ความรัก

    เพราะความรัก ก็มีไป ในทุกคน
ไม่สุขล้น ทุกคนไป ไม่ใช่หรอ
แล้วทำไม ยังอยู่นิ่ง ประวิงรอ
แถมอยากขอ มีรักคู่ อยู่ร่ำไป

    ไม่เข้าใจ ในการที่ จะมีรัก
แม้ทุกข์หนัก ประจักษ์เห็น เป็นไหนไหน
หนทางสุข คลุกความช้ำ เห็นรำไร
เห้อ~ ทำไม ใจยังอยาก ลากมามี

    เพราะความรัก คือหัวใจ ให้ด้วยรัก
เพราะความรัก หนักแค่ไหน ก็ไม่หนี
เพราะความรัก คือให้พลี ทั้งชีวี
เพราะความรัก นั้นเป็นที่ ที่พักตน

    เพราะความรัก มันไม่เปลือง เครื่องพิสูจน์
เพราะความรัก ไม่ต้องพูด ขูดเหตุผล
เพราะความรัก ไม่ใช่แน่ แค่หนึ่งคน
เพราะความรัก ไม่เปปน คนอยู่ครอง

    เพราะความรัก ต้องเข้าใจ ในทุกอย่าง
เพราะความรัก ไม่มีทาง อย่างขุ่นหมอง
เพราะความรัก ดำเนินตาม งามครรลอง
เพราะความรัก มันไม่ต้อง มาลองใจ

    เพราะความรัก ไม่ต้องการ การบังคับ
เพราะความรัก มักต้องปรับ รับนิสัย
เพราะความรัก เรียนรู้กัน ยันหัวใจ
เพราะความรัก มันไม่ใช่ ให้เดาเอา

    เพราะความรัก ยังต้องการ การตอบแทน
เพราะความรัก ขอเพียงแม้น แสนสุขเขา
เพราะความรัก ยอมเขาสุข บนทุกข์เรา
เพราะความรัก แม้จะเศร้า เราก็ยอม

    เพราะความรัก เอาใจใส่ ใครคนหนึ่ง
เพราะความรัก จะเกิดซึ่ง พึงถนอม
เพราะความรัก พึ่งพอแน่ แค่ดมดอม
เพราะความรัก จึงแน่พร้อม ยอมดูแล

    เพราะความรัก จากใจจริง คือสิ่งเที่ยง
เพราะความรัก จักไม่เอียง เพียงไฉแฉ
เพราะความรัก จะไม่เปลี่ยน เวียนผันแปร
เพราะความรัก เป็นของแน่ แค่รู้รอ

    เพราะความรัก ไม่ต้องเปรียบ เทียบเท้าช้าง
เพราะความรัก ไม่มีทาง สร้างทาสหนอ
เพราะความรัก ไม่ใช่นำ ให้หนำพอ
เพราะความรัก ไม่ได้ขอ จะรอตาม

    เพราะความรัก มอบความกล้า มาให้รัก
เพราะความรัก ไม่ตระหนัก สักคำถาม
เพราะความรัก ไร้คำแจง แถลงความ
เพราะความรัก ไม่นิยาย ยามรักใคร