ไม่ต้องเล่น คำคม คำรมดอก

ก็แค่กลอน บ้านนอก สร้างสีสัน

เขียนสนุก อ่านเล่นเล่น แค่เอามัน

เพราะว่าฉัน หาใช่ ปราชญ์กวี

   เขียนกลอนง่าย ใช้คำชัด ขจัดปัญหา

ส่องปัญญา ด้วยอักษร สมศักดิ์ศรี

เขียนให้ง่าย อ่านง่ายง่าย นี้ซิดี

ไม่ต้องมี ศัพท์ถ้อยคำ ให้ต้องแปล

   เขียนเรียงร้อย อักขระ แค่สุขใจ

ได้ระบาย สิ่งข้างใน ไม่แยแส

คำตำหนิ ทุกถ้อยความ ไม่คิดแย่

 ใจมีแต่ น้อมเคารพ และขอบคุณ

      สิ่งที่พบ สิ่งที่เห็น แต่ละวัน

ทำให้ฉัน เก็บนำเอา ไว้เกื้อหนุน

เขียนกลอนฝาก ให้คนอ่าน เกื้อการุณ

เผื่อเป็นบุญ ชี้ทางธรรม เป็นครั้งครา
 

    ไม่ได้เก่ง ปราดเปรื่อง เรื่องกาพย์ฉันท์

แต่ทุกวัน อยากเรียงร้อย เพื่อใฝ่หา

เป็นความสุข เพียงเศษเสี้ยว ของชีวา

อักขระ ถ้อยภาษา ไว้ดำรง

   เขียนให้อ่าน ใครไม่อ่าน ก็ช่างเถิด

แต่ใจเกิด ผ่องแผ้ว ตามประสงค์

สุขกับกลอน ปล่อยใจว่าง อย่างปลดปลง

เหมือนกงล้อ ที่หมุนผ่าน ตามเวลา

   ขอบรมครู อักษร กลอนชี้นำ

พบแสงธรรม ส่องสว่าง ด้วยเมตตา

ศิษย์ขอน้อม ก้มเคารพ จำนรรจา
ขอครูบา อาจารย์ ประทานพร

  ศิษย์ยังด้อย ความรู้ แสวงหา

อ่านตำรา ขอชี้แนะ คำสั่งสอน

การเรียงร้อย อักขระ เป็นกาพย์กลอน

ศิษย์ขอวอน บรมครู โปรดชี้ทาง

   ฯลฯ