ตัวข้า บ้าฮึกเหิม        ขอ ร่าย เริ่ม ลองดู

ตามครู ที่ชวนเชิญ     สรรเสริญท่าน ร่ายไป

เมรัย คือข้านี้             สดุดี ครูอาจารย์

วันวาน เมาลอยล่อง   ผองเพื่อน เรารับรู้

เช้าตรู่ สายยันบ่าย     เมาหลงเลือน พี่เอย

เมินเฉยไม่ใช่แน่        แม้นเคยเห็นอย่าแฉ

เพียงปัญญาแค่ อึ่งนา 

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ขออนุญาตครับ

ร่ายสุภาพ จะต้องจบแต่ละบท ด้วยโคลงสองสุภาพ

เมินเฉยไม่ใช่แน่        แม้นเคยเห็นอย่าแฉ

เพียงปัญญาแค่ อึ่งนา

สามวรรคนี้ต้องเป็นโคลงสองสุภาพครับ

ดูสักอีกบทนะครับ

...เพื่อนหรือ คือผู้ใด............คือผู้ให้ เมตตา
อ่อนล้า เฝ้าประคอง.............ทุกข์เศร้าหมอง ปลอบปลุก
ลุกสู้ ท้าชีวิต.......................จึงตั้งจิต ระลึกไหว้
พรประเสริฐ วอนเทพไท้........โปรดได้ อวยเพื่อน...สุขนา

เคารพรัก

 มาลองร่ายแบบสุภาพ.........ไม่มีหยาบสักคำ

ดำน้ำเล่นสนุกสนาน.........แสนเบิกบานหัวใจ

เอาคำไทยมาร้อย.............เอาไก่มาปล่อยจ้า

ว่าแล้วก็ลาพี่น้อง....ถ้าหากถูกต้อง....บอกด้วยเถิดนา

เอาคำไทยมาร้อย.............เอาไก่มาปล่อยจ้า

ว่าแล้วก็ลาพี่น้อง....ถ้าหากถูกต้อง....บอกด้วยเถิดนา

"ร้อย" ส่งสัมผัส

วรรคต่อไปต้องรับ คำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ครับ

ว่าแล้วก็ลาพี่น้อง

"ก็" แม้นับเป็นคำ ลหุ แต่เป็น ลหุ โดดๆ ผู้รู้บางท่าน นับเป็น ๑ คำ จึงเสมือนว่า วรรคนี้มี ๖ คำ

(เกินกำหนด)

ถ้าเป็น "สบาย"  "ฤดี" เป็นต้น อาจยอมรับได้ว่าเป็น ๑ คำครับ

....ฅนเรา มีดีชั่ว..................ใสหม่นมัว ธรรมดา
สำคัญหนา "ตื่นรู้"................ล้ม ! ลุกสู้ มิท้อ
พลาด ! มิรอ รุกใหม่.............แก้ไขพลัน นั่นแล้
มนุษย์แน่ ในธรรมแท้...........เทพไท้ อวยชัย

ร่ายสุภาพ นิยมกันว่า ต้องแต่งอย่างน้อยที่สุด ๕ วรรค แล้วจึงจบด้วยโคลงสองสุภาพครับ

เคารพรัก

ร่ายเฉลิมพระเกียรติ  ๘๐  พรรษา  มหาราชินี
        
 ร่ายสุภาพ

                  เชิญเทพเทวัญประโคม    โหมโรงดุริยสรรพ     โปรด ธ สดับปรีดิ์เปรม
     ทรงพระเกษมสำราญ   โปรยกลีบตระการบุปผา    สร้อยลดาพรั่งพรูพราย    ผคมถวายพระพร ฯ
        อลงกรณ์พระยศยิ่ง    พระแม่มิ่งแห่งสยาม    เอกพระนาม สิริกิติ์    สิริพิสิฐบรมนาถ
       สิริพิลาสราชีนี    พระบารมีสิริเพ็ญ    หยดหยาดเย็นน้ำพระทัย    หลั่งรินไหลประโลมหล้า
  พระชนมายุแปดสิบ   ประหนึ่งทิพย์ประโลมขวัญ    ทรงมุ่งมั่นพระราชกิจ    เคียงบพิตรภูมินทร์
    ฟื้นแผ่นดินคืนคง    ธ ธำรงวัฒนธรรม   ศิลป์ศาสตร์ล้ำแบบไทย    เกียรติเกริกไกรโลกลือ
     ธ คือ ร่มโพธิ์แก้ว    พิพัฒน์แผ้วร่มฉัตร   อิตถีรัตน์ขัตติยราช    บังคมบาทบูชิต   น้อมดวงจิตภักดี  
             พระราชเสาวนีย์ใส่เกล้า   ประโยชน์สุขทุกพงศ์เผ้า   เลิศล้ำพระปรีชา  บารนี  
                        
