๐๐ชนขวบปีที่ได้                เขียนโคลง

หัดเล่นเรียนเพียนโยง      รูปร้อย

เอกโทจัดจรรโลง            ว่ายวาด  ขาดเฮ

ไม่นิ่งแนบแอบถ้อย          ลอบรู้ลองเรียน

๐๐หลายหลากรูปรูปล้น         หลากหลาย

แม้มั่นมากมากมาย          มั่นแม้

ผิดพลั้งพลาดพลาดพาย      พลั้งผิด     เพี้ยนพ่อ

ทางที่เที่ยงเที่ยงแท้          ทุกถ้อยที่ทาง

๐๐สืบสานงานเพ่งพื้น           ยืนมอง

รูปแบบแนบครรลอง         ส่องไล้

มายมากฝากตรึกตรอง      จองจับ    รับนอ

หลากสิ่งยิ่งรู้ไว้                ไต่เต้นเล่นทาง

๐๐คมโคลงโคลงคดเคี้ยว          เคียวคม

เต้นตกตกตาลตรม             ไต่เต้น

จิตจ่อจ่อจนจม                   จับจิต

รนหลบหลบร่างเร้น             เร่าร้อนรุกรน

๐๐ใกล้อยู่กู่อยู่ใกล้                 ไยกลัว

ตัวสั่นต้องสั่นตัว                 สุดต้าน

รัวเสียงร่ำเสียงรัว               แสนเร่ง

กร้านจิตก่อจิตกร้าน            จับก้อนจนเกย

๐๐หัดเขียนเวียนวาดไว้             วกวน

ก่อนหยุดฉุดตัวตน              ร่นร้าง

ห่างหายก่ายสับสน               พ้นทิศ    ทางเอย

วนอยู่ดูเวิ้งว้าง                   อย่างไร้ชีวา......

(ช่วงนี้เขียนโคลงเล่นฉลองขวบปีที่หัด ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน)