โดนประณาม สิ่งใด ขอวานบอก      ใจถึงชอก ช้ำเยี่ยงนี้ เลยสงสัย

การศึกษา ปริญญา หรือสิ่งใด                ที่ทำให้ ใจโศกตรม ได้เพียงนี้

อ่านจับความ จับใจได้ เพียงน้อยสิ่ง  อะไรคือ ความจริง  โปรดได้ชี้

ลองพิเคราะห์ ตริตรอง ก็หลายที             ใจดวงนี้ ยังไม่แจ้ง กระจ่างใจ

        เขียนบทกลอน ขอต่อ เพราะอยากรู้   ใจอดสู  ด้อยปัญญา แถลงไข

คงไม่ว่า หากจะต่อ ที่อ่านไป              หวังเพียงให้ ใจแจ่มแจ้ง ในใจตน

         คนเขียนกลอน คำประณาม มีสามเรื่อง  ที่ขุ่นเคือง ในใจจิต ที่สับสน

ปริญญา มาตีค่า คำว่าคน                       ไร้เหตุผล ให้เชื่อตาม ที่เขาทำ

        อย่าน้อยใจ ในสิ่ง ที่ตนมี          ศักดิ์และศรี เทียบกันได้ อย่าชอกช้ำ

เพียรเก่งงาน เก่งดี เป็นประจำ           ปริญญา หาใช่คำ สำเร็จการ

         ปัญญาชน  ใช่หาจาก ปริญญา  ใครตีตรา ค่าของคน  น่าสงสาร

ปัญญาชน  สิ่งที่วัด คือสันดาน             อันบุญทาน การก่อ ส่อปัญญา

         อีกสิ่งอย่าง ที่เข้าใจ ตามได้อ่าน  เรื่องหน้าที่ การงาน การศึกษา

คนได้ดี เพราะโอกาส นั้นนำพา             แต่ผลงาน มีคุณค่า กลับไร้ดี

เรียนมาดี แต่ทำงาน ไม่ได้ผล       แต่เอาตน เป็นที่ตั้ง หยิ่งศักดิ์ศรี

ถึงตัวผิด ไร้แก้ไข ผิดที่มี                     กลับยกหาง ตนเองนี้ ว่าดีแท้

        ความสุดท้าย ไม่หมาย กระจ่างจิต แปลความคิด ท่านไม่ได้ ไม่หมายแปล

คำประณาม ทุกสิ่งอย่าง ดูเหมือนแย่       ขอเพียงแต่ ใจตนอย่า แพ้กับมัน

        หากทำดี จงยืนหยัด สู้ด้วยดี   คำประณาม หยามศักดิ์ศรี ไม่โศกศัลย์

เลวดีชั่ว ต่างทำตัว กันทั้งนั้น           ปัญญาชน ทุกชนชั้น  อยู่ที่ธรรม

                                ฯลฯ