                                    

    เราเป็น  ประภาคาร    ต้านทาน คลื่นลมมั่น
ไม่พรั่น คำติเตือน          มิแชเชือน เลือกคัด
ปฏิบัติ แต่สิ่งดี              จวบชีวี ชีพม้วย
จักสาดแสง ไสวด้วย      พละแล้ พลังธรรม

15 Nor do they light a lamp and then put it under a bushel basket; it is set on a lampstand, where it gives light to all in the house. (Saint Matthew 5:15)

"ไม่มีใครจุดตะเกียงไว้ในถัง เขาจะตั้งสูงไว้ เพื่อส่องสว่างให้ผู้คน" มัทธิว 5:15

* อุเบกขา ดั่งอาวุธ..........ยามท่องยุทธ์ websites
กันใจไม่หลงละเลิง..........หลีกหลบเพลิงราคะ
ตระหนักรู้โต้ดอบ.............ทั้งชอบ ฤ ฉุนไฉน
ไป่ปล่อยกิเลสร้าย............ฝังรากสุดโยกย้าย
ขจัดด้วย อุเบกขา...เถิดนา

p://www.st.ac.th/bhatips/rai_poem.html
ตัวอย่างร่ายสุภาพ

                 ข้าเก่าร้ายอย่าเอา       อย่ารักเหากว่าผม            อย่ารักลมกว่าน้ำ
          อย่ารักถ้ำกว่าเรือน             อย่ารักเดือนกว่าตะวัน       สบสิ่งสรรพโอวาท     
          ผู้เป็นปราชญ์พึงสดับ          ตรับตริตรองปฏิบัติ           โดยอรรถอันถ่องถ้วน    (เริ่มโคลงสอง)
          แถลงเลศเหตุเลือกล้วน      เลิศอ้างทางธรรม  แลนา ฯะ

                                                            (สุภาษิตพระร่วง)

 รักตั๊กแตนกว่าข้าว  รักกาวกว่าทินเนอร์  รักเธอเท่าฟ้า  รักเขากว่าทะเล แล้วลังเลเปลี่ยนใจ ไม่รักใครดีกว่า เอาเป็นว่าดั่งนี้ ถูกไม่ถูกช่วยชี้ อีกครั้งนะเออ

 รักเธอเท่าท้องฟ้า  แก้ไขจ้าเพิ่มคำ ท่องไม่จำสักที ว่าต้องมีห้านะ เอาล่ะนั่งนับนิ้ว จนเริ่มหิวข้าวแล้ว จึงขอแจวก่อนจ้า ลุกจากเตียงเชื่องช้า ขณะท้องเริ่มร้องเพลง

 ขณะท้องเริ่มร้องเพลง เลยวังเวงอีกครา นับได้ห้าคำเกิน อ่านแล้วเขินมากมาย ยากเหลือหลายร่ายที แก้ทั้งปีทั้งชาติ มิสามารถแต่งได้ คล่องดั่งโบราณใช้ อ่านใช้สื่อความ แลนา

....มุมานะ ดีแท้........ไม่เบื่อแก้ ซ้ำอีก........ลดละหลีก ผิดพลาด........

ประกาศศักดา คนกวี........เป็นศรี เป็นศักดิ์ยิ่ง........

เป็นสิ่ง ควรเหมาะไซร้........ยกย่อง เยี่ยงอย่างให้........ทุกผู้ สรรเสริญ....ยิ่งนา

๑ ส่วนสีแดง คือ โคลงสองสุภาพ

๒ ปกติ จะไม่มีเว้นช่องในแต่ละวรรค ที่เว้นเพื่อให้ผู้ยังไม่คุ้นเคย ได้เห็นวิธีอ่านครับ

๓ ร่าย นิยมกันว่า ต้องแต่งอย่างน้อย ๕ วรรค ก่อนจบด้วยโคลงสอง

๔ หากจะแต่งส่งประกวด อยากให้สังเกต บทร่ายข้างต้น

คือ ส่งสัมมผัสด้วย รูปวรรณยุกต์ใด จะรับด้วย รูปวรรณยุกต์นั้น นี่เป็นสีสันเพื่่อให้ได้คะแนนเพิ่มครับ

