๏  ตาสว่าง

๏  ฉันเห็นเท่าผู้เฒ่า................ให้เห็น
ฉันคิดไร้ทุกข์เข็ญ..................อื่นแล้ว
ฉันยินแต่เสียงเย็น..................ยอสว่าง
ฉันถ่างเนตรโอ้แก้ว................กระจกสะท้อนเปล่ากลวง ๚ะ

๏ จึงล้วงเลนส์หลอกทิ้ง.........ไต้ถุน....ฮะฮา
ใช้จิตแจงบาปบุญ..................แบ่งบ้า
เติมสติแต่งสมดุล..................สัจจะ
เห็นย่อมเห็นแจ่มจ้า...............บัดแจ้งกระจ่างใจ ๚ะ๛

ศาลายา
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๔