"  •  กอ เอ๋ย กอ ไก่

ตามมาด้วย ขอไข่ ไร้เดียงสา

เสียงเด็กน้อยร้องขานอ่านตำรา

พร้อมแววตาวาวใสไร้มลทิน

•เป๊งง..เป๊งง...เป๊งงงง เสียงระฆังกังวานก้อง

สะท้านร้องขีดเวลายุติสิ้น

หยิบกระเป๋าใส่บ่าจนชาชิน

ยามได้ยินเสียงระฆังบ่งสัญญาณ

•ครูโล่งใจลุอีกวันฉันยังอยู่

แต่ไม่รู้ชีวีที่กลับบ้าน

กลั้นใจอดรถแล่นนั้นแสนนาน

ทรมานก้มหน้าน้ำตาพรู

•เพราะรักศิษย์ห่วงศิษย์ชีวิตนี้

แต่ไม่มีอะไรจะให้สู้

มีเพียงคำขอร้องของคุณครู

เมื่อยามอยู่อย่าอ่อนล้าต่อหน้าใคร....(ใครฆ่าครู ?)

•ปัง ปัง ปัง รัวกระสุนกระแทกร่าง

กายผอมบางโชกหยดเลือดสดใหม่

ตัวครูล้มคาคอมอเตอร์ไซค์

ลมหายใจร่างน้อยค่อยค่อยเบา

•เวลานี้รู้ในใจว่าไม่รอด

จึงพร่ำพรอดเพราะหมดคุณไร้บุญเก่า

ฟ้ายามเย็นเช่นนี้เป็นสีเทา

ใบหน้าเขามีโลหิตติดน้ำตา

•คงเป็นครูได้เท่านี้นะชีวิต

ฟ้าลิขิตไม่ถึงฝันของวันหน้า

ลมหายใจสุดท้ายได้เวลา

สิ้นชีวาพร้อมในทือถือไม้เรียว  "

•คือเรื่องจริงติงใจเพื่อให้คิด

ของชีวิตชีวันอันเปล่าเปลี่ยว

ครูหรือคน คนหรือครู...คือผู้เดียว

ใครข้องเกี่ยว...เอก,รัฐ...โปรดจัดการ

•จะต้องมีแบบนี้อีกกี่ศพ

สนามรบครูใต้ไม่อยากผ่าน

ทุกวันสอนครูท้อทรมาน

สร้างตำนานแบบใหม่ไม่อยากมี