ร่ายบทสุดท้าย แต่งได้ถูกต้องแล้ว แต่ก็ต้องขอติติงครับ

คำประพันธ์ทุกประเภท เขาแนะให้เลี่ยงใช้ คำซ้ำ

มิสามารถแต่งได้ คล่องดั่งโบราณใช้ อ่านใช้สื่อความ แลนา

รวมโคลงสี่สุภาพด้วยหรือเปล่าท่าน 

มีหลายบทที่ใช้คำซ้ำเพื่อเล่นความ กลับได้ความหมายดี

พลางแม่ชมเรียมชี้ แม่ชี้เรียมชม / เรือนฤเห็นเห็นไม้ ป่าไม้เป็นเรือน / แลสั่งสบหน้าหน้า แม่หน้าเอ็นดู / บุญร่วมบาปจำร้าง นุชร้างเรียมไกล

เช่นนี้ควรมีข้อพิจารณาอย่างไร

คำประพันธ์ทุกประเภท เขาแนะให้เลี่ยงใช้ คำซ้ำ

ขออภัยที่เขียนไม่ชัดเจน อย่างที่ได้ว่าไว้ตามเน้น สีแดง

คือ ไม่ได้ห้าม เพราะบางกรณี ใช้ซ้ำ เพื่อความชัด เพื่อตอกย้ำ เพื่อเร้าอารมณ์ เพื่อเน้น

ก็ใช้กันบ่อยๆ ครับ

(แต่ต้องระวัง หากส่งประกวด กรรมการบางท่านอาจไม่ชอบใจ 555)

อีกประการที่แนะให้เลี่ยง(ยกเว้นดังที่กล่าวแล้ว) คือ ภาษาไทย มีความหลากหลาย

มีคำให้เลือกมาก

สังเกตได้จาก  สร้างสรรค์, มุมานะ เป็นต้น สรรค์ = สร้าง,  มุ = มานะ

เราใช้คำ ความหมายเดียวกัน มาช่วยตอกย้ำได้

ขอบคุณมากครับที่ร่วมแบ่งปัน

วิธีนี้ จะช่วยให้เราทุกคนได้เรียนรู้ ได้พัฒนายิ่งๆ ขึ้น

....ออกพรรษา สาธุชน      พึงเตรียมตน ทบทวน
หวนตรองตรึก ชีวา           ผ่านมา มีดีชั่ว
หมองมัว ด้วยเหตุไฉน      ไยมิลด เลิกละ
กระทำกิจ อันชอบแล้        เพียรมุ่ง ทางธรรมแท้
สงบล้ำ นิรันดร์

ช่วยแต่งร่ายสุภาพในหัวข้อ "ท่องเที่ยวทั่วไทย" หน่อยค่ะ อย่างน้อย 15 วรรค ลองแต่งแล้วแต่ไม่ค่อยสัมผัส เลยอยากขอให้เพื่อนพี่น้องช่วยแต่งหน่อยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

"ขอเชิญเพื่อนพี่น้อง มาท่องเที่ยวทั่วไทย
ไม่ว่าภาคไหนไหน น่าสนใจกันทั้งนั้น
เริ่มกันที่ภาคเหนือ คนเอื้อเฟื้อจิตใจดี
 มีดอยสุเทพศรี ประเพณีเลิศล้ำค่า......."

แต่งได้เท่านี้ค่ะ 
ติชมได้เลยค่ะ :)

beebee  23 กันยายน 2012

....ขอเชิญ เพื่อนพี่น้อง............ไปท่องเที่ยว ทั่วไทย
ภาคไหนไหน ก็ได้..................น่าสนใจ ทั้งนั้น
เริ่มกัน ที่ภาคเหนือ.................พระธาตุกูลเกื้อ คุ้มเมือง
เรืองนาม สามวงศ์กษัตริย์.........พงไพรระบัด อุทยาน
น้ำตกตระการ ภูไศล................เขื่อนใหญ่ พระราชดำริ
ผลิผล ประโยชน์อุดม............. ชมเพลิน สู่ภาคกลาง
ตำนานปาง แปงเมือง..............งามประเทือง กรุงศรีฯ
สี่ร้อยปี ยิ่งใหญ่......................สืบชาติไทย รุ่งเจริญ
แล้วอย่าเมิน อีสาน.................เล่าขาน แดนอดีตกาล
ถิ่นฐาน ไดโนเสาร์..................ภูมิลำเนา บ้านเชียง
มุ่งมองเมียง เมืองใต้...............ทะเลใส น้ำสวย
รุ่มรวย ด้วยสวนยาง................ขอวางเรื่อง ร่ายนี้
เพียงเพื่อ ชักชวนชี้................เที่ยวให้ ทั่วไทย...เถิดนา

