|
ขอแก้ไขหน่อยครับ..
นี่ปีกว่า ที่เรานั้น หมดสิทธิ์
กับชีวิต ที่สับสน ในวันนั้น
หลงหญิงงาม หวานคำรัก มาหลอกกัน
ทั้งที่มัน คือนิยาย ภาพหลวงตา
ความจริงใจ กับรักแท้ ทำเราโง่
หญิงโลเล เรรวนร้าย ช้ำอุรา
เจ็บระบม ตรมตรอม เวทนา
ภาพมารยา สาซานซม จนซมซาน
รู้ว่าเรา โดนเขาหลอก ยังปิดตา
เพียงเพราะว่า ความเดียวดาย จึงอาจหาญ
จึงต้องทุกข์ เศร้าใจ ในวันวาน
วันนี้ผ่าน ทานอภัย ให้กับเธอ
เล่าถึงน้อง คนน่ารัก ที่คาดหวัง
ทุกวันยัง รักห่วงใย เธอเสมอ
ยังติดตาม คอยถามไถ่ ยามได้เจอ
น้องไม่เผลอ เปิดใจให้ สิทธิ์อีกสักที
ถึงไม่พบ หน้าตา แต่ว่ารัก
ไม่หาญหัก ให้ใครรู้ รักที่มี
เหตุเพราะน้อง ยังไม่ครบ ยี่สิบห้าปี
ศักดิ์และศรี ตัวของน้อง ก็มากล้น
ได้แค่แอบ คุยกัน วันละนิด
แต่ชีวิต กลับผูกพัน เราสองคน
อยู่ห่างไกล หาใช่ เป็นเหตุผล
ใจบันดล เชื่อมสายใย ให้ใกล้กัน
เสียงเล็กเล็ก เสียงใสใส มาตามคลื่น
ทุกค่ำคืน พร่ำบอกรัก ก่อนหลับฝัน
น้องตัวน้อย บอกกลัวผี กับพี่นั้น
แม้คืนวัน ผันผ่าน จำได้ดี
กิจกรรม เปิดฟาร์ม เกมส์ที่ชอบ
ขยายขอบ กิจการ งานที่มี
กำลังใจ อยู่เคียงข้าง อย่างเต็มที่
คือแม่น้อง ผู้อารีย์ และเมตตา
ยามที่ห่วง น้องที่สุด สุดคิดถึง
ทุกครั้งซึ่ง เข้าโรง"บาล พี่ห่วงหา
โรคประจำตัว ที่น้องมี แต่เกิดมา
น้องว่าปลง ชีวิต ยอมรับกรรม
ที่พี่ห่วง ห่วงเพราะน้อง ชอบหมอหล่อ
ใจเฝ้ารอ แอบปลื้มเขา ไม่กลัวช้ำ
เก็บมาบอก เอามาเล่า ทุกถ้อยคำ
พี่ก็ขำ เจ้าเด็กน้อย น่าเอ็นดู
มีแอบส่ง รูปมาให้ ดูแก้เหงา
พ่อจ๋า แม่จ๋าเจ้า อย่าให้รู้
ไม่เปิดเผย ไม่มีรัก ไม่มีคู่
พ่อให้อยู่ เพราะว่าหวง และห่วงใย
พ่อจ๋าดุ น่ากลัว ยิ่งกว่าเสือ
ชายหมายเอื้อ ปองลูกสาว ระวังไว
มีบางอย่าง จะบอกให้ หายสงสัย
จุดสามแปด กระบอกใหญ่ ใช่จริงแท้
เรื่องอาหาร การกิน ก็กินง่าย
ปลาหลากหลาย ย่างปิ้งทอด ฝีมือแม่
ก่อนจะกิน ก็โพสต์รูป ลงมาแชร์
อร่อยแน่ น้องรับรอง การันตรี
ขับรถซิ่ง เหยียบเกินร้อย ใจเก่งกล้า
หารู้ว่า ตัวน้องไร้ ใบขับขี่
พอเกิดเรื่อง ซิ่งขับชน แต่ละที
พ่อจ๋าที่ แสนดี ก็มาเคลียร์
บอดี้การ์ด แลสอดส่อง คอยระวัง
อย่าได้หวัง เข้าใกล้ ซะให้เสีย
ยิ่งถ้าหวัง หมายปองน้อง ครองเป็นเมีย
โอ้ละเหี่ย ฝันกลางวัน อย่าฝันเลย
ถึงวันนี้ ไม่ใช่วัน ครั้งก่อนเก่า
สิทธิ์ที่เจ้า ให้กับพี่ ได้คุ้นเคย
แลหมดสิ้น ใจหมดหวัง จะชมเชย
รักนะเอย ห่วงใยน้อง ตลอดไป
ขอให้รู้ พี่คนนี้ ยังห่วงน้อง
อย่าได้มอง พี่ไม่ดี หรือสงสัย
ถึงแม้รัก ไม่สมหวัง ดั่งต้องใจ
รับรู้ไว้ ไม่อาจลืม เรื่องสองเรา
ฯลฯ
.... | 
