หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
พื้นที่กวี | |
ที่นี่...คือพื้นที่...กวี
ไม่มีวิถีการเมืองสมัย คอมมิวนิสต์,สังคมนิยม,ประชาธิปไตย จะ “ดีเด่น” หรือ “จัญไร” ไม่ต้องการ ที่นี่...คือพื้นที่...กวี นะ ประดิษฐ์คำอักขระอันแว่วหวาน ผู้ดี,ไพร่,ซ้าย,ขวา ล้วนสามานย์ ไม่อยากรู้รับแก่นสารของบ้านเมือง ไม่ต้องการอยากรู้เห็นใครเป็นตาย ไง“กวี” ก็อยู่ได้ในทุกเรื่อง ประเทศชาติจะตกต่ำหรือรุ่งเรือง ไม่ประเทืองซึ่งปัญญา “มหากวี” เฮ้ย...เฮ้ย... อย่าเถียงกันให้ลั่นหู พวก “กู” จะขออยู่อย่างฤาษี แต่งตัวกันให้รุ่มร่ามดูเท่ห์ดี ฟังดนตรี ดื่มสุรา บ้าบทกลอน บทกวีมีเอาไว้ใช้ฝันเฟื่อง จงอยู่กันอย่าง“เชื่องเชื่อง”อย่าเห่าหอน เขียนกวีขับกล่อมหล้าสถาพร ย้อมอารมณ์อันสุนทร...อย่าคิดดัง!
ประพันธ์โดย : กระบี่ใบไม้
| |
ผู้ตั้งกระทู้ กระบี่ใบไม้ (rainny4111-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-11-23 20:12:03 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2233936) | |
เขียนได้ดี! กระบี่ใบไม้ การเมืองคืออะไร? ใคร่ขอถาม เมื่อเขาต่างข้างแบ่งเข้าแข่งขัน ตอบหน่อยซี! กระบี่ใบไม้ ราศีพิจิก | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีพิจิก วันที่ตอบ 2011-11-24 06:17:48 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2233937) | |
แก้คำ นิยม เป็น นิยาม | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีพิจิก วันที่ตอบ 2011-11-24 06:22:23 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2233968) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
คำว่า กวี ของคุณกระบี่ เห็นจะมีแค่สายลมแสงแดด ท้องทุ่งนาป่าเขาและสัตว์แรด เสียงนกแผดก้องในไพรพนา หรือว่าความรักความผิดหวัง คงวนเวียนกระมังอย่างนั้นหนา ผมว่า กวี เป็นเรื่องประเทืองปัญญา ใช่จะมาจำกัดกันย่านการเมือง อย่างเพลงยาวถวายโอวาท ท่านสุนทรเขียนวาดยังมีเรื่อง เขียนระบายความในใจที่ขุ่นเคือง มิให้เปลืองลองอ่านอันเรื่องราว
ถึงลับตัวก็แต่ชื่อเขาลือฉาว
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ผู้แสดงความคิดเห็น ประมุข วันที่ตอบ 2011-11-24 10:08:37 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2234033) | |
. ผมคิดว่าถ้าสถานการณ์บ้านเมืองมันไม่สงบ กวีก็คงจะไม่มีความสุขมากพอที่จะเขียนบทกวีได้ ถึงจะได้ก็คงไม่ดี ถึงจะดีก็คงไม่เลิศ ถึงจะเลิศก็คงจะหาคนอ่านไม่ได้ เพราะว่าผู้คนทั้งบ้านทั้งเมืองต่างก็ไม่มีความสงบสุขพอที่จะอ่านบทกวีที่แสนจะเลอเลิศนั้นได้ ในสมัยโบราณ ยกตัวอย่างเช่นในสมัยกรุงศรีอยุธยา ยามเมื่อพม่าข้าศึกมันยกทัพมานั้น อย่าว่าแต่กวีเลยที่จะอยู่นิ่งเฉยไม่แยแสสนใจสิ่งรอบข้าง กระทั่งพระสงฆ์องค์เจ้าที่สละโลกีย์สุขแล้วก็ยังต้องทิ้งผ้าเหลืองหันมาจับดาบเข้าโรมรันรบราฆ่าฟันข้าศึกผู้บุกรุก เสร็จศึกแล้ว บ้านเมืองสงบแล้ว ความเงียบสงบกลับมาแล้ว ขุนทหารชาญศึกหัวโล้นนั้นก็กลับไปห่มผ้ากาสาวพัตร์ตามเดิม เห็นด้วยกับ "ราศีพิจิก" และ "ประมุข" นะ... อยากจะเขียนเป็นบทกลอนแบบทั้งสองท่าน แต่ว่าไม่กล้า กลัวจะเป็น "กลอนประตู" ก็เลยต้องเขียนเป็นข้อความแทน . | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ส.พิณแก้ว วันที่ตอบ 2011-11-24 13:37:07 |
ความคิดเห็นที่ 5 (2234625) | |
กวีเศร้าทุกสายลมสังคมขื่น กวีตื่นทุกคืนวันสูรย์จันทร์ฉาย กวีเจ็บทุกกมลเมื่อคนตาย กวีร้ายเมื่อเพื่อนถูกเฉือนคอ
กวีกับมวลชนราวคนเดียวกัน ทุกข์ไหนทุกนั่นไม่เฝื่อนฝ่อ สุขไหนสุขด้วยช่วยพะนอ อยากเห็นโลกลออละเมียดละไม
กวีมีอุดมการณ๋ใช่อุดมเกรง มีบทเพลงเพื่อชีวิตจิตแจ่มใส ผูกทำนองสันติภาพอาบอวลไอ ให้กรุ่นในโลกาสถาพร
โลกกวีนั้นกว้างใหญ่ไพศาล จงทะยานหยั่งถนนจนไถ่ถอน เปิดใจให้เป็นกลางอย่างคนจร สักวันโลกจะสอนเรื่องกวี
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-11-27 11:11:11 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 867047 |