ความรัก แม้ยากจะอธิบายถึงนิยาม ความหมาย หากมนุษย์ทุกผู้ทุกนามต่างแสวงหา ความรัก

ความรักคือความพึงพอใจ 

คือความสุข ยินดียามได้พบพูดจา 

คือความสัมพันธ์เปี่ยมด้วยความผูกพัน 

คือความใกล้ชิดสนิทสนมเสน่หา

คือความห่วงหาอาทร โหยหาคิดถึง ทุกเวลา ทุกนาที

คือความพิเศษที่คนหนึ่งให้กับอีกคนหนึ่ง

ความรักคือ รักเนื่องจาก เรา(เขา)รักคนคนนั้นที่ให้ความสำคัญ ให้อภัย ให้โอกาส แก่เรา(เขา)อยู่อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง

หรือ 

เรา(เขา) รักที่เขา(เรา) รักเรา(เขา)

อย่างไรก็ตาม

ความรักเกิดจากความรัก 

ความรักเกิดได้เพราะคนสองคน ให้ความรัก ให้โอกาส ให้อภัย ซึ่งกันและกัน

ให้ซึ่งกันและกัน

ไม่สำคัญว่า ใครคือผู้ให้ความรักแก่ใครก่อน 

ความรักซึ่งให้กันและกัน ต้องเป็นความรักจากจิตใจบริสุทธิ์ จึงจะเกิดผลสัมฤทธิ์อย่างบริสุทธิ์

ไร้ความวิตกกังวล

ปราศจากความน้อยเนื้อต่ำใจหรืออิจฉาริษยา

ไม่มีแม้คำตัดพ้อ คลางแคลงใจ 

ให้เกียรติ ให้ความไว้วางใจ

นั่นคือ ให้ความรัก เพื่อสร้างความรัก

ใครคนใดคนหนึ่ง หรือใครคู่ใดคู่หนึ่ง 

จะให้ความรักแท้ บริสุทธิืแบบนั้นได้

ย่อมเป็นได้เฉพาะ คนคนนั้นรักตนก่อน

รัก ภูมิใจในตน เห็นข้อดีของตน

จึงเกิดความภูมิใจที่จะมอบ ตน ให้เป็นคนรักของคนรัก

รักตนอย่างถูกวิธีแล้วจึงเผื่อแผ่ไปรักคนอื่นได้