๑. แรกๆ ผมคิดว่า สัก ๒๐ วรรคคงพอ
แต่ยอมรับครับ หัวข้อ "ท่องเที่ยวทั่วไทย" มันกว้างใหญ่เกินไปจริงๆ
ร่าย ๒๖ วรรค ไม่สามารถให้เนื้อหาสำคัญใดๆ ได้เลย

๒. ที่ผมตัด "คนเอื้อเฟื้อจิตใจดี" "ประเพณีเลิศล้ำค่า"
เพราะอยากเตือนให้ ** ต้องระวัง  **
หากใส่ไว้เฉพาะ "ภาคเหนือ" คนภาคอื่นจะรู้สึกอย่างไร
หากใส่ทุกภาค ก็ไม่ใช่เรื่อง ท่องเที่ยว อีกเลย

....ฅนเรา มีดีชั่ว..................ใสหม่นมัว ธรรมดา
สำคัญหนา "ตื่นรู้"................ล้ม ! ลุกสู้ มิท้อ
พลาด ! มิรอ รุกใหม่.............แก้ไขพลัน นั่นแล้
มนุษย์แน่ ในธรรมแท้............เทพไท้ อวยชัย

๏ ศรีสิทธิ์พิศาลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์ จรรโลงโลกกว่ากว้าง แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ
ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า แจกแสงจ้าเจิดจันทร์ เพียงรพิพรรณผ่องด้าว ขุนหาญห้าวแหนบาท
สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน ส่ายเศิกเหลี้ยนล่งหล้า ราญราบหน้าเภริน เข็ญข่าวยินยอบตัว
ควบค้อมหัวไหว้ละล้าว ทุกไทน้าวมาลย์น้อม ขอออกอ้อมมาอ่อน ผ่อนแผ่นดินให้ผาย
ขยายแผ่นฟ้าให้แผ้ว เลี้ยงทแกล้วให้กล้า พระยศไท้เทิศฟ้า เฟื่องฟุ้งทศธรรม ท่านแฮ ๚ะ

นิราศนรินทร์   (รัตนโกสินทร์ตอนต้น)

นำเสนอเพื่อเป็นแบบอย่าง ร่ายสุภาพ ที่ได้รับการยกย่อง

สังเกต :- ร่ายนี้ ไม่ได้เคร่งครัดนักใน วรรณยุกต์เอก ส่วนที่เป็นโคลงสอง

เลี้ยงทแกล้วให้กล้า พระยศไท้เทิศฟ้า เฟื่องฟุ้งทศธรรม ท่านแฮ

.......................วันลอยกระทง

....วันเพ็ญ เดือนสิบสอง...........ไทยทั้งผอง ลอยกระทง
สิ่งเลวจง ลอยไป....................ให้ห่างไกล ด้วยเถิด
เกิดแต่สิ่ง ดีงาม.....................ทั่วเขตคาม สุขศรี
อย่ามี ผู้ชอบสบาย...................กายสะอาด ใจชั่วร้าย
ผู้อื่นผิด โทษป้าย....................ถูกนั้น แต่ตัว...กูนา

ส่วนที่ใส่สี คือโคลงสองสุภาพ

* เย็นไย ฝนตกซู่             ลมอู้อู้ กระหน่ำเมือง
เคืองใคร ในชนบท           ฝนหมด ให้แห้งแล้ง
แกล้งซ้ำ ช้ำทุกข์ท่วม       ครานี้อ่วม อนาถแท้
มุ่งมั่น ปัญญาแก้               ไป่แพ้ ชะตากรรม

ร่ายสุภาพต้องจบบทด้วย โคลงสองสุภาพ เสมอ

สีแดง คือ โคลงสอง

 ช่วยแต่งร่ายให้หน่อยครับ เรื่อง โรงเรียนครบรอบ50ปี

 ช่วยแต่งร่ายสุภาพเรื่องเพื่อนให้หน่อย  10 บท :( แต่งไม่ค่อยสัมพัส

 ช่วยแต่งร่ายเรื่องความสุขให้10วรรคหน่อยนะคะ แต่งไม่เป็น😢

ช่วยแต่งร่าย+โคลง เข้าลิิต ร่าย 10 วรรค จบด้วยโคลงสองสุภาพ เกี่ยวกับอวยพรปีใหม่ หน่อยน่ะค่ะ

 ช่วยแต่งร่ายสุภาพหน่อยได้มั้ยคะแต่งไม่เป็นจริงๆคะช่วยหน่อยนะคะวัตถุประสงค์ ฉลองรร.ครบรอบ50ปี

 ช่วยแต่งร่ายยาว คู่ละ15วรรค ให้หน่อยคร้าบ