สร้างบุคคลคุ้มทุนไม่สูญเสีย วิสัยทัศน์กษัตริย์ไทยกว้างไกลเคลียร์ *กองทหารอินยิเนียพัฒนา งานโยธาก้าวล้ำนำสมัย การรถไฟถนนมีทั่วทิศา ทางสะพานทั่วรัฐพัฒนา มีไฟฟ้าศรีวิไลใหม่อมร หนึ่งผลงานทางสะพานควรจารจด มีปรากฎเกริกอยู่อนุสรณ์ สะพานเหล็กนามว่าจุฬาลงกรณ์* มีไม้หมอนเรียงรางอย่างโบราณ ครั้งสงครามไทยญี่ปุ่นวุ่นยกใหญ่ หัวรถไฟตกคลองแม่กลองฉาน หลายสิบปีมีในใต้สะพาน เป็นตำนานขานคู่ราชบุรี พระจุลจอมฯโปรดงานทหารช่าง ที่เสริมสร้างสกนธ์ไทยวิไลศรี ทรงให้ปรับเปลี่ยนกองอินยินีย์ เป็นกรมทหารช่างนี้แต่นั้นมา มี*เจ้าชายบุรฉัตรไชยากร* วางขั้นตอนสอนฝึกการศึกษา ทหารช่างก้าววิวัฒน์พัฒนา จนรุดหน้าเกริกไกรในแผ่นดิน น้อมรำลึกพระวรวงค์องค์หน่อนาถ ผู้ปรีชาสามารถทุกศาสตร์ศิลป์ *กรมพระกำแพงเพ็ชรอัครโยธิน* พระชนม์สิ้นพระนามอยู่คู่ไผท เป็นโอรสพระองค์ที่ ๓๕ แห่งปิยมหาราชานิรัติศัย ต้นสกุลพระราชทานว่า *ฉัตรไชย* ประสูติในเจ้าจอมวาดราชนิกูล ธ ศึกษาวิศวกรรม ณ *เคมบริดจ์* นายร้อยช่างอังกฤษบัณฑิตศูนย์- วิชาการชาญช่างพรั่งเพิ่มพูน เป็นแสงสูรย์ส่องทางเหล่าช่างไทย ทรงฝึกสอนนายร้อยไทยในงานช่าง ทรงเสริมสร้างเทคโนโลยีใหม่ วิทยุสื่อสารงานรถไฟ การบินไทยคมนาคมอุดมเรือง ไปรษณีย์โทรเลขมีพร้อมสรรพ์ ขุดน้ำมันจดตรวจสำรวจเหมือง โทรศัพท์โทรทัศน์จำรัสเมือง ธ ปราดเปรื่องเลื่องรัฐวิวัฒน์ไทย ลุสมัยจอมพสกพระปกเกล้าฯ พระผ่านเผ้าพระราชทานงานยิ่งใหญ่ เป็นอภิรัฐมนตรีที่เกรียงไกร คู่พระทัยไว้ปรึกษาราชการ อนิจจาปฏิวัติรัชเผด็จ การสำเร็จเสร็จราวรัฐประหาร อธิปไตยเบ็ดเสร็จเผด็จการ เป็นตำนานลาญร้าวฉาวแผ่นดิน โอ้อนาถพระบาทเจ้าปกเกล้าฯไท้ นิราศไกลไร้สถานพิมานศิลป์ สวรรคตกำสรดแสนต่างแดนดิน เป็นมลทินประวัติศาสตร์ให้ราษฎร์ครวญ สุดระทมกรมพระกำแพงเพ็ชรฯ ต้องระเห็จต่างแดนแสนกำสรวล สิ้นพระชนม์โพ้นประเทศเทวษครวญ มิคืนหวนเมืองไทยอาลัยลา พระบิดาทหารช่างผู้สร้างชาติ *กวีราชวัลลภนบเกศา นิราศภาณุรังษีที่เรียงมา แทนมาลากราบก้มบังคมคัล พระวิญญาลาไกลโปรดได้รู้ พระคุณอยู่คู่หทัยไม่แปรผัน พระเกียรติกู่ก้องไกลไปชั่วกัลป์ น้อมกตัญญุตาถวายตราบวายชนม์ นิราศ....จากหนุ่มร้อย คำเรียง ภาณุ....จำรัสเพียง เท่านั้น รังษี*...ผ่องผุดเผดียง เสียงทิพย์ กวี จบ....อย่างวางเชิงชั้น อ่านแล้วยอขยม
ผู้ตั้งกระทู้ กวีราชวัลลภ :: วันที่ลงประกาศ 2012-03-24 00:15:05

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล