"ธรรมะ"เลอค่านั้น  สว่างไสว

         บริสุทธิ์ผุดผ่องใจ  สะอาดได้

         อนันตลักษณ์อื่นใด ดับดื่น ฤาหมด

         เพียงปล่อยจิตว่างไว้  หยั่งรู้สู่ภวังค์

          "อธรรม" แวะข้อง  หมองจิต

         เฉกรูปฉายนิมิต  จิตรู้

        เพียงเหล้าจอกหลอกคิด  ใช่ดื่ม แน่ฤๅ

        อันรูปธรรมเพียงจ้อง  ห่อนรู้ความจริง

                 จอกสิเสี่ยว

     ๐  รสเมรัยผ่านห้วง   ดวงแด

ซาบซ่านมิผันแปร          พี่เจ้า

หลงใหลกลิ่นกระแส          เมาค่ำ เช้าเอย

เพียงดื่มลืมรักเศร้า          เล่ห์ร้ายหลอกลวงฯ

     ๐  อันธรรมะส่องสร้าง ชีวิต เราพ่อ

เกิดก่อทอลิขิต            ไขว่คว้า

ธรรมสว่างนิมิต           จิตแจ่ม ใสเอย

เพียรหมั่นศรัทธากล้า        บ่ทิ้งโลกธรรมฯ

     ๐  ดวดเมรัยควบกล้ำ  ธรรมมา

เลือนพร่าฉายแววตา        ไป่รู้

มุมมองต่างปุจฉา          ฝันใฝ่

หวังใคร่เป็นเพียงผู้          แจ่มแจ้งตัวตน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

               ครรลองส่องธรรม

         ๑. ครรลองแห่งมรรคล้น ปฐพี

      คำพระประเสริฐมุนี เพริศแพร้ว

      ก่อแก้วรัตนไตรศรี เจิดจรัส 

      ประภัสร์ส่องภพแผ้ว พร่างฟ้าภพไตร

          ๒. ใครเล่าจักหลุดพ้น วัฏสงสาร

      ยลหยั่งพระนิพพาน สุขล้น

      แสนกัปป์ยิ่งเนิ่นนาน นับชาติ ถ้วนฤๅ

      ทุกข์ทะเลซ้ำขุ่นข้น ท่วมท้นอนันตกาล

   ๐ มีกรรมให้เข้าใจ      อย่ากำไว้เรื่องของกรรม
ทุกอย่างเรากระทำ         สำแดงออกเห็นผลแท้
   ๐ อยู่กับกรรมเรียนรู้     อย่าหดหู่ควรพึงแล
หมั่นปรับปรุงไขแก้          สันดานลึกในตัวตน
   ๐ กำไว้มันยิ่งแน่น      ยากถึงแก่นการหลุดพ้น
กรรมดีชั่วส่งผล            แบแล้ววางซำบายใจ
   ๐ กำเพื่อให้อยู่มือ      ยึดติดคือหวังอะไร
มีพบพรากจากไป          กรรมนั้นแสนธรรมดา

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”